Murder sparks violence in Haryana town: Dalit-Jat fight breaks out in Sonepat

தலித் இளைஞர் கொலை: ஹரியாணாவில் வன்முறை

கோஹணா, ஆக. 30: ஹரியாணா மாநிலத்தில் மேலும் சில ஊர்களில் தலித் இளைஞர்களுக்கும் போலீஸôருக்கும் இடையே புதன்கிழமை மோதல் ஏற்பட்டது.

ராகேஷ் லாரா என்ற தலித் இளைஞர், முன்விரோதம் காரணமாக கோஹணா என்ற ஊரில் கடந்த திங்கள்கிழமை இரவு சுட்டுக்கொல்லப்பட்டார்.

2005 ஆகஸ்ட் 27-ம் தேதி பல்ஜீத் சிவாச் என்ற ஜாட் சமூகத்தைச் சேர்ந்த லேவாதேவிக்காரர் சுட்டுக்கொல்லப்பட்டார். அந்த வழக்கில் ராகேஷ் லாரா முக்கிய எதிரியாகக் குறிப்பிடப்பட்டார்.

ஆனால் அவர் மீதான குற்றச்சாட்டுகளை நிரூபிக்க போதிய ஆதாரம் இல்லை என்று கூறி, நீதிமன்றம் அவரை விடுதலை செய்துவிட்டது.

கடந்த திங்கள்கிழமை இரவு விக்கி என்ற நண்பருடன் அவர் பைக்கில் சென்றபோது, 3 பேர் கொண்ட கும்பல் வழிமறித்து அவரை சுட்டுக்கொன்றது. இதை அடுத்து தலித் இயக்கங்கள் கூடி பெரும் ஆர்ப்பாட்டம் நடத்தின. கொலைகாரர்களை உடனே கைது செய்ய வேண்டும் என்று அவை வலியுறுத்தின.

புதன்கிழமை கோஹணாவில் மட்டும் இயல்பு வாழ்க்கை படிப்படியாக சீரடைந்தது. ஆனால் கர்னால், பிவானி போன்ற ஊர்களில் வன்செயல்களும் மோதல்களும் தொடர்ந்தன.

ராகேஷின் இறுதிச் சடங்கு செவ்வாய்க்கிழமை இரவு நடந்தது. தாழ்த்தப்பட்ட வகுப்பினர் தேசியக் கமிஷன் தலைவர் பூட்டா சிங், வால்மீகி சமாஜத் தலைவர் தசரத் ரத்தன் ராவண், நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் ராமதாஸ் அதாவாலே ஆகியோர் அக்கிராமங்களுக்குச்சென்று மக்களுக்கு ஆறுதல் கூறினர். போலீஸôர் அத்துமிறீ நடந்ததாகக் கூறி கண்டித்தனர்.

ஹரியாணா மாநிலம் முழுக்க புதன்கிழமை முழு அடைப்பு நடத்த தலித் இயக்கங்கள் அழைப்புவிடுத்திருந்தன. அதனால் சில ஊர்களில் போலீஸôருக்கும் தலித் இளைஞர்களுக்கும் கைகலப்பு ஏற்பட்டது.

கர்னாலில் தடியடி: கர்னாலில் தேசிய நெடுஞ்சாலையில் தலித் இளைஞர்கள் மறியல் செய்ததால் அவர்களைக் கலைக்க போலீஸôர் லேசாக தடியடி நடத்தினர். அதில் 5 இளைஞர்கள் காயம் அடைந்தனர். இளைஞர்களில் சிலர் போலீஸôர் மீது கல் வீசினர். வாகனங்களையும் தாக்க அவர்கள் முற்பட்டனர்.

சோனேபட்டில் அமைதி: சர்ச்சைக்குரிய சம்பவம் நடந்த கோஹணா அமைந்துள்ள சோனேபட் மாவட்டத்தில் புதன்கிழமை சகஜநிலைமை நிலவியது. கடைகள், வர்த்தக நிறுவனங்கள் திறந்திருந்தன. கல்வி நிலையங்கள், வங்கிகள், பிற நிறுவனங்கள் செயல்பட்டன. போலீஸôர் கோஹணா நகரில் குவிக்கப்பட்டிருந்தனர்.

பிவானி நகரில் பழைய பஸ் நிலையம் அருகில் கல்வீச்சில் ஈடுபட்ட தலித் இளைஞர்களைக் கலைக்க போலீஸôர் தடியடிப் பிரயோகத்தில் ஈடுபட்டனர். பிவானியில் முழு அடைப்புக்கு முழு ஆதரவு இருந்தது.

யமுனா நகர் என்ற இடத்தில் பைக்குகளில் சென்ற தலித் இளைஞர்கள் எதிர்ப்பட்ட வாகனங்களை அடித்து நொறுக்கினர்.

அம்பாலா நகரிலும் அம்பாலா கன்டோன்மென்டிலும் தலித்துகள் எதிர்ப்பு ஊர்வலம் நடத்தினர்.

சர்க்கி தாத்ரி என்ற ஊரில் தலித்துகள் ஊர்வலமாகச் சென்று தங்களுடைய கோரிக்கை அடங்கிய மனுவை சார்பு-கோட்ட ஆட்சியரிடம் அளித்தனர்.

கைதால் நகரில் தலித்துகள் விடுத்த முழு அடைப்புக்கு மக்கள் ஆதரவு இல்லை.

பக்வாரா நகரில் தலித்துகள் முழு அடைப்புக்கு அழைப்பு விடுத்திருந்தாலும் மாவட்ட அதிகாரிகள் அவர்களை அழைத்துப் பேசி சமாதானப்படுத்தி, அழைப்பைத் திரும்பப்பெற வைத்தனர். பிறகு தலித்துகள் சாலையில் அமர்ந்து போக்குவரத்தைத் தடுத்தனர். அதிகாரிகள் மீண்டும் பேசி அவர்களைச் சமாதானப்படுத்தினர்.

பஸ் எரிப்பு: ஹிஸ்ஸôர் மாவட்டத்தின் ஹான்சி நகரில் தலித் இளைஞர்கள், அரசு பஸ்ஸýக்கு தீ வைத்தனர். பஸ் ஊழியர்களே அதை அணைத்தனர். ஹிஸ்ஸôரில் கடைகளும் வர்த்தக நிறுவனங்களும் திறந்தே இருந்தன. பஸ்கள் வழக்கம்போல ஓடின.

Se Ku Thamizharasan – Panchami Lands: Dalit empowerment & Self sufficiency

“பஞ்சமி நிலம்’-தேடலும் தீர்வும்!

செ.கு.தமிழரசன்

பஞ்சமி நிலத்தை மீட்க வேண்டும்…, பஞ்சமி நிலம் பற்றிய வெள்ளை அறிக்கை தேவை…, பஞ்சமி நில மீட்பு ஆணையம் அமைக்க வேண்டும் என்ற முழக்கங்களை தலித் இயக்கங்களின் போராட்டங்களில் அதிகமாகக் கேட்கலாம். கழகங்கள், காங்கிரஸ், கம்யூனிஸ்ட் கட்சிகள் என பல தரப்பிலும் பஞ்சமி நிலத்தைப் பற்றி பேசத்தான் செய்கிறார்கள். தேர்தல் அறிக்கைகளிலும் பஞ்சமி நிலம் பற்றிய குறிப்புகள் இடம்பெறுகின்றன. பஞ்சமி நிலத்தின் பின்னணியைப் பார்ப்பது அவசியம்

“இந்தியா’-என்றொரு நாடு இல்லாமலிருந்த காலகட்டம் அது. புரோகிதத் தொழில் புரியும் பிராமணர்களுக்கு கையடக்க நிலம் கொடுத்த நிலை வளர்ந்து, கிராமத்தையே தானமாகக் கொடுக்கும் நிலை வந்தது. இதற்கு “சதுர்வேதி மங்கலம்’ என்னும் நாமகர்ணம் சூட்டப்பட்டது. இது பின்னர் மதியூகி மந்திரிகளுக்கும் மண்ணுரிமை என்று விரிந்து, இறுதியில் அரசனுக்குப் பிடித்த புலவனுக்கும் போய்ச் சேர்ந்து. இதற்கு ஆதாரமான கல்வெட்டுகள் உள்ளன.

1600-ல் தான் லண்டனில் கிழக்கிந்தியக் கம்பெனி நிறுவப்பட்டது. 1611-ல் மசூலிப்பட்டணத்தில் தனது வணிகக் கிளையைத் தொடங்கிய கம்பெனி, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வளர்ந்து நிலங்களை- ராஜ்ஜியங்களை விலைக்கு வாங்கிச் சேர்த்த தொடர்பணியில் 1641-ல் சென்னை ஜார்ஜ் கோட்டையை கட்டியது. வியாபாரக் கம்பெனி வாங்கிப்போட்ட ராஜ்ஜியத்தின் மீதான தனது உரிமையை நிலைநாட்ட நிலவரியை வசூல் செய்து, அதற்கு நிர்வாக ரீதியான சில ஏற்பாடுகளையும் செய்து கொண்டது. அதற்கான ஆட்களையும் நியமித்தது. அந்த வகையில் “ஜாகிர்தாரி முறை’ அமலுக்கு வந்தது.

இந்நிலையில், கிழக்கிந்திய கம்பெனிக்குச் சொந்தமான இந்திய நிர்வாகத்தை பிரிட்டிஷ் பேரரசு தனது நேரடி அதிகாரித்துக்கு 2.8.1858-ல் மாற்றிக்கொண்டது. அதன் பின்னர் ஏற்பட்ட நிர்வாகச் சீர்திருத்தத்தில் நிலச்சீரமைப்பும் மாற்றம் பெற்றது.

சதுர்வர்ண சாதிய அமைப்புக்கு அப்பாற்பட்ட “அவர்ணா’ என்ற மக்கள் திரள் எவ்வித மனித உரிமையுமின்றி, ஊருக்குப் புறத்தே ஒதுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்தனர். இவர்களுக்கு எண்ணற்றத் தடைகளைப் போட்டு, கொத்தடிமைகளை விடக் கேவலமாக தீண்டாமைக் கொடுமைக்குள் சிறைப்படுத்தப்பட்டிருந்தனர்.

இவர்கள் தமிழ்நாட்டில் பள்ளு-பறை பதினெட்டு சாதி என்று குறிப்பிடப்பட்டாலும் “பஞ்சமர்’ என்ற ஒரு பெயருக்குரியவர்களானார்கள். இவர்களுக்கான மனித உரிமை வேண்டி, பண்டிதர் அயோத்திதாசர் முதல் எண்ணற்ற தலைவர்கள் போராடிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

இதையடுத்து பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகள் இரக்கம் காட்டத் தொடங்கினர். அதில் முக்கியமாகக் குறிப்பிடத் தக்கவர், அன்றைய செங்கல்பட்டு ஜில்லா கலெக்டராக இருந்த “ட்ரிமென்கிரி’ என்பவர். இவர் இம் மக்களின் அன்றாடத் துயரங்களை ஆராய்ந்து, அதற்கு வடிகாலாக இவர்களுக்கு நிலமான்யம் வழங்க வேண்டிய அவசியத்தை மேலிடத்தில் வலியுறுத்தினார்.

அதன் விளைவாக 1891-ம் ஆண்டு, பிரிட்டிஷ் பாராளுமன்றத்தில் பஞ்சமர்களுக்கு நிலம் கொடுக்கும் பிரச்னைக்கு விவாதிக்கப்பட்டு நிறைவேற்றப்பட்டது. அதற்கான அரசாணை எண்.1010, 30-9-1892-ல் வெளியானது. இதனடிப்படையில் சென்னை மாகாண பிரிட்டிஷ் அரசு, பஞ்சமர்களுக்கு டி.சி.லேண்ட் என்ற பெயரில் நிலங்களைப் பகிர்ந்தளித்தது. இதுவே “பஞ்சமி நிலம்’ என்று பெயர் பெற்றது. இந்நிலங்கள் சில நிபந்தனைகளுக்கு உட்பட்டு வழங்கப்பட்டன.

நிலம் பெற்ற பத்தாண்டுகளுக்குள் அதை எவருக்கும் குத்தகைக்கு விடவோ, அடமானம் வைக்கவோ, தானம் கொடுக்கவோ, விற்கவோ கூடாது. அப்படிச் செய்தால் அது செல்லுபடியாகாது. பத்தாண்டுகளுக்குப் பின்னர் அந்நிலத்தை பஞ்சமர்களுக்குள்ளே மட்டும் குத்தகைக்கு விடவோ, அடமானம் வைக்கவோ, தானம் கொடுக்கவோ, விற்கவோ செய்யலாம்.

இத்தகைய கடுமையான விதிமுறைகள் வகுக்கப்பட்டிருந்தாலும் காலப்போக்கில், என்னதான் நிலமிருந்தாலும் அதில் பயிர் விளைவிக்கும் அனைத்து வசதிகளுக்கும் அந்நியரையே சார்ந்திருக்க வேண்டிய அவசியத்தில் இம்மக்களின் வாழ்நிலை அமையப்பட்டிருந்தால் சுலபமாக வஞ்சிக்கப்பட்டனர். அதனால் இவர்களின் நிலங்களை அந்நியர்கள் கைப்பற்றினர். சிலர் வறுமையினால் ஏமாற்றப்பட்டு அதன் விளைவாய் விற்றனர்.

இந்த இழிநிலையைக் கண்ணுற்ற சமுதாயத் தலைவர்கள் ரெட்டைமலை சீனிவாசன், சிவராஜ், எம்.சி.ராஜா போன்றவர்கள் மீண்டும் உரிமை மீட்க வாதாடியதால், 1933-ல் பஞ்சமி நிலங்களுக்கான பட்டாக்களை புதுப்பித்து வழங்கியது பிரிட்டிஷ் அரசு. மேலும் விதிமுறையை வலியுறுத்தி நிலையான அரசாணை 1.10.1941-ல் வெளியிட்டது.

ஆனாலும் பஞ்சமி நிலங்கள் அப்பாவி மக்களிடமிருந்து பறிமுதலாவதை முற்றிலுமாய் நிறுத்த முடியவில்லை. செங்கை மாவட்டத்தில் காரணை, கிராமத்தில் தலித் மக்களிடமிருந்து அபகரிக்கப்பட்ட பஞ்சமி நிலத்தை மீட்பது தொடர்பாக, மாவட்ட ஆட்சியரை 10-101994-ல் சந்திக்க வந்த தலித் மக்கள் மீது, காவல்துறையினர் நடத்திய துப்பாக்கிச் சூட்டால், இரு இளைஞர்கள் பலியானார்கள். இதையொட்டி கண்டனக் கூட்டங்கள், ஆர்ப்பாட்டங்கள், பேரணிகள் என்று தலித் இயக்கங்களால் தமிழகமெங்கும் நடத்தப்பட்டன.

இன்றைய நிலையில் “பஞ்சமி நிலம்’ பல கை மாறியிருக்கும். ஆனாலும் மூலப் பத்திரத்தை பார்ப்பது என்பது கடினமல்ல. ஏனெனில், நிலங்களைப் பற்றிய நிலையான பதிவேடுகள் சென்னையிலுள்ள ஆவணக் காப்பகத்தில் உள்ளன. இதன் மூலம் தமிழ்நாட்டிலுள்ள ஓட்டு மொத்த பஞ்சமி நிலம் பற்றிய தகவல்களை 1832-லிருந்தே திரட்டிக் கொள்ளலாம்.

ஆனால், இதற்கு அரசு நிர்வாகம் வேகமாக முடுக்கிவிடப்படவேண்டும். தன்னலமர்ற அர்ப்பணிப்பு மனோநிலை கொண்ட ஊழியர்களை இப்பணியில் ஈடுபடுத்த வேண்டும்.

பஞ்சமி நில மூலத்தைக் கண்டுபிடித்தாலும் அது யாரிடம் உள்ளது, என்ன நிலை, மீட்பது எப்படி என்பது ஒரு கேள்விக்குறி. அடுத்தது அந்த நில உரிமையாளர்களைக் கண்டறிந்து பணத்தை யாரிடம் திருவது என்பதும் மற்றொரு கேள்வி.

பஞ்சமி நிலத்தை மீட்டுக்கொடுப்போம் என்று திமுக தேர்தல் வாக்குறுதி அளித்தது. ஆனால் எப்படிச் செயலாக்கப் போகிறது என்பதை இதுவரை எடுத்துரைக்கவில்லை. ஆனால், ஏழை விவாசயிகளுக்கு இரண்டு ஏக்கர் நிலமென்று யார் யாருக்கோ, எங்கெங்கோ பூதானம் செய்து கொண்டிருக்கிறது.

“”ஆண்டுக்கு ஏழாயிரம் தலித் குடும்பங்களுக்கு நிலம் வாங்க, தலா இரண்டு லட்சம் ரூபாய் அதிக பட்சக் கடனாக வழங்குவது, அதில் ஒரு லட்சம் ரூபாயை மானியமாக தருவது” என்ற திட்டத்தைத் தமிழக அரசு அறிவித்தது. தமிழகத்தில் ஒரு கோடிக்கும் மேல் உள்ள தலித் மக்களில் தொண்ணூறு சதவீதம் நிலமற்ற ஏழை விவசாயக் கூலிகள்தான். இவர்களைக் கணக்கெடுத்து ஆண்டுக்கு பத்தாயிரம் குடும்பங்களுக்கு நிலம் வாங்க கடன் வழங்கத் தொடங்கினாலே, பத்தாண்டுக்குள் அப்பணி முழுமை பெற்றுவிடும். தமிழக அரசு இதை நிறைவேற்ற வேண்டும்.

காஷ்மீரில் பிற மாநிலத்தவர் நிலம் வாங்க உரிமையில்லை. காஷ்மீர் நிலம் காஷ்மீரியர்களுக்கே என்பது சட்டமாக உள்ள நிலையில் தமிழ்நாட்டில், தலித் மக்களுக்கு நிலம் வழங்க திட்டமிடுவதும் சாத்தியமே.

தமிழக அரசு, பஞ்சமி நிலத்தை மீட்க கடுமையான நடைமுறைகளைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டும். ஏழைகளுக்கு 2 ஏக்கர் நிலம் திட்டப்படி தற்போது கிட்டத்தட்ட தொண்ணூறு ஆயிரம் பேருக்கு நிலம் வழங்கப்பட்டுள்ளதாக தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. இதில் பெரும்பாலான பலனைப் பெற்றவர்கள், பிற்படுத்தப்பட்டவர்கலும் மிகவும் பிற்படுத்தப்பட்டவர்களும் தானேயொழிய, தலித் மக்களல்ல. அதிலும் நிலம் பெற்ற குறைந்த அளவு தலித் மக்களும் தாங்கள் ஏற்கெனவே அனுபவ பாத்தியதையில் வைத்துள்ள சிறிதளவு புறம்போக்கு நிலங்களுக்கு மட்டுமே பட்டா வழங்குவதாக புலம்புகிறார்கள். இவையெல்லாம் ஏழை தலித் மக்களை ஏமாற்றும் செயலாகவே தோன்றுகிறது.

தங்களுக்குரிய பஞ்சமி நிலம் மீட்கப்படும் வரை தலித் மக்களின் போராட்டம் தொடரும். அரசு என்ன செய்யப்போகிறது. கடுமையான நடவடிக்கை எடுத்து, பஞ்சமி நிலத்தை மீட்டுத்தரப் போகிறதா ? அல்லது கனிவான நடவடிக்கை எடுத்து பஞ்சமர்களுக்கு நிலத்திற்காக ஈடுகட்டப்போகிறதா? தலித் மக்கள் தமது பஞ்சமி நிலத்தை மீட்க போராடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள்- நாளை தலைமுறை அந்த வெற்றியில் திளைக்கும் என்ற நம்பிக்கையில்!

(கட்டுரையாளர்-தலைவர், தமிழ்நாடு இந்தியக் குடியரசுக் கட்சி.)

New website for Handlooms & textiles Export and Development

கைத்தறி மேம்பாடு, ஏற்றுமதிக்கு புதிய இணையதளம்

கோவை, ஆக. 30: கைத்தறி தொழில் மேம்பாடு மற்றும் ஏற்றுமதி வளர்ச்சிக்காக இணையதளம் தொடங்கப்பட்டுள்ளது.

ஆந்திர மாநிலம் செகந்திராபாத்தைச் சேர்ந்த டிஜி லதா என்பவர் இதனை புதன்கிழமை கோவையில் அறிமுகம் செய்தார். இது பற்றி நிருபர்களிடம் அவர் கூறியது:

விவசாயத்திற்கு அடுத்தபடியாக அதிக அளவு வேலைவாய்ப்பை அளிக்கக் கூடிய கைத்தறித் துறை மூலம் மொத்த ஏற்றுமதியில் 30 சதவீத வருவாய் கிடைக்கிறது.

2012-ம் ஆண்டுக்குள் 17.35 மில்லியன் பேருக்கு புதிய வேலை வாய்ப்புகிடைக்கும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.

தற்போது 19.24 பில்லியன் டாலராக உள்ள ஜவுளி ஏற்றுமதி 2012-க்குள் 55 பில்லியன் டாலராக உயரும் என கணக்கிடப்பட்டுள்ளது.

ஆடை வடிவமைப்பு, வண்ணங்களை தேர்வு செய்தல், சர்வதேச சந்தை நிலவரம் போன்ற பிரச்னைகளை தீர்க்க இந்த இணையதளம் உதவும் என்றார் லதா.

இணையதள முகவரி: www.handlooms.com

Distribution of Free Colour TVs by DMK Alliance – Namakkal grabs first place

வண்ண தொலைக்காட்சிப் பெட்டி: நாமக்கல் முதலிடம்

30 ஆகஸ்ட் 2007
15:16 IST

தமிழக அரசின் ஏழை மக்களுக்கான இலவச வண்ணத் தொலைக்காட்சிப் பெட்டிகளை வழங்குவதில், மாநிலத்திலேயே நாமக்கல் மாவட்டம் முதலிடத்தைப் பெற்றுள்ளதாக அம்மாவட்ட ஆட்சித் தலைவர் சுந்தர மூர்த்தி கூறியிருக்கிறார்.

நாமக்கல்லில் செய்தியாளர்களிடம் பேசிய அவர், அரசு மருத்துவமனை புதுப்பித்தல் மற்றும் சீரமைப்பு பணிகளுக்கு ரூ. 5 கோடி நிதி ஒதுக்கப்பட்டுள்ளதாகவும், சேந்தமங்கலம் அரசு மருத்துவமனைக்கு ரத்தசேமிப்பு வங்கி அறை மற்றும் சீரமைப்பு பணிகளுக்கு ரூ. 55 லட்சமும், ராசிபுரம் மருத்துவமனையில் பல்வேறு பணிகளுக்கு ரூ. ஒரு கோடியே ஆறு லட்சத்து 25 ஆயிரமும் நிதி ஒதுக்கப்பட்டுள்ளதாகவும் கூறினார்.

நாமக்கல்லில் உள்ள அரசு மருத்துவமனை சுமார் 2 கோடி ரூபாய் செலவில் நவீனமயமாக்கப்பட உள்ளதாகவும் அவர் கூறினார்.

நாமக்கல் மாவட்டத்தில் இதுவரை இலவச வீட்டுமனைப்பட்டாக்கள் ஆயிரத்து 333 பேருக்கு வழங்கப்பட்டுள்ளதாகத் தெரிவித்த அவர், உள்ளாட்சி துறை அமைச்சர் ஸ்டாலின் வெள்ளியன்று பங்கேற்கும் விழாவில், ஆயிரத்து 174 பேருக்கு பட்டா வழங்கப்பட உள்ளது என்றார்.

வண்ணத் தொலைக்காட்சிப் பெட்டிகளைப் பொறுத்தவரை 54 ஆயிரத்து 955 பேருக்கு வழங்கப்பட்டுள்ளதாகவும், இந்த திட்டத்தில் மாநிலத்திலேயே நாமக்கல் மாவட்டம் முதலிடம் வகிப்பதாகவும் மாவட்ட ஆட்சித் தலைவர் தெரிவித்தார்.

—————————————————————————————————————————————————–

தேவை மறுபரிசீலனை

அரசு தரும் இலவச தொலைக்காட்சிப் பெட்டிகளைப் பயனாளிகளிடமிருந்து குறைந்த விலைக்கு வாங்கி, அதிக விலைக்கு விற்பனை செய்யும் நபர்கள் மீது குண்டர் சட்டம் பாயும் என்று தமிழக அரசு எச்சரித்துள்ளது.

அரசு தரும் ஒரு பயனுறு பொருளை ஒருவர் ஏன் குறைந்த விலைக்கு விற்க வேண்டும்? அதற்கான அவசியம் என்ன? இலவச தொலைக்காட்சி பெற்றவர்களிடம் ஏற்கெனவே ஒரு தொலைக்காட்சி பெட்டி இருக்கிறது என்பதும், மிகச் சில வீடுகளில் வறுமையாலும் பணநெருக்கடியாலும் விற்கிறார்கள் என்பதுமே காரணமாக இருக்க முடியும்.

இலவச தொலைக்காட்சிப் பெட்டி, இலவச சமையல் எரிவாயு இணைப்பு, இலவச நிலம் ஆகியவற்றைப் பெறுவதற்கு அடிப்படைத் தகுதி அவர்கள் பெறப்போகும் பொருள் அவர்களிடம் இருக்கக்கூடாது என்பதும், அவரிடம் குடும்ப அட்டை இருக்க வேண்டும் என்பதும்தான். குடும்பத்தின் ஆண்டு வருமானம் கவனம் பெறுவதில்லை.

பயனாளிகள் தேர்வு என்பது அந்தந்த பஞ்சாயத்து அளவில் குழு அமைக்கப்பட்டு, அவர்கள் பரிந்துரைக்கும் பெயர் பட்டியல்தான் பயனாளிகள் என்பது அனைவரும் அறிந்தவொன்று.

பயனாளியிடம் ஏற்கெனவே டிவி இருக்கக் கூடாது என்ற நிபந்தனை, 90 சதவிகிதம், சரியாக பின்பற்றப்படுவதில்லை. ஏற்கெனவே தொலைக்காட்சிப் பெட்டி வைத்திருக்கும் குடும்பத்துக்கே மீண்டும் ஒரு தொலைக்காட்சிப் பெட்டி கிடைக்கிறபோது அதை பயன்பாடின்றி வீட்டில் வைத்திருப்பதைவிட, குறைந்த விலைக்கு விற்று விடுவதையே விரும்புகின்றனர்.

உண்மையிலேயே வறுமைக்கோட்டிற்கு கீழே உள்ள பயனாளிகளில் பெரும்பாலோர் நிச்சயமாக மாதச் சம்பளம் பெறுபவர்களாக இருப்பதில்லை. அன்றாடத் தொழிலாளர்களான இவர்களுக்கு கேபிள் டிவி கட்டணம் என்பது நாள்கூலியைவிட அதிகமானது. ஆகவே டிவியை விற்கும் நிலைக்கு ஆளாகின்றனர்.

இதே நிலைதான் இலவச எரிவாயு இணைப்பிலும்! இந்த திட்டத்தின் பயனாளிகளில் பெரும்பாலோர் அன்றாடத் தொழிலாளிகள். அன்றைய பொழுதின் ஊதியத்தை அன்றைய சமையலுக்குச் செலவிடுபவர்கள். 300 ரூபாயை மொத்தமாகக் கொடுத்து சிலிண்டர் வாங்குவது என்பது இவர்களுக்கு இயலாத விஷயம். இவர்களுக்கு மண்ணெண்ணெய் அளவும் 3 லிட்டராக குறைக்கப்படுகிறது.

இந்த அவல நிலையை இடைத்தரகர்கள் தங்களுக்குச் சாதகமாகப் பயன்படுத்திக் கொள்கிறார்கள். எரிவாயு இணைப்பை அடமானமாகப் பெற்று, வீட்டுப்பயன்பாடு சிலிண்டர்களை வணிக நிறுவனங்களுக்கு இரட்டிப்பு விலையில் விற்கிறார்கள். இதற்காக அந்த ஏழைக் குடும்பத்துக்கு ஒரு சிறிய தொகை தரப்படுகிறது.

மக்களுக்கு எது தேவை என்பதை அறிந்து அதைக் கொடுக்கும்போதுதான் அவர்கள் அதை மகிழ்ச்சியுடனும் நன்றியோடும் ஏற்றுக்கொள்வார்கள். தேவை இல்லாதது அல்லது சக்திக்கு மீறியது கொடுக்கப்பட்டால், அதை தங்களுக்குத் தேவைப்படும் பொருளாக மாற்றும் முயற்சியில் ஈடுபடவே செய்வார்கள் என்ற அடிப்படை உண்மை கூட ஆட்சியாளர்களுக்கு ஏன் தெரியவில்லை என்பது நமக்குப் புரியவில்லை.

பயனாளிகளைச் சரியாகத் தேர்வு செய்வதும் தொடர்ச்சியாக அதைப் பயன்படுத்தும் நிதிநிலைக்கான வாய்ப்பு உள்ளதா என்பதை அறிந்துகொண்டு இலவசங்களை வழங்குவதும்தான் இத் திட்டத்தை பயனுள்ளதாக மாற்றும். கள்ளச்சந்தையும் தவிர்க்கப்படும்.

தேர்தல் வாக்குறுதி என்பதால், ஆட்சிக்கு வந்தவுடன் ஆர்வத்தினால் சில விஷயங்கள் கவனத்தில் கொள்ளாமல் விடப்பட்டிருக்கலாம். ஆனால் அந்த ஆர்வமே பல தவறுகளுக்கு வழிகோலும்போது, திட்ட அமலாக்கத்தில் நிதானத்தை கடைப்பிடித்து, தகுதியுள்ள பயனாளிகளைத் தேர்வு செய்யும் பொறுப்பும் கடமையும் அரசுக்கு உள்ளது.

“வருமுன் காப்பவன்தான் புத்திசாலி, அது வந்த பின்னே தவிப்பவன்தான் ஏமாளி’ என்பதுதான் “வாழ்க்கையெனும் ஓடம் வழங்குகின்ற பாடம்’.

Nissan In Vehicle Venture With Ashok Leyland – Small truck alliance

நிஸானுடன் இணைகிறது அசோக் லேலண்ட்

29 ஆகஸ்ட் 2007
18:52 IST

இலகு ரக வாகனங்களை இந்தியாவிலேயே தயாரித்து விற்பனை செய்ய அசோக் லேலண்ட்  நிறுவனமும், ஜப்பானின் நிஸான் மோட்டார்ஸ் நிறுவனமும் ஒப்பந்தம் செய்து கொண்டுள்ளது.

இந்த ஒப்பந்தத்தின்படி இந்தியாவில் அமைக்கப்படும் இலகு ரக வாகன தயாரிப்பு ஆலையில் ஆண்டுக்கு ஒரு லட்சம் வாகனங்கள் தயாரிக்கப்படும் என்றும், அசோக் லேலண்ட் மற்றும் நிஸான் நிறுவனங்களின் பெயர்களில் இவை விற்பனை செய்யப்படும் என்றும் அசோக் லேலண்ட் தெரிவித்துள்ளது.

வாகன தயாரிப்பில் நிஸான் நிறுவனம் சிறந்த தொழில்நுட்பத்தை பயன்படுத்துவதால், இந்த ஒப்பந்தம் மூலம் அசோக் லேலண்ட் நிறுவனமும் இலகு ரக வாகனத்துறையில் சிறந்த இடத்தை அடைய முடியும் என அந்நிறுவனத்தின் நிர்வாக இயக்குனர் ஷேசாயி நம்பிக்கை தெரிவித்துள்ளார்.

Chennai Marina Beach – Small vendors & Encroachment: Business vs Environment

மெரீனா கடற்கரையில் 400 ஆக்கிரமிப்பு கடைகள் அகற்றப்படும்: மாநகராட்சி அறிவிப்பு

சென்னை, ஆக. 29-

சென்னை நகருக்கு அழகு சேர்ப்பதில் மெரீனா கடற்கரை முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. ஏழை, நடுத்தர மக்களின் ஒரே பொழுது போக்கு மெரினா கடற்கரைக்கு சென்று வருவதுதான்.

சென்னை நகர மக்கள் தொகை அதிகரிப்பது போல, மெரீனா கடற்கரையில் கூட்டமும் நாளுக்கு நாள் அதிகரித்து வருகிறது. இதுபோல சிறுசிறு கடைகளும் அங்கு அதிகரித்து வருகிறது. முறையில்லாமல் ஆங்காங்கே ஆக்கிரமிப்பு உருவாகும் கடைகளால், கடற்கரைக்கு வந்து போகும் பொதுமக்களுக்கு இடைïறு ஏற்படுகிறது. மெரீனா கடற்கரை அழகு பாதிக்கப்படு கிறது என்று புகார்கள் கூறப்பட்டன.

இதையடுத்து, பொதுமக்களுக்கு இடைïறாக கடற்கரையில் அமைக்கப்பட்டுள்ள ஆக்கிரமிப்பு கடைகளை அகற்ற மாநகராட்சி முடிவு செய்துள்ளது. பலர் ஆண்டுக்கணக்கில் மெரீனாவில் கடை வைத்து பிழைத்து வருகிறார்கள்.

பல ஆக்கிரமிப்பு கடைகள் முறையான அனுமதி இல்லா மல் சமீபத்தில் உருவாகி உள்ளன. அவற்றின் எண்ணிக்கை 400-க்கும் அதிகம் என்று கணக்கிடப்பட்டுள்ளது. இவற்றை அகற்றப்போவதாக மாநகராட்சி அறிவித்துள்ளது.

புதிய ஆக்கிரமிப்பு கடைகளை நேற்று முன்தினம் போலீஸ் உதவியுடன் அகற்ற மாநகராட்சி திட்டமிட்டிருந்தது. ஆனால் குப்பை அகற்றும் பணிக்கு மாநகராட்சி ஊழியர்கள் செல்ல வேண்டியுள்ளதால் ஆக்கிரமிப்புகளை அகற்றும் திட்டம் தள்ளி வைக்கப்பட்டுள்ளது.

இன்னும் 2 நாட்களில் கடற்கரையில் உள்ள புதிய ஆக்கிரமிப்பு கடைகளை அகற்ற முடிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. பல நடமாடும் கடைகள் இரவில் கடற்கரையில் நிறுத்தப்படுகின்றன. அவற்றையும் ஒழுங்குப்படுத்த ஏற்பாடுகள் நடந்து வருகின்றன.

இது குறித்து மேயர் மா. சுப்பிரமணியன் கூறும்போது, “மெரீனா கடற்கரையில் அண்ணா சமாதி அருகே பலர் 10 முதல் 15 ஆண்டுகள் கடை வைத்து வியாபாரம் செய்து வருகிறார்கள். இதனால் எந்த பாதிப்பும் இல்லை. ஆனால் கடந்த மூன்று அல்லது நான்கு மாதங்களில் புதிதாக தோன்றிய கடைகள் இடைïறாக இருப்பது தெரிய வந்துள்ளது. இது பற்றி தினமும் ஏராளமான புகார்கள் வருகின்றன. புதிய ஆக்கிரமிப்பு கடைகளை அகற்றவதும் மெரீனா கடற்கரையை அழகுபடுத்தும் திட்டத்தின் ஒரு பகுதிதான்” என்று கூறினார்.

சென்னை நகரை அழகு படுத்த ரூ.25 கோடியில் திட்டம் தீட்டப்பட்டுள்ளது. இதில் 17 கோடி ரூபாய் மெரீனாவை அழகுபடுத்த செலவிடப்படுகிறது. இதன் ஒரு நடவடிக்கையாக கடற்கரை அழகை பாதிக்கும் புதிய ஆக்கிரமிப்பு கடைகள் அகற்றப்படுகின்றன.

இது கடற்கரையை நம்பி பிழைக்கும் சிறு வியாபாரிகளிடம் அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியுள்ளது. இது குறித்து அண்ணா, எம்.ஜி.ஆர். கடற்கரை மணல் பரப்பு சிறு வியாபாரிகள் சங்க துணை தலைவர் ராமலிங்கம் கூறும்போது, “நாங்கள் 15 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக இங்கு வியாபாரம் செய்து வருகிறோம். எங்கள் கடைகள் எந்த வகையிலும் இடைïறாக இல்லை” என்றார்.

காந்தி சிலை கடற்கரை மணல் பரப்பு சிறு வியாபாரிகள் சங்க செயலாளர் நாராயணன், “நாங்கள் கடைகளை இரவில் இங்கிருந்து அப்புறப்படுத்த தயாராக இருக்கிறோம். மாநகராட்சி சிறு வியாபாரிகளுக்கு முறைப்படி அனுமதி வழங்க வேண்டும்” என்றார்.

இதுபோல பல்வேறு வியாபாரிகள் தங்கள் எதிர்காலம் என்ன ஆகுமோ என்ற பயத்தில் உள்ளனர். மாநகராட்சி கடற்கரை சிறு வியாபாரிகளுக்கு மாற்று ஏற்பாடு செய்ய வேண்டும். இல்லையென்றால் அவர்கள் வாழ்க்கை கேள்விக்குறியாகி விடும் என்று கருத்து தெரிவித்துள்ளனர்.

————————————————————————————————–

கோயம்பேடு பஸ் நிலையத்தை வேறு இடத்துக்கு மாற்ற வேண்டும்: போக்குவரத்து போலீஸ் கூடுதல் ஆணையர்

சென்னை, ஆக. 30: சென்னையில் போக்குவரத்து நெரிசல் பிரச்னைக்கு தீர்வு காண கோயம்பேடு பஸ் நிலையத்தை 3-ஆக பிரித்து வெவ்வேறு இடங்களுக்கு மாற்ற வேண்டும் என மாநகர போக்குவரத்து போலீஸ் கூடுதல் ஆணையர் சுனில் குமார் தெரிவித்தார்.

சி.எம்.டி.ஏ. உருவாக்கியுள்ள 2-வது மாஸ்டர் பிளான் வரைவு அறிக்கை குறித்த பயிலரங்கில் அவர் புதன்கிழமை பேசியது:

சென்னை நகருக்குள் போக்குவரத்து நெரிசல் பிரச்னை ஏற்படுவதாகக் கூறி நகரின் உள்ளே இருந்த வெளியூர் பஸ் நிலையத்தை கோயம்பேட்டுக்கு மாற்றினார்கள்.

தற்போது கோயம்பேடு பஸ் நிலையத்தால் பூந்தமல்லி நெடுஞ்சாலை, உள்வட்ட சாலை உள்ளிட்ட முக்கியச் சாலைகளில் போக்குவரத்து நெரிசல் பெரும் பிரச்னையாக உருவெடுத்துள்ளது.

இதற்கு தீர்வாக, சென்னையில் இருந்து வெளியூர்களுக்கு செல்லும் பஸ்கள் மற்றும் வெளியூர்களில் இருந்து சென்னைக்கு வரும் பஸ்கள் ஆகியவற்றுக்கான பஸ் நிலையத்தை 3 பிரிவாக பிரிக்க வேண்டும்.

இவ்வாறு பிரித்து பூந்தமல்லி வழியாகச் செல்லும் பஸ்களுக்கு பூந்தமல்லியிலும், தாம்பரம் வழியாகச் செல்லும் பஸ்களுக்கு தாம்பரத்திலும், கிழக்குக் கடற்கரைச் சாலை வழியாகச் செல்லும் பஸ்களுக்கு அந்த பகுதியிலும் தனித்தனி பஸ் நிலையங்கள் அமைக்கலாம்.

கோயம்பேடு பஸ் நிலையம் தற்போதுள்ள இடத்திலேயே தொடர்ந்தால் அடுத்த சில ஆண்டுகளில் போக்குவரத்து மிகப்பெரிய பிரச்னையாக உருவெடுக்கும்.

சென்னைக்கு வெளியே கண்டெயினர் லாரிகளுக்கான டெர்மினலை அமைப்பதாக முதலாவது மாஸ்டர் பிளானில் தெரிவிக்கப்பட்டது. ஆனால் அத்தகைய டெர்மினல் இதுவரை அமைக்கப்படவில்லை. சென்னையில் வாகனங்களை நிறுத்துவதற்கான இட வசதி இல்லாதது, போக்குவரத்து நெரிசலுக்கும், சாலை விபத்துகளுக்கு முக்கியக் காரணமாக அமைந்து விடுகிறது.

சென்னையில் இருக்கும் பூங்காக்களில் தரைகீழ்தள வாகன நிறுத்தும் இடங்களை அமைக்கலாம்.

மேலும், போக்குவரத்து நெரிசல் பிரச்னைக்கு தீர்வுகான பள்ளி, கல்லூரிகளுக்கு விடுமுறை விடும் நாள்களை மாற்றி அமைக்கலாம். அதேபோல, அதிக அளவில் கடைகள் இருக்கும் மார்க்கெட் பகுதிகளுக்கு வாரம் ஒரு நாள் விடுமுறை அளிக்கலாம். இந்த புதிய அணுகுமுறைகளை திட்டமிட்டு நிறைவேற்றினால் பல்வேறு பிரச்னைகளுக்கு ஓரளவு தீர்வு ஏற்படும் என்றார் சுனில் குமார்.
————————————————————————————————–

Arulmigu Vadapazhani Thandayuthapani Temple consecrations

12 வருடத்துக்குபின் வடபழனிகோவில் கும்பாபிஷேகம்: 1 லட்சம் பக்தர்கள் தரிசனம்

சென்னை, ஆக. 30-

தமிழகத்தில் உள்ள முக்கிய மான முருகப்பெருமான் தலங்களில் சென்னை வடபழனியாண்டவர் தலமும் ஒன்று. பிரசித்தி பெற்ற இத்தலத்தில் சமீபத்தில் ரூ.2 கோடி செலவில் திருப்பணிகள் செய்து முடிக்கப்பட்டது. ராஜகோபுரங்கள், அனைத்து சந்நிதிகளும் பழுது பார்க்கப்பட்டு, வர்ணம் பூசப்பட்டன. மதில் சுவர்கள் மெருகூட்டப்பட்ட கற்கள் பதிக்கப்பட்டன. அழகூட்டப் பட்டன. திருக்குளமும் சீர் செய்யப்பட்டது.

திருப்பணிகள் நடை பெற்றதையொட்டி இன்று காலை வடபழனியாண்டவர் ஆலயத்தில் 12 ஆண்டு களுக்குப்பிறகு கும்பாபி ஷேகம் நடைபெற்றது. இன்று அதிகாலையில் 6-வது யாகசாலை பூஜை நடந்தது. யாகசாலை பூஜை நிறைவடைந்ததும், புனித நீர் ஊர்வலமாக எடுத்து வரப்பட்டது.

பின்னர் 7.55 மணிக்கு கும்பாபிஷேக பூஜைகள் தொடங்கின. சரியாக 9 மணிக்கு மூலவர் சந்நிதி கோபுரம் உள்பட அனைத்து கோபுரங்களிலும் புனிதநீர் ஊற்றி கும்பாபிஷேகம் செய்யப்பட்டது. பின்னர் கற்பூர ஆரத்தி எடுக்கப்பட்டது. பக்தர்கள் மீது ஸ்பிரேயர் மூலம் புனித நீர் தெளிக்கப்பட்டது.

கும்பாபிஷேகத்தை காண ஒரு லட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட பக்தர்கள் வடபழனி முருகன் கோவிலில் திரண்டிருந்தனர். கோவிலில் ஆரம்பித்து ஆற்காடு மெயின்ரோடுவரை மக்கள் கூட்டம் நிரம்பி வழிந்தது. கும்பாபிஷேகம் முடிந்ததும் மூலவருக்கு விசேஷ அபிஷேக ஆராதனைகள் நடைபெற்றன. பக்தர்கள் நீண்ட வரிசையில் நீன்று சாமிதரிசனம் செய்தனர். வடபழனி முருகன் கோவில் வளாகம் எங்கும் அரோகரா கோஷம் கேட்டுக்கொண்டபடி இருந்தது.

சமீபத்தில் ஐதராபாத்தில் நடந்த குண்டுவெடிப்பின் எதிரொலியாக பலத்த பாதுகாப்பு பணிகள் மேற் கொள்ளப்பட்டன. போலீஸ் கமிஷனர் நாஞ்சில்குமரன், கூடுதல் கமிஷனர் ஜாங்கிட் ஆகியோர் நேரடியாக களத்தில் இறங்கி பாதுகாப்பு பணிகளை மேற்கொண்டனர்.

ஏராளமான போலீசார் கோவிலை சுற்றி பாதுகாப்பு பணியில் ஈடுபட்டனர். ஆங்காங்கே மெட்டல் டிடெக்டர் வைத்து பக்தர்கள் சோதனையிட்ட பின்னரே கோவிலுக்குள் அனுமதிக்கப்பட்டனர்.

விழாவில் அறநிலையத் துறை அமைச்சர் பெரிய கருப்பன், மேயர் மா.சுப்பிர மணியன், அறநிலையத்துறை செயலாளர் ராஜேந்திரன், கமிஷனர் பிச்சாண்டி, இணை கமிஷனர் தனபால், துணைகமிஷனர் பரஞ்சோதி, கோவிலின் அறங்காவலர் குழுதலைவர் சீர்காழி சிவசிதம்பரம், அறங்காவலர்கள் கண்மணி சீனிவாசன், கண்ணப்பன் உள்பட ஏராளமானேர் விழாவில் கலந்து கொண்டனர்.

முக்கிய பிரமுகர்கள் கும்பாபிஷேக விழாவை காண்பதற்கு வசதியாக கோவிலின் மேல்தளத்தில் அமைக்கப்பட்டிருந்த விசேஷ மேடை சரிந்தது. அதிர்ஷ்டவசமாக அதில் அமர்ந்திருந்தவர்கள் காயம் இன்றி தப்பினர். பின்னர் மேடை சரிசெய்யப்பட்டது.

—————————————————————————————————

வடபழனி முருகன் கோயில் கும்பாபிஷேகம் நடந்தது

30 ஆகஸ்ட் 2007
10:29 IST

சென்னை அருள்மிகு வடபழனி ஆண்டவர் கோயில் 4-வது ஆண்டு கும்பாபிஷேகம் இன்று காலை வெகுவிமரிசையாக நடைபெற்றது.

இந்த விழாவில் பல்லாயிரக்கணக்கான பக்தர்கள் பங்கேற்று முருகப்பெருமானை தரிசனம் செய்தனர்.

கோயிலின் ராஜகோபுரம், உள்ளிட்ட அனைத்து பரிவார மூர்த்திகளுக்கும் சிறப்பு அபிஷேக ஆராதனைகளும் நடைபெற்றன.

கும்பாபிஷேகத்தையொட்டி கடந்த 27ம் தேதியன்றே யாகசாலை பூஜைகள் தொடங்கி நடைபெற்றன. இதற்காக 108 யாகசாலை ஹோமகுண்டங்கள் அமைக்கப்பட்டிருந்தன.

நேற்று 4 மற்றும் 5ம் கால யாக பூஜையும், இன்று காலையில் 6ம் கால பூஜைகளும் நடைபெற்றன.

இதையடுத்து சரியாக காலை 9 மணியளவில் திருக்குட முழுக்கு நடைபெற்றது. கூடியிருந்த பக்தர்கள் முருகா சரணம், சரவணா சரணம், வடபழனி ஆண்டவா போற்றி என கந்தரின் நாமங்களை விண்ணதிர கூறி பக்தி முழக்கமிட்டனர்.

கும்பாபிஷேகத்தின் போது தெளிக்கப்படும் யாகசாலையில் வைக்கப்பட்ட தண்ணீர் தங்கள் மீது விழ வேண்டும் என்ற பக்தர்களின் ஆர்வத்தை போக்கும் வகையில் தண்ணீரை சுழன்று பீய்ச்சியடிக்கும் ஸ்பிரிங்லர்ஸ் கருவி கோயில் மேல் அமைக்கப்பட்டிருந்தது.

அந்தக் கருவி மூலம் கூடியிருந்த கூட்டத்தினர் மீது தண்ணீர் பீய்ச்சியடிக்கப்பட்டது.

கும்பாபிஷேகம் முடிந்ததும் விமானம் மூலமாக கோயிலின் மேல்பகுதியில் இருந்து பூக்கள் தூவப்பட்டது இந்த கும்பாபிஷேகத்தின் சிறப்பம்சமாக விளங்கியது.

கும்பாபிஷேகத்தையொட்டி வாகனங்கள் கோயிலைச் சுற்றியுள்ள சாலைகளில் செல்வதற்கு தடை விதிக்கப்பட்டிருந்தது. காவல்துறையினர் இதற்காக சிறப்பான ஏற்பாடுகளைச் செய்திருந்தனர்.

—————————————————————————————————

 

Happy Onam – Kerala Actress Asin & Gopika meet & greet

பழைய சினேகிதிகளின் அபூர்வ சந்திப்பு
அசின்-கோபிகா கட்டிப்பிடித்து முத்தம்
ஓணம் வாழ்த்துக்களை பரிமாறிக்கொண்டார்கள்

நடிகைகள் அசின், கோபிகா இருவரும் கேரளாவை சேர்ந்தவர்கள். அசின் சொந்த ஊர், கொச்சி. கோபிகா, திருச்சூரை சேர்ந்தவர். இருவரும் பழைய சினேகிதிகள்.

நட்பு

இரண்டு பேரும் தமிழ் சினிமாவுக்கு வருவதற்கு முன்பு, மலையாள படங்களில் நடித்துக்கொண்டிருந்தார்கள். அப்போது இருவரிடையே ஏற்பட்ட நட்பு, இன்று வரை தொடர்கிறது.

அசின் அம்மா, அப்பாவை கோபிகாவுக்கு தெரியும். கோபிகா அம்மா, அப்பாவை அசினுக்கு தெரியும். இரண்டு பேர் குடும்பமும் நெருக்கமாக பழகி வந்தார்கள். மலையாள படங்களில் நடித்துக்கொண்டிருந்தபோது அசினும், கோபிகாவும் அடிக்கடி நேரில் சந்தித்து, நட்பை வளர்த்து வந்தார்கள்.

இரண்டு பேரும் தமிழ் சினிமாவுக்குள் வந்தபின், நேரில் சந்தித்துக்கொள்ளவில்லை. `ஆட்டோகிராப்’ படத்துக்குப்பின், கோபிகா `பிஸி’யாகி விட்டார். `எம்.குமரன் சன் ஆப் மகாலட்சுமி’ படத்துக்குப்பின், அசின் `பிஸி’யாகி விட்டார். இருவரும் தமிழ் படங்களில் மட்டுமல்லாமல், தெலுங்கு படங்களிலும் நடிக்க ஆரம்பித்தார்கள்.

செல்போனில்…

கேரளா-தமிழ்நாடு-ஆந்திரா என்று மூன்று மாநிலங்களுக்கும் இடையே அடிக்கடி பறந்துகொண்டிருந்ததால், சினேகிதிகள் இருவரும் நேரில் சந்தித்துக் கொள்வதற்கு வாய்ப்பே கிடைக்கவில்லை.

என்றாலும், செல்போனில் அடிக்கடி பேசிக்கொண்டார்கள். “நீ, சென்னையில் இருக்கும்போது, நான் ஆந்திராவில் இருக்கிறேன். நான், ஆந்திராவில் இருக்கும்போது நீ சென்னை வந்துவிடுகிறாய்” என்று அசினும், கோபிகாவும் செல்போனில் ஆதங்கப்பட்டார்கள்.

இவர்களின் ஆதங்கம் தீர்கிற மாதிரி ஒரு சந்தர்ப்பம், சென்னையில் அமைந்தது. `கஜினி’ இந்தி படத்தில் நடித்துக்கொண்டிருந்த அசின், அந்த படத்தின் முதல் கட்ட படப்பிடிப்பை முடித்துக்கொண்டு, `வேல்’ படப்பிடிப்பில் கலந்துகொள்வதற்காக, சென்னை வந்தார். `வெள்ளித்திரை’ என்ற படப்பிடிப்பில் கலந்துகொள்வதற்காக கோபிகா, கேரளாவில் இருந்து சென்னைக்கு பறந்து வந்தார்.

சந்திப்பு

சொல்லிவைத்த மாதிரி, `வேல்,’ `வெள்ளித்திரை’ ஆகிய இரண்டு படப்பிடிப்புகளும் ஏவி.எம்.ஸ்டூடியோவில் நடைபெற்றன. பக்கத்து `செட்’டில் தன் சினேகிதி கோபிகா இருப்பதை அறிந்த அசின், பகல் உணவு இடைவேளை விட்டதும், அந்த `செட்’டை நோக்கி ஓடி வந்தார்.

அப்போது கோபிகா, `கேரவன்’க்குள் இருந்தார். கேரவன் கதவை திறந்துகொண்டு, அசின் ஓடிப்போய் கோபிகாவை கட்டிப்பிடித்தார். கோபிகா, அசினை கட்டிப்பிடித்தார். இருவரும் மகிழ்ச்சி மிகுதியால், ஒருவருக்கொருவர் முத்தம் கொடுத்தார்கள். “ஹேய்…” என்றபடி துள்ளிக்குதித்தார்கள். கட்டிப்பிடித்தபடி கேரவனுக்குள் இருந்த படுக்கையில் உருண்டார்கள்.

ஓணம் வாழ்த்து

இரண்டு பேரும் ஓணம் வாழ்த்துக்களை பரிமாறிக்கொண்டார்கள். “நீ நடித்த `மாயாவி’ (மலையாளம்) படத்தை பார்த்தேன். சூப்பர்” என்று கோபிகாவை அசின் பாராட்டினார். “நீ நடித்த `போக்கிரி’ படத்தை பார்த்தேன். சூப்பர்” என்று அசினை கோபிகா பாராட்டினார்.

அப்போது அசின் தந்தை ஜோசப் தொட்டும்கல் அங்கே வந்தார். “மகளே…கோபிகா…” என்று மலையாளத்தில் பாசமாக கோபிகாவின் முதுகில் தட்டிக்கொடுத்தார். “எங்கே உன் அம்மாவும், அப்பாவும்?” என்று கோபிகாவிடம் அசின் விசாரித்தார். “இரண்டு பேரும் ஷாப்பிங் போய் இருக்கிறார்கள்” என்று கோபிகா சொன்னதும், அசின் தனது செல்போன் மூலம் கோபிகாவின் அம்மா, அப்பா இருவருடனும் “ஆன்ட்டி… அங்கிள்” என்று கொஞ்சிக்குலவினார்.

வியப்பு

இவர்களின் `பாசப்பிணைப்பை’ பார்த்து இரண்டு படப்பிடிப்பு குழுவினரும் ஆச்சரியப்பட்டார்கள். ஒரே மாநிலத்தை சேர்ந்த இரண்டு நடிகைகளும் எத்தனை ஒற்றுமையாக…நட்பாக இருக்கிறார்கள் என்று வியந்தார்கள்.

பொதுவாக, பெரும்பாலான கதாநாயகிகள் ஒருவருக்கொருவர் போட்டி மனப்பான்மையுடன் நடந்துகொள்வார்கள். நேரில் சந்தித்துக்கொண்டால் கூட முகத்தை திருப்பிக்கொள்கிறவர்கள் எல்லாம் இருக்கிறார்கள். இப்படிப்பட்ட திரையுலகில், அசின்-கோபிகா நட்பு அபூர்வமாகவே இருக்கிறது.

Accident triggers riots, curfew in Taj Mahal city of Agra: Truck crushes four

ஆக்ராவில் வன்முறை

	வன்முறையாளர்கள் பல வண்டிகளை தீயிட்டுக் கொளுத்தினர்

உத்தரப் பிரதேச மாநிலம் ஆக்ராவில் புதன்கிழமை காலை, நான்கு இளைஞர்கள் சாலை விபத்தில் உயிரிழந்ததைத் தொடர்ந்து, பொதுமக்கள் வன்முறையில் ஈடுபட்டதில் ஒருவர் உயிரிழந்தார். போலீசார் உள்பட ஐம்பதுக்கும் மேற்பட்டோர் காயமடைந்தனர். இதையடுத்து, 6 பகுதிகளில் ஊரடங்கு உத்தரவு பிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளது.

இஸ்லாமியர்களின் ஷபே –பராத் நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்றுத் திரும்பியபோது, நான்கு இளைஞர்கள் லாரி மோதி உயிரிழந்தனர். இதையடுத்து, அப்பகுதி பொதுமக்கள் ஆத்திரமடைந்து, வன்முறையில் ஈடுபட்டதாக போலீசார் தெரிவிக்கின்றனர்.

தீயணைப்புப் படை வாகனங்கள், போலீஸ் ஜீப் உள்பட முப்பதுக்கும் மேற்பட்ட வாகனங்களை வன்முறையாளர்கள் தீயிட்டுக் கொளுத்தினார்கள். அத்துடன், போலீசார் மீது சரமாரியாக கல்வீச்சு தாக்குதல் நடத்தினார்கள். சில தொழிற்சாலைகளுக்கும் தீ வைக்கப்பட்டது.

உலகம் முழுவதும் இருந்து சுற்றுலாப் பயணிகளை ஈர்க்கும் தாஜ்மஹால், ஆக்ரா நகரில்தான் உள்ளது. அங்கும் ஊரடங்கு உத்தரவு பிறப்பிக்கப்பட்டிருப்பதால் சுற்றுலாப் பயணிகள் தாங்கள் தங்கியிருக்கும் ஹோட்டலை விட்டு வெளியே செல்ல வேண்டாம் என்று கேட்டுக் கொள்ளப்பட்டிருப்பதாக அங்கிருக்கும் பத்திரிகையாளர்கள் கூறுகிறார்கள்.

ஆனால், சுற்றுலாப் பயணிகளுக்கு எந்தவிதக் கட்டுப்பாடும் விதிக்கப்படவில்லை என போலீஸ் அதிகாரிகள் கூறுகிறார்கள்.

——————————————————————————————-

லாரி மோதி 4 இளைஞர்கள் இறந்ததால் ஆக்ராவில் வன்முறை: துப்பாக்கிச் சூட்டில் ஒருவர் சாவு

ஆக்ரா, ஆக.30: உத்தரப் பிரதேச மாநிலம் ஆக்ராவில் நான்கு இளைஞர்கள் புதன்கிழமை அதிகாலை லாரி மோதி இறந்த சம்பவத்தையடுத்து ஏற்பட்ட வன்முறையில் 12 லாரிகள் உள்பட 22 வாகனங்களுக்கு தீ வைக்கப்பட்டன. நிலைமையைக் கட்டுப்படுத்த போலீஸôர் நடத்திய துப்பாக்கிச் சூட்டில் ஒருவர் இறந்தார்.

நகரில் 8 போலீஸ் நிலையங்களுக்கு உள்பட்ட பகுதிகளில் காலவரையற்ற ஊரடங்கு அமல்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

சாலை விபத்தில் இறந்த 4 இளைஞர்கள்: சுபாஷ் பூங்கா பகுதி அருகே 4 இளைஞர்கள் மீது லாரி மோதியதில் அவர்கள் இறந்தனர். சந்த், கம்ரான், வாஸிம், வாஹித் ஆகியோர் அந்த இளைஞர்கள். சம்பவத்தையடுத்து ஆத்திரமடைந்த கும்பல் நடத்திய தாக்குதல் வன்முறையில் முடிந்தது.

வன்முறையாளர்கள் கடைகளுக்குத் தீ வைத்தனர். இரண்டு ஆலைகளுக்கும் அவர்கள் தீ வைத்தனர். வாகனங்களை அடித்து நொறுக்கினர். 20-க்கும் மேற்பட்ட வாகனங்களுக்கு தீ வைத்தனர். இதில் போலீஸ், தீயணைப்பு வாகனங்களும் அடங்கும்.

5 அதிகாரிகள் உள்பட 50 போலீஸôர் காயம்: வன்முறையாளர்கள் தாக்குதலில் 50 போலீஸôர் காயம் அடைந்தனர். போலீஸ் நிலையம் ஒன்றில் புகுந்த கும்பல் போலீஸôரை தாக்க முயன்றது.

வன்முறை கும்பலைக் கலைக்க வானை நோக்கி போலீஸôர் துப்பாக்கியால் சுட்டனர். அப்போது குண்டு பட்டதில் ஒருவர் இறந்தார். போலீஸ் தடியடி பிரயோகம் செய்ததில் இருவர் படுகாயம் அடைந்தனர்.

மதுரா, அலிகார், பெரோஸôபாத் உள்ளிட்ட அருகிலுள்ள மாவட்டங்களிலிருந்து போலீஸôர் வரவழைக்கப்பட்டனர். ஆக்ராவில் 8 போலீஸ் நிலையங்களுக்கு உள்பட்ட பகுதியில் காலவரையற்ற ஊரடங்கு அமல்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

சுற்றுலா பயணிகள் அவதி: சுற்றுலாப் பயணிகள் தாஜ்மஹால் அருகேயுள்ள ஹோட்டல்களில் தங்கி யுள்ளனர். அந்தப் பகுதியும் ஊரடங்கு அமல்படுத்தப்பட்ட பகுதியில் வருகிறது. ஹோட்டலை விட்டு தாங்கள் குறிப்பிடும் வரை வெளியே வர வேண்டாம் என்று போலீஸôர் அவர்களை கேட்டுக் கொண்டுள்ளனர்.

நஷ்டஈடு: வன்முறை சம்பவத்தில் இறந்தோர் குடும்பத்துக்கு ஒரு லட்ச ரூபாயும், படுகாயமடைந்தோருக்கு தலா ரூ.25 ஆயிரமும் நஷ்டஈடு வழங்கப்படும் என்று மாநில அரசு அறிவித்துள்ளது.

“விபத்தில் நான்கு இளைஞர்கள் இறந்த சம்பவத்துக்கு போக்குவரத்து நிர்வாக குறைபாடே காரணம். கனரக வாகனங்கள் செல்ல தடைவிதிக்கப்பட்ட பகுதியில் குறிப்பிட்ட லாரி வந்து விபத்து ஏற்பட்டுள்ளது. இது தொடர்பாக விசாரணைக்கு உத்தரவிடப்பட்டுள்ளது. குற்றவாளிகள் தண்டிக்கப்படுவர்’ என்று உள்துறை உயரதிகாரி ஜே.என்.சேம்பர் லக்னௌவில் நிருபர்களிடம் தெரிவித்தார்.

முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கையாக பள்ளி, கல்லூரிகளுக்கு நகர நிர்வாகம் மூன்று நாள் விடுமுறை அறிவித்துள்ளது. அமைதி காக்குமாறு மதத் தலைவர்கள் மக்களைக் கேட்டுக் கொண்டுள்ளனர்.

Al-Sadr Suspends Militia Activity in Iraq

இராக்கிய ஷியாக் குழு தனது இராணுவ நடவடிக்கைகளை இடைநிறுத்துவதாக அறிவித்துள்ளது

இராக்கின் ஷியாப்பிரிவு அடிப்படைவாத மதத்தலைவரான மொக்ததா அல்சதர் அவர்கள், தமது மஹ்தி ராணுவ ஆயுதக்குழுவின் நடவடிக்கைகளை ஆறுமாத காலத்திற்கு இடைநிறுத்திவைப்பதாக அறிவித்துள்ளார்.

அந்த அமைப்பை மறுசீரமைப்பதற்காக இந்த நடவடிக்கையை தாம் மேற்கொண்டுள்ளதாக அவர் கூறியிருக்கிறார்.

மஹ்தி குழுவினர், இராக்கின் பாதுகாப்பு படைகளுடன் ஒத்துழைக்க வேண்டும் என்றும், சுயக்கட்டுப்பாட்டை அவர்கள் கடைபிடிக்க வேண்டும் என்றும் அவர் கேட்டுக்கொண்டுள்ளார்.

கர்பலா நகரில் நடைபெற்ற மிகப்பெரிய ஷியா மதத் திருவிழா கொண்டாட்டங்களின் போது நடைபெற்ற மிகக்கடுமையான மோதலில், சுமார் 50 பேர் கொல்லப்பட்டனர். இந்த மோதல் சம்பவத்தைத் தொடர்ந்து அல்சத்ரின் இந்த அழைப்பு வந்திருக்கிறது.

இந்த சண்டைகளுக்கு மஹ்தி ராணுவம் காராணம் என்று பரவலாக குற்றம் சாட்டப்பட்ட போதிலும், இந்த ரத்தக்களரிக்கு தமது அமைப்பு காரணமல்ல என்று முக்ததா அல்சத்ர் அவர்கள் தெரிவித்து வருகிறார்.

கர்பலா நகரில் ஊரடங்கு உத்தரவு பிறப்பிக்கப்பட்டதைத் தொடர்ந்து, அங்கு அமைதி நிலவுவதாக தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன.

IPC 498A – Domestic Abuse, Dowry, Husband Rights, Family, Torture

ஆண்களுக்கு சங்கம் தேவையா?

உ . நிர்மலா ராணி

பெண்கள் நலச்சட்டங்கள், குறிப்பாக வரதட்சிணைத் தடுப்புச் சட்டம், இ.பீ.கோ. பிரிவு 498-ஏ – மற்றும் குடும்ப வன்முறைத் தடுப்புச் சட்டம் ஆகியவை பெண்களால் துஷ்பிரயோகம் செய்யப்படுவதாகவும் அவற்றிலிருந்து ஆண்களைக் காக்க சங்கம் அமைக்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கைகளும் விவாதங்களும் ஊடகங்களில் இடம்பெறுகின்றன.

பெண்களுக்கெதிரான வன்முறை அதிக அளவு குடும்பம் என்ற அமைப்பில் தான் நடக்கிறது. இந்தியாவில் மட்டுமே மூன்றில் இரு பங்கு மணமான பெண்கள் குடும்ப வன்முறைக்கு உள்ளாவதாக ஐ.நா. சபை கூறுகிறது. இந்தக் குடும்ப வன்முறைக்குக் காரணம் வரதட்சிணை. பணத்தாசையையும் பொருளாசையையும் மனைவி வீட்டார் தீர்க்க இயலாதபோது, வேறு திருமணம் செய்து கொள்ள ஏதுவாகக் கணவர் வீட்டாரால் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட யுக்தி தான் “”மனைவி எரிப்பு”. 1970 – 80களில் நாடெங்கிலும் இந்தச் சம்பவங்கள் அதிகம் நடந்தன. இவற்றில் 90 சதவிகிதம் தீ விபத்துகளாக முடிக்கப்பட்டன. 5 சதவிகிதம் வழக்குகள் தற்கொலைகளாக முடிந்தன. 5 சதவிகிதம் சம்பவங்களில் தடயங்களும் ஆதாரங்களும் கிடைக்காததால் குற்றவாளிகள் விடுதலையானார்கள்.

1961-ல் இயற்றப்பட்டு இரண்டு முறை திருத்தப்பட்ட வரதட்சிணைத் தடுப்புச் சட்டத்தால் இந்தக் குற்றங்களின் தீவிரத்தைக் குறைக்கக்கூட முடியாதபோதுதான், பெண்களைக் கொடுமைப்படுத்துவது குற்றம் என்று இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தில் (இ.பீ.கோ.) 498-ஏ பிரிவும் வரதட்சிணைத் சாவுகளுக்காகத் தனியாக 304-பி என்ற பிரிவும் ஏற்படுத்தப்பட்டன. குற்றத்தின் விசேஷ தன்மை கருதி அதை நிரூபிக்க ஏதுவாக இந்திய சாட்சியச் சட்டத்திலும் திருத்தங்கள் செய்யப்பட்டன.

இதன் பிறகும் கூட, இந்தியாவில் 102 நிமிடங்களுக்கு ஒரு பெண் வரதட்சிணைக்குப் பலியாவதாக அரசு புள்ளிவிவரமே கூறுகிறது. அதாவது ஒரு நாளைக்கு 14 பெண்கள் உயிர் துறக்கிறார்கள்.

உலகமயமாக்கல், தாராளமயமாக்கல் கொள்கைகளின் விளைவாக உருவான நுகர்பொருள் கலாசாரமும் வரதட்சிணைக் கொடுமையை நாளுக்கு நாள் அதிகரிக்கிறது.

நம்மில் பலருக்கு வரதட்சிணைக் கொடுமைதான் குற்றம் என்றும் உடல்ரீதியான துன்புறுத்தல்தான் கொடுமை என்றும் ஒரு தவறான பார்வை உள்ளது. இதற்கும் அப்பாற்பட்டு ஒரு மனைவி என்பவள் பல்வேறு காரணங்களுக்காகவும், உடல், மன, பாலியல், பொருளாதார ரீதியாகவும் கொடுமைப்படுத்தப்படுகிறாள். நோய் மற்றும் விபத்துகளால் ஏற்படும் பாதிப்புகளைவிட குடும்ப வன்முறையால் பெண்களுக்கு ஏற்படும் பாதிப்புகள்தான் அதிகம் என்று மருத்துவ ஆய்வுகள் கூறுகின்றன. மேலும் ஹெச்.ஐ.வி.யால் பாதிக்கப்பட்ட 1.40 கோடி பெண்களில், பெரும்பான்மையினருக்கு வாழ்க்கைத் துணையால் தான் அந்தக் கிருமி தொற்றியிருக்கிறது என்பதையும் குடும்ப வன்முறையின் ஒரு பகுதியாகப் பார்க்க வேண்டும்.

498-ஏ – பிரிவின் கீழ், கொடுமைப்படுத்தும் கணவருக்குத் தண்டனை உண்டு என்றாலும்கூட, புகார் கொடுக்கும் பெரும்பான்மையான பெண்கள் கணவரையோ அவரது வீட்டாரையோ சிறைக்கு அனுப்புவதை விரும்புவதில்லை. தங்களுக்கும் குழந்தைகளுக்கும் சட்டரீதியாகக் கிடைக்க வேண்டிய சீர்பொருள்கள், நகைகள், ஜீவனாம்சம் மற்றும் குடியிருக்கும் உரிமை போன்ற நிவாரணங்களைத்தான் பெற விரும்புகிறார்கள்.

சில சமயங்களில் கணவர் வீட்டால் விரட்டப்பட்ட பெண்கள் மீண்டும் சேர்ந்து வாழ்வதற்கும் இந்தப் பிரிவைப் பயன்படுத்துகிறார்கள். வரதட்சிணை இல்லாமல் வேறுவித கொடுமைகளுக்கு ஆளாகும் பெண்கள்கூட வரதட்சிணை என்று சொன்னால்தான் அது குற்றமாகக் கருதப்படும் என்ற தவறான சட்ட ஆலோசனைகளால் வரதட்சிணைக் குற்றச்சாட்டை முன் வைக்கிறார்கள்.

பதிவு செய்யப்படும் 80 சதவிகிதத்திற்கும் மேலான வழக்குகளில், சமரச முயற்சி மேற்கொள்ளப்பட்டு ஏதாவது ஒரு காலகட்டத்தில் வழக்கு வாபஸ் பெறப்படுகிறது. சுமார் 12 சதவிகிதம் வழக்குகளில்தான் குற்றப்பத்திரிகை தாக்கல் செய்யப்பட்டு நீதிமன்றத்திற்குச் செல்கிறது. அவற்றிலும்கூட, பல சமூக காரணங்களால் பெண்கள் வழக்கைத் தொடர்ந்து நடத்த முடிவதில்லை. இதனாலேயே 80 சதவிகிதம் வழக்குகளில் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் விடுவிக்கப்படுகிறார்கள்.

இந்நிலையில்தான், 2005-ல் குடும்ப வன்முறையிலிருந்து பெண்களைப் பாதுகாக்கும் சட்டம் இயற்றப்பட்டது. குற்றவியல் நடுவர் நீதிமன்றத்தில் வழக்கு நடைபெறுமே தவிர, அடிப்படையில் இது ஒரு சிவில் சட்டமே. கொடுமையைத் தவிர்க்க பாதுகாப்பு உத்தரவு, மனைவி குழந்தைகளை நடுத்தெருவில் நிற்க வைக்காமலிருக்க குடியுரிமை உத்தரவு, அவர்களைப் பராமரிக்காமல் இருப்பதைத் தடுக்க ஜீவனாம்ச உத்தரவு, சீர்பொருள்களைத் திரும்பப்பெற உத்தரவு போன்றவற்றை, முழுமையான விசாரணைக்குப் பிறகு, குற்றம் நிரூபிக்கப்படுமானால் நீதிபதி பிறப்பிப்பார். இந்த உத்தரவுகளை மீறும்போதுதான் ஓராண்டு சிறைத்தண்டனை அல்லது அபராதம் அளிக்கப்படும்.

இந்தச் சட்டம் அமலுக்கு வந்தாலும் நடைமுறையில் பயன்பட ஆரம்பிக்கவில்லை. நிரந்தரப் பாதுகாப்பு அதிகாரிகளை அரசு நியமிக்க வேண்டும். சட்ட செயல்பாட்டிற்கு உரிய நிதி ஒதுக்கீடு செய்ய வேண்டும்.

துஷ்பிரயோகம் என்ற குற்றச்சாட்டை முன்வைப்பவர்களோ அல்லது மனைவிகள் தான் கணவர்களைக் கொடுமைப்படுத்துவதாக கூறுபவர்களோ விஞ்ஞானபூர்வமாக ஆதாரங்களையோ புள்ளிவிவரங்களையோ முன்வைப்பது இல்லை.

பெண்கள் நலச் சட்டங்கள் துஷ்பிரயோகம் ஆவதே இல்லை என்று மாதர் அமைப்புகள் கூறுவதில்லை. எந்த ஒரு சட்டமும் துஷ்பிரயோகத்திற்கு விதிவிலக்கல்ல. இதுபோன்ற துஷ்பிரயோகத்தைத் தடுக்க வேண்டுமென்றால் சட்டத்தை முதலில் முறையாகப் பயன்படுத்த வேண்டும். சட்டத்தைச் செயல்படுத்தும் அரசு அமைப்புகள் கடமை உணர்வோடும் பாலினச் சமத்துவப் பார்வையோடும் புகாரைச் சீர்தூக்கிப் பார்த்து நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.

ஓர் ஆண், அவன் வகிக்கும் சமூகப்பாத்திரங்களில் பாதிக்கப்படும்போது, தன் உரிமைகளைப் பெற சங்கம் தேவைப்படுகிறது. பாலியல் ரீதியாக, ஆணாகப் பிறந்த காரணத்தாலேயே அவன் வன்முறையை அனுபவிக்க வேண்டி வருமானால், அதற்கு ஆண்களுடைய தாழ்ந்த சமூக அந்தஸ்து காரணமாக இருக்குமானால் அப்போது கண்டிப்பாக சங்கம் தேவை.

ஆனால் சர்வதேச அளவில் பாலின ரீதியான வன்முறை என்றாலே அதைப் பெண்கள்தான் அனுபவிப்பதாகவும் அதைத் தொடுப்பவர்கள் பெரும்பான்மையான ஆண்கள் என்றும் அரசு புள்ளிவிவரங்களும் சரி, ஐ.நா. சபை மற்றும் இதர நிறுவன அறிக்கைகளும் சரி அறுதியிட்டுக் கூறுகின்றன.

உலக நாடுகளில் சிலவற்றில் ஆண்கள் சங்கங்கள் இருக்கின்றன. கிளௌசெஸ்டர் ஆண்கள் சங்கத்தின் குறிக்கோளே குடும்ப வன்முறையை எதிர்ப்பதுதான். “”கைகள் அடிப்பதற்கு அல்ல! அரவணைப்பதற்கு, கொடுப்பதற்கு, உதவுவதற்கு, நம்பிக்கையை கூட்டுவதற்கு” என்ற கோஷத்தை அவர்கள் முன் வைத்துள்ளார்கள். கனடாவின் ஆண்கள் சங்கம் நவம்பர் 25 முதல் டிசம்பர் 6 வரை ஒவ்வோர் ஆண்டும் பெண்களுக்கெதிரான வன்முறையை எதிர்த்துப் பிரசாரம் மேற்கொள்கிறார்கள். 1997-ல் பெண்களுக்கெதிரான வன்முறைத் தடுப்புப் பிரசாரத்தில் சர்வதேச விருது வாங்கியதே ஓர் ஆண்கள் சங்கம்தான்.

ஆகவே இந்தியாவிலும் ஆண்கள் சங்கம் தேவைதான் – குடும்ப வன்முறையிலிருந்து தங்கள் சகோதரிகளைக் காக்க! வரதட்சிணைக் கொடுமையிலிருந்து தங்கள் மகள்களை மீட்க! குடும்பம் என்ற அமைப்பை – அன்பும் பாசமும் பரஸ்பர மரியாதையும் நம்பிக்கையும் நிலவும் இடமாக மாற்றியமைக்க!

(கட்டுரையாளர்: வழக்கறிஞர்)

Female Infanticide – Gender selections & Abortions, iPill in India

கருவறையில் கல்லறை வேண்டாம்

நீதி. செங்கோட்டையன்

பெண்களுக்கு எதிரான அநீதி, கருவறையிலேயே தொடங்கி விடுகின்றது. இந்தியாவில் நீண்ட காலத்திற்கு முன் தொடங்கிய பெண் கருக்கலைப்பும், சிசுக்கொலையும் இன்னும் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறது.

பிரிட்டிஷார் இந்தியாவை ஆண்ட போது இந்தச் சமூகக் கொடுமை உ.பி. மாநிலத்தில் ஆழவேரூன்றி இருந்தது. இதை ஒழிக்க, 1870-ம் ஆண்டு பெண் சிசுக்கொலைத் தடுப்புச் சட்டம் கொண்டுவந்தனர். இந்தச் சட்டம் ஓரளவுக்கு பெண் குழந்தைகளின் உயிரைக் காத்தது. இருப்பினும், அந்தச் சட்டத்தால் பெண் சிசுக்கொலைக்கு அடியோடு முற்றுப்புள்ளி வைக்க முடியவில்லை. அன்னியரிடம் இருந்து விடுதலை பெற்றுவிட்டோம். 60 ஆண்டுகால சுதந்திர இந்தியாவில் எண்ணில் அடங்கா சாதனைகளையும் நிகழ்த்திவிட்டோம். ஆனால், பெண் கருக்கலைப்புக்கும், பெண் சிசுக்கொலைக்கும் மட்டும் ஏன் நம்மால் இன்னும் முழுமையான தீர்வு காணமுடியவில்லை?. இதுகுறித்து நாம் உடனடியாக சிந்திப்பது காலத்தின் கட்டாயம்.

முந்தையக் காலத்தில் வறுமை, சமய நம்பிக்கை போன்றவைதான் இதுபோன்ற சமூகக் கொடுமைகள் நிகழ முக்கியக் காரணிகளாக இருந்தன. ஆனால், தற்போது வரதட்சிணை, திருமணத்திற்கு பிறகும் பெண்ணைத் தாங்க வேண்டிய பெற்றோரின் நிலை, பொருளாதாரத்தில் பின்தங்கிய நிலை, பெண் என்றால் இரண்டாந்தரக் குடிமக்கள் என்ற மோசமான மனநிலை போன்ற சமூகக் காரணிகள்தான் பெண்ணுக்கு கருவிலேயே சமாதி எழுப்பும் கொடூரச் செயலுக்கு வித்திடுகின்றன.

இதன் விளைவாக நம்நாட்டில் ஆண்கள் எண்ணிக்கை ஏறுமுகத்திலும், பெண்களின் எண்ணிக்கை இறங்கு முகத்திலும் செல்லும் அபாய நிலையும் உருவாகியுள்ளது. 2001-ம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி பஞ்சாபின் பாலின விகிதம், ஆயிரம் ஆண்களுக்கு 789-பெண்களாகவும், ஹரியாணாவில் 819-ஆகவும் குறைந்துள்ளன. இந்த இரு மாநிலங்களிலும் பெண் குழந்தையைக் கருவிலேயே அழித்திடும் செயல் பரவலாக நடந்து வருகிறது.

ஒரிசாவில் உள்ள ஒரு மருத்துவமனை வளாகத்தில் 60 பெண் சிசுக்கள் புதைக்கப்பட்டிருந்தது சமீபத்தில் கண்டறியப்பட்டது. இதன் மூலம் பெரும்பாலான மருத்துவமனைகள் பெண் கருக்கலைப்பு, சிசுக்கொலையின் கூடாரங்களாகி வருவதும் அம்பலமாகியுள்ளது.

தமிழகத்தில் மதுரை, தேனி ஆகிய தென் மாவட்டங்களில் ஒரு குறிப்பிட்ட சமூகத்தில் மட்டுமே ஆட்கொண்டிருந்த இந்தச் சமூகக் கொடுமை, தற்போது மாநிலத்தின் பல பகுதிகளிலும் பரவியுள்ளது.

பெண் கருக்கலைப்பும், சிசுக்கொலையும் தருமபுரி மாவட்டத்தில்தான் அதிக அளவில் நிகழ்ந்து வருகின்றன. 2000-ம் ஆண்டில் மட்டும் அங்கு 439 பெண் சிசுக்கொலைகளும் 2001-ல் 178 பெண் சிசுக்கொலைகளும் நடந்துள்ளன.

இந்தச் சமூகக் கொடுமைகளுக்கு நிரந்தரத் தீர்வு காண வேண்டுமானால் அரசு பன்முக நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்வது அவசியம். 1961-ம் ஆண்டு வரதட்சிணை தடுப்புச் சட்டத்தில் உள்ள ஓட்டைகளின் வாயிலாக, தவறு செய்வோர் எளிதாகத் தப்பித்துவிடுகின்றனர். எனவே, சட்டத்தில் உள்ள ஓட்டைகளை அடைத்து சட்டத்தைக் கடுமையாக்க வேண்டும்.

சட்டத்தைக் கடுமையாக்கினால் மட்டும் போதாது, பெண் சமுதாய அழிவைத் தடுக்க இளைஞர்களின் ஒத்துழைப்பு மிக மிக அவசியம். அந்த வகையில், ஒவ்வொரு இளைஞரும் வரதட்சிணை வாங்கமாட்டேன் என உறுதிமொழி ஏற்க வேண்டும்.

இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தின் 302-வது பிரிவு சிசுக்கொலையில் ஈடுபடும் தாய்மார்களைத் தண்டிக்கும் வகையில் அமைந்துள்ளது. குற்றம் செய்யும் பெண்களைத் தண்டித்துவிடுவதால் மட்டுமே பெண் கருக்கலைப்பையும், பெண் சிசுக்கொலையையும் முற்றிலுமாகத் தடுத்துவிட முடியாது. எனவே, குற்றம் செய்தபிறகு தண்டிப்பதைவிட, முன்பாகவே அதுபோன்ற நிலைக்குப் பெண்கள் தள்ளப்படாமல் இருக்க சட்டம் மட்டுமல்லாது, நம்மைச் சுற்றியுள்ள சமூகமும் அக்கறை காட்டவேண்டும்.

பெண் என்றால் தாழ்வு என்ற நிலையைப் போக்க மக்கள் மத்தியில் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்த வேண்டும். பெண் கல்விக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்படவேண்டும்.

அவர்களுக்கு சமூக, அரசியல், பொருளாதார ரீதியாக அதிகாரமளிப்பு உறுதி செய்யப்பட வேண்டும். அப்போதுதான் அவர்களது பிரச்னைகளை அவர்களாகவே தீர்த்துக் கொள்ளும் நிலை உருவாகும்.

சில மாநில அரசுகள் வேலைவாய்ப்பில் பெண்களுக்கு இடஒதுக்கீடு அளித்துள்ளன. இதுபோல் மத்திய அரசுப் பணிகளிலும் மகளிருக்கு இடஒதுக்கீடு உறுதி செய்யப்பட வேண்டும்.

கருவைக் கலைப்பதற்காக வரும் பெண்களுக்கு மருத்துவர்கள் நல்ல ஆலோசனைகளை வழங்கினாலே இந்தப் பிரச்னைக்கு 50 சதவிகித தீர்வு கிடைத்துவிடும். 1994-ம் ஆண்டு பாலினச் சோதனை தடைச் சட்டத்தின் செயல்பாடு மந்த நிலையில் உள்ளது. இதை துரிதப்படுத்தும் நடவடிக்கை அவசியம்.

தமிழ்நாட்டில் அமலில் உள்ள “தொட்டில் குழந்தைத் திட்டம்’ பெண் குழந்தைகளின் புறக்கணிப்பை ஊக்குவிக்கும் வகையில் உள்ளது. எனவே, இந்தத் திட்டத்துக்குப் பதிலாக மாற்றுவழி காணவேண்டும்.

இந்த நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டு ஆணுக்குப் பெண் நிகர் என்ற உண்மை நிலையை உருவாக்கினால்தான், “மங்கையராய் பிறப்பதற்கே நல்ல மாதவம் செய்திட வேண்டும்’ என்று பெண்ணின் பெருமையை நிலைநாட்ட முடியும்.

Compact Fluorescent lamp (cfl) & Incandescent Bulb – Global Warming

குறு ஒளிர் விளக்குகள் } நல்ல தீர்வா?

என். ரமேஷ்

தொழிற்சாலைகள், போக்குவரத்து உள்ளிட்ட பொருளாதாரம் சார்ந்த அனைத்துப் பிரிவுகளிலும் பயன்படுத்தப்படும் நிலக்கரி, பெட்ரோலியம் உள்ளிட்ட எரிபொருள்களால் உருவாகும் கரியமில வாயு காரணமாக புவி வெப்பம் அதிகரித்து வருகிறது; இதனால் கடல் நீர்மட்டம் உயர்வு, புயல் வெள்ளம் போன்ற இயற்கைச் சீற்றங்கள், வறட்சி, உணவு உற்பத்தி குறைவு உள்ளிட்ட பல்வேறு பாதிப்புகள் ஏற்பட்டு வருவதை உலக சமுதாயம் உணரத் தொடங்கியுள்ளது.

புவி வெப்பத்தால் ஏற்படக் கூடிய பேரழிவிலிருந்து தப்பிக்க, வளர்ச்சியடைந்த நாடுகள் வெளியிடும் கரியமில வாயு அளவைக் குறைக்க வகை செய்யும் கியோட்டோ ஒப்பந்தம் உள்ளிட்ட வழிமுறைகள் உருவாக்கப்பட்டு வருகின்றன.

இப் பிரச்னையின் தீர்வுக்கு, உலகில் உள்ள ஒவ்வொருவரும் தங்களின் பங்களிப்பை நேரடியாக வழங்க வீடுகள், வணிக நிறுவனங்களில் உள்ள டங்ஸ்டன் இழை கொண்ட “குண்டு பல்பு’களை குறு ஒளிர் விளக்குகளாக (compact fluorescent lamp-cfl) மாற்ற வேண்டும் எனப் பெரும் இயக்கமே நடைபெற்று வருகிறது.

பிரேசில், வெனிசுலா போன்ற நாடுகள் “குண்டு பல்பு’களை சிஎஃப்எல்-ஆக மாற்றும் இயக்கத்தைத் தொடங்கிவிட்டன. ஆஸ்திரேலியா 2010-க்குள்ளும், கனடா 2012-க்குள் முழுமையாக சிஎஃப்எல்-லுக்கு மாற முடிவு செய்துள்ளன.

இந்தியாவில் கிரீன் பீஸ் போன்ற தன்னார்வ அமைப்புகளும், தில்லி மாநில அரசு – அங்கு செயல்படும் தனியார் மின் உற்பத்தி நிறுவனங்களும் இந்த இயக்கத்தில் முனைப்புடன் செயல்படுகின்றன.

சென்னை போன்ற பெருநகரங்கள் மற்றும் இரண்டாம் நிலை நகரங்களில் உள்ள பெரும்பாலான மேல்தட்டு, நடுத்தரக் குடும்பங்கள் தற்போது சிஎஃப்எல்-லுக்கு மாறி வருகின்றன. சிஎஃப்எல் எனப்படும் இந்த குறு ஒளிர் விளக்குகள், குண்டு பல்புகளைவிட ஏறத்தாழ ஐந்து மடங்கு குறைந்த மின்சாரத்தைப் பயன்படுத்துகின்றன. 100 வாட் குண்டு பல்பு வழங்கும் ஒளியை 20 வாட் சிஎஃப்எல் விளக்கு வழங்குகிறது. இதன்மூலம் ஐந்தில் ஒரு பங்கு மின்சாரச் செலவையும், அதற்குரிய கட்டணத்தையும் குறைக்க முடியும்.

மேலும், ஒரு குண்டு பல்பு செயலிழக்கும் வரை, சராசரியாக 1,000 மணி நேரம் எரியும் என்றால், சிஎஃப்எல் விளக்குகள் அதைவிடப் பலமடங்கு நேரம் எரியக் கூடியவை. இதனால் ஆண்டுக்கு ஒரு சிஎஃப்எல் பயன்பாடு மூலம், அதற்குக் கொடுக்கும் கூடுதல் விலை உள்ளிட்ட அனைத்துச் செலவும் போக, ரூ. 300-க்கும் அதிகமாகச் சேமிக்க முடியும்.

நுகர்வோருக்கு நேரடியாகக் கிடைக்கும் இந்த லாபம் தவிர்த்து, மின் உற்பத்திக்கு பயன்படுத்தும் நிலக்கரி, தண்ணீர் போன்றவற்றின் பயன்பாட்டு அளவும் குறைகிறது. 1,000 மணி நேரம் ஒரு குண்டு பல்பு மின்சாரம் வழங்க 71 கிலோ நிலக்கரி தேவையென்றால், சிஎஃப்எல்லுக்கு 14.2 கிலோ மட்டும் போதுமானது. இதேபோன்று, குண்டு பல்புக்கு 535 லிட்டர், சிஎஃப்எல்லுக்கு 107 லிட்டர் தண்ணீர் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

ஒரு குண்டு பல்பு 1,000 மணி நேரம் எரிவதற்கான மின் சக்தி உற்பத்தியில் 99.7 கிலோ கரியமில வாயு வெளியிடப்படும். ஆனால், சிஎஃப்எல் எரிவதால் 19.94 கிலோ மட்டும் வெளியிடப்படும். சுற்றுச்சூழலுக்குக் கேடு விளைவிக்கும் சல்பர்-டை-ஆக்சைடு, நுண் துகள்கள், எரி சாம்பல் போன்றவையும் சிஎஃப்எல் பயன்பாட்டால் குறையும் என்று சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர் பலர் கூறுகின்றனர்.

ஆனால், “டாக்சிக்ஸ் லிங்’ (Toxics Link) என்ற தன்னார்வ அமைப்பு, சிஎஃப்எல்-லுக்கு மாறுவதற்கு முன் ஆழ்ந்து யோசிக்க வேண்டியுள்ளது என எச்சரிக்கை மணியை ஒலித்துள்ளது. இதற்குக் காரணம், சிஎஃப்எல், நாம் வழக்கமாக பயன்படுத்தும் குழல் விளக்குகள் போன்ற ஒளிர் விளக்குகளில் பயன்படுத்தப்படும் பாதரசம் மிகவும் நச்சுத் தன்மை வாய்ந்தது என்பதுதான்.

நமது சூழலில் மிகச் சிறு அளவில் இருந்தாலும் நரம்பு மண்டலம், சிறுநீரகங்கள், கல்லீரல் ஆகிய உறுப்புகளில் பாதிப்புகளை ஏற்படுத்துவதுடன் கைகால் அசைவு, நினைவாற்றல் ஆகியவற்றையும் பாதிக்கக் கூடியது பாதரசம்.

ஒரு சராசரி சிஎஃப்எல் விளக்கில் 0.5 மில்லி கிராம் பாதரசம் உள்ளது. இந்த விளக்குகள் உடைந்தால் பாதரச ஆவி வெளிப்பட்டு வீட்டில் உள்ளோருக்குப் பாதிப்பை ஏற்படுத்தும். உடையாமல் செயலிழந்து (ப்யூஸ்) போன பின்னரும் வழக்கமாக இவை மாநகராட்சி, நகராட்சி குப்பைக் கிடங்குகளுக்கே செல்கின்றன. அங்கு இவை உடைக்கப்பட்டாலும் அந்த பாதரச ஆவி நமது சுற்றுச்சூழலில் கலந்து பாதிப்பை உருவாக்கும்.

தற்போது இந்தியாவில் எரியும் விளக்குகளில் 10 சதம் சிஎஃப்எல் விளக்குகள். ஆண்டுதோறும் சிஎஃப்எல் விளக்குகள் தயாரிப்பில் 56 டன் பாதரசம் பயன்படுத்தப்படுகிறது. முழுவதும் சிஎஃப்எல் விளக்குக்கு மாறினால் இந்த அளவு ஆண்டுக்கு 560 டன்னாக உயரும். எனவே, பசுமைக் குடில் வாயுக்களைக் குறைப்பதற்காக மற்றொரு ஆபத்தை விலை கொடுத்து வாங்கத் தேவையில்லை என பாதரசத்தை எதிர்ப்போர் தெரிவிக்கின்றனர்.

சிஎஃப்எல்-லுக்கு மாற்றாக ஒளி உமிழும் டையோடுகளைப் ( Light Emitting Diodes-எல் ஈ டி) பயன்படுத்த முடியும் என இவர்கள் வாதிடுகின்றனர். பாதரசத்தைப் பயன்படுத்தாத இவை சிஎஃப்எல்களைவிடக் குறைந்த மின்சாரத்தைப் பயன்படுத்துவதுடன் பல்லாயிரம் மணி நேரத்துக்கு மேல் எரியக் கூடியவை.

ஆனால், நிலக்கரியைப் பயன்படுத்தி மின்சாரம் தயாரிக்கும் போதும் பாதரசம் வெளியாகிறது. சிஎஃப்எல்லைப் பயன்படுத்தும் போது இந்த பாதரசம் வெளியாகும் அளவு குறைய வாய்ப்புள்ளது. ஆனால், மின் உற்பத்தி நிலையத்திலிருந்து மட்டும் பாதரசம் வெளியாவதைக் கட்டுப்படுத்துவது எளிதானது. கோடிக்கணக்கான வீடுகளில், குப்பை மேடுகளில் வெளியாகும் போது கட்டுப்படுத்துவது கடினம்.

எனவே, எல்ஈடி போன்ற மாற்றுகள் பரவலான பயன்பாட்டுக்கு வரும் வரை, இடைக்கால ஏற்பாடாக கனடா போன்ற நாடுகளில் சிஎஃப்எல்-களைப் பாதுகாப்பாக மறுசுழற்சி செய்யப் பயன்படுத்தும் தொழில்நுட்பங்களைப் பயன்படுத்தி பாதரசத்தை மீட்டு எடுக்கலாம். செயலிழந்த சிஎஃப்எல்களைத் திரும்பப் பெறுவது, மறுசுழற்சி செய்வது போன்றவற்றுக்கு ஆகும் செலவை சிஎஃப்எல்லைப் பெருமளவு உற்பத்தி செய்யும் நிறுவனங்களை ஏற்கச் செய்யலாம்.

———————————————————————————————————–
நதியோரம் தேயும் நாகரிகம்!

இரா. சோமசுந்தரம்

வாழ்வின் எல்லா நேரங்களிலும் நாம் ஒருவகையில் அன்றாடம் காய்ச்சிகளின் மனநிலையில்தான் இருக்கின்றோம். அன்றைய தேவை நிறைவடைந்தால் சரி.

அது தேர்தல் என்றாலும், ஊழல் என்றாலும் அல்லது , கொலை, கொள்ளை, விபத்து, மரணங்கள், குண்டுவெடிப்பு – எதுவென்றாலும் சரி, அன்றைய நாளுடன் மறக்கப்படும்.

இந்தப் பட்டியலில் தண்ணீரும் ஒன்று. வீட்டு இணைப்பில் குடிநீர் வந்தது என்றால் அத்துடன் அதை மறந்துவிடுகிறோம். ஆனால் அந்த குடிநீரை வழங்கும் நதிக்கு எத்தகைய கேடுகளைச் செய்து வருகிறோம் என்பதைப் பற்றிச் சிந்திப்பதே கிடையாது.

இந்திய நதிகள் யாவும், அவை பெரியன என்றாலும் சிறியவை என்றாலும், மழைக்காலத்தில் வெள்ளமும் மற்ற நாட்களில் சாக்கடையும் ஓடும் என்ற நிலைக்கு மாறிவிட்டது. எல்லாக் கழிவுகளும் நதிகளில் கலக்கின்றன.

இது காலங்காலமாக நடந்து வருவதுதானே? இப்போது மட்டும் என்ன புதிதாகத் தீங்கு வந்துவிட்டது?

காலங்காலமாக நதியில் குளித்த மனிதர்கள் வேதிப்பொருள் கலந்த சோப்பைப் பயன்படுத்தவில்லை. அவர்களுக்கு “தோல் வெளுக்க சாம்பலுண்டு. துணி வெளுக்க மண்உண்டு’. அவர்கள் ஆற்றோரம் திறந்தவெளிகளையும், வயல்வரப்புகளையும் கழிப்பிடமாகப் பயன்படுத்தினார்கள். அப்போதெல்லாம் தொழிற்சாலைகள் இல்லை. அன்றைய சாயத் தொழில்கூட மரம், செடி, மலர், மரப்பட்டைகள் என இயற்கைப் பொருள்களைக் கொண்டு நடந்தது. யாருக்கும் பாதிப்பில்லை.

இன்றோ நிலைமை வேறு; இவை யாவும் தலைகீழாக மாறிவிட்டன.

தற்போது நதியில் கலக்கும் மாசுகளில் 80 சதவீதம் மனிதக் கழிவுகள்! ஏனையக் கழிவுகள் தொழில்துறையைச் சேர்ந்தவை.

எல்லா வீடுகளிலும் “ஃபிளஷ் அவுட்’ நவீன கழிப்பறை உள்ளது; இன்று இது தவிர்க்கமுடியாத ஒன்று.

ஒரு குடும்பத்துக்கு சுமார் 1.5 கிலோ மலஜலத்தை “”சாக்கடையில் தள்ளிவிட” குறைந்தது 300 லிட்டர் தண்ணீர் தேவைப்படுகிறது.

இந்தத் தண்ணீரும் கிணற்றிலிருந்து எடுக்கப்பட்டது அல்ல. பெரும்பாலும், மாநகராட்சி அல்லது நகராட்சி சுத்திகரித்து, வீட்டு இணைப்பில் வழக்கும் குடிநீர்தான்.

சில வெளிநாடுகளில் இத்தகைய ஃபிளஷ் அவுட்களில் பயன்படுத்த மறுசுழற்சி-நீர் விநியோகம் உண்டு. இந்தியாவில் அதற்கு வாய்ப்பே கிடையாது.

உள்ளாட்சி அமைப்புகள், இந்தக் கழிவுகளை ஊருக்கு வெளியே ஒன்றுதிரட்டி, அவற்றை ஓரளவு சுத்திகரித்து பின்னரே நதியில் கலக்கவேண்டும் என்பதற்கு முயற்சிகள் பல எடுக்கப்பட்டன.

அதன் விளைவுதான் நதிகள் பாதுகாப்புத் திட்டம். பல ஆயிரம் கோடி ரூபாயை, இத்திட்டத்திற்காக “ஒதுக்கினார்கள்’.

நகரத்தின் சாக்கடையைச் சுத்திகரித்து இயற்கை உரங்கள் தயாரிப்பு, கீரை காய்கறி வளர்ப்பு – என்றெல்லாம் செய்திகள் வந்தனவே தவிர, நடைமுறையில் எதுவுமே நடக்கவில்லை. சுத்திகரிக்கப்படாத வீட்டுச் சாக்கடைக் கழிவுகள் நேரடியாக நதிகளில் கலந்துகொண்டே இருக்கின்றன. இன்றளவும்!

ஒரு மனிதனின் மல, ஜலத்தில் அவனுக்குத் தேவைப்படும் அளவுக்கு உணவுப் பொருளை விளைவிக்கப் போதுமான நைட்ரஜன், பாஸ்பரஸ், பொட்டாஷ் அனைத்தும் உள்ளன. ஆனால் அவற்றைப் பயன்படுத்த இயற்கை சில விதிமுறைகளை வைத்திருக்கிறது. நீரில் கரைந்து நீர்த்துப்போகிறபோதுதான் சிறுநீர் ஒரு நல்ல உரமாக மாறும். வெயில் காய்ந்து கிருமிகள் அழிந்த உலர்மலம்தான் தீங்கற்ற உரமாக மாறும். ஆனால் இதற்கு மனித நாகரிகம் இடம் இல்லாமல் செய்துவிட்டது. ஆகவே மலக்கிருமிகள் நேரடியாக நதியைச் சென்றடைகின்றன.

ஓடும் நதிக்கு தன்னைத் தானே தூய்மைப்படுத்திக் கொள்ளும் சக்தி உள்ளது என்பது உண்மையே. நதியில் கலக்கும் உயிர்க்கழிவுகளின் மூலக்கூறுகளைச் சிதைத்து, உருமாற்றம் செய்ய போதுமான அளவு ஆக்சிஜன் நதிநீரில் இருக்க வேண்டும்.

ஆனால் ரசாயன கழிவுகள் நீரை மாசுபடுத்தி, அதன் இயற்கையான சக்தியை ஒடுக்கிவிடுகின்றன. இயற்கையான சுத்திகரிப்புக்கு ஆற்றுமணல் அவசியம். அதுவும் இப்போது பெருமளவில் சுரண்டப்படுகிறது.

நதிநீரைக் காப்பாற்ற ஏதாவது செய்தாக வேண்டும்; இல்லையெனில், குடிநீருக்காகப் பெரும்பணத்தைச் செலவிட நேரும்.

மனிதன் பெரிய அறிவுஜீவிதான்!

அதற்கு ஒரு சின்ன உதாரணம்:

ஒரு மாநகராட்சிப் பேருந்து நிலையத்தில் உள்ள கட்டணக் கழிப்பறைகளை இணைத்து, அதிலிருந்து கிடைக்கும் எரிவாயுவை அந்த வளாகத்தில் உள்ள டீ கடைகள், ஹோட்டல்களில் பயன்படுத்தினால் எரிபொருள் செலவு மிகமிகக் குறையும் என்ற திட்டத்தை முன்வைத்தபோது, காது, கண், மூக்கு எல்லாவற்றையும் மூடிக்கொண்டு “அய்யய்யே..எப்படி வியாபாரம் நடக்கும்?’ என்று எதிர்த்தார்கள்.

அதே கழிப்பறைகளின் மலஜலம் அனைத்தையும் பக்கத்தில் உள்ள நதியில் கலந்து, அந்த தண்ணீரைத்தான் மீண்டும் விநியோக்கிறோம் என்று அதிகாரிகள் சொன்னபோது, “சுடுகாடு கூடத்தான் ஆத்தோரம் இருக்குது. எல்லாம் வெள்ளத்துல போறதுதானே’ என்றார்கள்.

Hyderabad Bomb Blasts – Inaction against Terrorism by Indian Govt

அரசுக்கு தைரியமில்லை

ஹைதராபாதில் நடந்த குண்டுவெடிப்பில் நாற்பது உயிர்கள் பலியாகி இருக்கின்றன. கடந்த சனிக்கிழமை மாலையில் நடந்த இந்த இரு வேறு குண்டுவெடிப்புகளும், தீவிரவாதத்தின் தென்னிந்திய இலக்காக ஹைதராபாத் மாறி வருகிறதோ என்கிற சந்தேகத்தை ஏற்படுத்துகிறது.

ஆரம்ப காலம் தொட்டு, தக்காணப் பீடபூமி வன்முறையாளர்களுக்கும் தீவிரவாதிகளுக்கும் உகந்த இடமாக ஒருபோதும் இருந்ததில்லை. வட இந்தியாவில் நடந்த படையெடுப்புகளையும் அங்கே சிந்திய மனித ரத்தத்தையும் பார்க்கும்போது, உண்மையிலேயே தென்னிந்தியா ஓர் அமைதிப் பூங்காவாகக் காட்சி அளித்தது. ஆனால், சமீபகாலமாக, தீவிரவாத இயக்கங்களின் வளர்ச்சியும், அன்னிய சக்திகளின் ஊடுருவலும் தென்னிந்தியாவின் அமைதியை அடிக்கடி குலைத்தவண்ணம் இருக்கின்றன.

மூன்று மாதங்களுக்கு முன்னால், சரித்திரப் பிரசித்தி பெற்ற ஹைதராபாதின் மெக்கா மசூதியில் வெடித்த குண்டு, தொழுகைக்குப் போயிருந்த பனிரெண்டு பேரின் உயிரைக் குடித்தது. இப்போது, மக்கள் அதிகமாகக் கூடும் லும்பினிப் பூங்காவிலும் “கோகுல் சாட் பண்டார்’ என்கிற உணவு விடுதியிலும் நாற்பது உயிர்கள் பலியிடப்பட்டிருக்கின்றன.

தீவிரவாதிகளின் செயல்பாடு என்பது எப்போதுமே இப்படித்தான் இருந்து வந்திருக்கிறது. அப்பாவி உயிர்களைப் பலி வாங்குவதும், அதன் மூலம் மக்களுக்கு அரசின் மீதும் ஆட்சியாளர்கள் மீதும் அவநம்பிக்கையை ஏற்படுத்துவதும் தீவிரவாதிகளின் வாடிக்கை. மக்கள் மத்தியில் ஏற்படும் அதிருப்தியைப் பயன்படுத்தி அராஜகத்தைக் கட்டவிழ்த்து விடுவது என்பதுதான் அவர்களது குறிக்கோள். சட்டம் ஒழுங்கைச் சீர்குலைப்பதன் மூலம் தாங்கள் ஏதோ சாதித்துவிட முடியும் என்று கனவு காணும் கொடூர மனம் படைத்தவர்கள்தான் இந்தத் தீவிரவாத இயக்கத்தினர் என்பதை மக்கள் புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.

அடுத்தபடியாக, ஆட்சியில் இருப்பவர்கள் இதுபோன்ற தீவிரவாத இயக்கத்தினர் மீது நடவடிக்கை எடுக்கும்போது, அப்பாவிகள் பாதிக்கப்படுவார்களோ, நமது வாக்கு வங்கி பாதிக்கப்படுமோ என்கிற தவறான கண்ணோட்டத்துடன் பிரச்னையை அணுகுவதும் தீவிரவாதிகள் தங்களை வளர்த்துக்கொள்ளவே உதவி புரியும். தீவிரவாதிகள் மீது எடுக்கப்படும் நடவடிக்கை, இஸ்லாமியர்களுக்கு எதிராக எடுக்கப்படும் நடவடிக்கை என்று தவறாக ஆட்சியாளர்கள் புரிந்துகொண்டிருக்கிறார்களோ என்றுகூடத் தோன்றுகிறது.

தீவிரவாதிகள் அனைவரும் இஸ்லாமியர்களாக இருக்க வேண்டும் என்கிற அவசியம் இல்லை என்பது ஒருபுறம். அப்படியே இருந்தாலும் அவர்களை இஸ்லாமிய சமுதாயம் ஆதரிக்கும் என்று கருதுவது அதைவிட அபத்தம். தீவிரவாதிகளைப் பொருத்தவரை, சிந்துகிற ரத்தம் இந்துவினுடையதா, கிறிஸ்துவனுடையதா, இஸ்லாமியனுடையதா என்கிற பாகுபாடுகளை அவர்கள் பார்ப்பதில்லை. அதேபோல, அரசும் அவர்களுக்கு ஜாதி, மத, மொழி, இன முத்திரைகளைக் குத்த வேண்டிய அவசியம் கிடையாது.

உலகம் முழுவதும் தீவிரவாதம் பரவி வருகிறது. தீவிரவாதத்தை முழுமையாக ஒழிப்பது என்பது, உலகத்தில் பைத்தியக்காரர்களே இல்லாமல் செய்வது போன்ற விஷயம். ஆனால், தீவிரவாதிகளைக் கண்காணிப்பது, அவர்களுக்குக் கடுமையான தண்டனை வழங்குவது போன்றவை முதுகெலும்புள்ள எந்தவோர் அரசும் செய்ய வேண்டிய இன்றியமையாத விஷயம். அந்த விஷயத்தில் நமது அரசு தனது கடமையை ஒழுங்காகச் செய்யவில்லை என்பதுதான் வருத்தமான விஷயம்.

பாகிஸ்தான் மீதும் வங்கதேசத்தின் மீதும் பழிபோடுவது அல்ல தீர்வு. முறையான கண்காணிப்பைத் தீவிரப்படுத்துவதுதான் தீவிரவாதத்திற்குத் தீர்வு. கடுமையான தண்டனையின் மூலம் தீவிரவாதிகளை எச்சரிப்பதுதான், தீவிரவாதச் செயல்களுக்கு நம்மால் போட முடிந்த முட்டுக்கட்டை.

நாடாளுமன்றத்தையே தகர்த்தெறிய சதித் திட்டம் தீட்டிய முகம்மது அப்சலின் தூக்கு தண்டனையைக்கூட நிறைவேற்ற தைரியம் இல்லாதபோது, தீவிரவாதத்தை இந்த அரசு எதிர்கொள்ளும் என்று எப்படி நம்புவது?

Pokkiri Movie Celebrations – Ilaiya Thalapathy Doctor Vijay Speech

`போக்கிரி’ பட விழாவில் பேச்சு
“என்னை டாக்டர் விஜய் என்று அழைக்க வேண்டாம்”
ரசிகர்களிடம், விஜய் வேண்டுகோள்

சென்னை, ஆக.29-

“என்னை டாக்டர் விஜய் என்று அழைக்க வேண்டாம்” என்று `போக்கிரி’ பட விழாவில், ரசிகர்களிடம் நடிகர் விஜய் கேட்டுக்கொண்டார்.

`போக்கிரி’ பட விழா

விஜய் நடித்த `போக்கிரி’ படத்தின் 126-வது நாள் வெற்றி விழா, சென்னை அமைந்தகரை லட்சுமி தியேட்டரில் நேற்று இரவு நடந்தது. இந்த விழாவில் விஜய் கலந்துகொண்டார்.

வாணவேடிக்கையுடன் பட்டாசுகள் வெடித்து விஜய்யை, ரசிகர்கள் வரவேற்றனர். ரசிகர்கள் மத்தியில் விஜய் பேசினார். அவர் பேசியதாவது:-

“நீங்கள் எல்லோரும் என்னை இளையதளபதி விஜய் என்று மட்டும் அழைத்தால் போதும். டாக்டர் விஜய் என்று அழைத்தால் பயமாக இருக்கிறது. வேறு யாரையோ கூப்பிடுகிற மாதிரி இருக்கிறது.

இந்த படம், `ஷிப்ட்டிங்’கில் 125 நாட்களை தாண்டி ஓடியிருப்பது சந்தோஷமாக இருக்கிறது. தியேட்டரில் வேலை செய்த அத்தனை பேருக்கும் நன்றி தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.”

இவ்வாறு விஜய் பேசினார்.

பாட்டு பாடினார்

அவர் பேசி முடித்ததும், “ரசிகர்களுக்காக, விஜய் ஒரு பாட்டு பாடுவார்” என்று மக்கள் தொடர்பாளர் செல்வகுமார் மேடையில் அறிவித்தார். உடனே விஜய் எழுந்து வந்து, “ஆடுங்கடா என்னை சுத்தி…அய்யனாரு வெட்டுக்கத்தி” என்ற பாடலை பாடினார்.

அதைக்கேட்டு, ரசிகர்கள் கைதட்டியும், விசில் அடித்தும் ஆரவாரம் செய்தார்கள்.

ராம.நாராயணன்

விழாவுக்கு தமிழ் திரைப்பட தயாரிப்பாளர்கள் சங்க தலைவர் ராம.நாராயணன் தலைமை தாங்கி பேசினார். அவர் பேசும்போது, “விஜய், எம்.ஜி.ஆர். விட்டுசென்ற இடத்தை மிக விரைவில் பிடிப்பார்” என்றார்.

திரைப்பட வினியோகஸ்தர்கள் சங்க தலைவர் கலைப்புலி ஜி.சேகரன் பேசும்போது, “சில நடிகர்களுக்கு பெயரும், புகழும் வந்ததும், அவர்களின் நடை-உடை-பாவனைகள் மாறும். ஆனால் விஜய் இன்னும் எளிமையாகவே காணப்படுகிறார்” என்றார்.

அண்ணாநகர் சரக காவல்துறை உதவி ஆணையாளர் ராமதாஸ், `போக்கிரி’ படத்தின் தயாரிப்பாளர் ரமேஷ்பாபு, விஜய்யின் தந்தையும், டைரக்டருமான எஸ்.ஏ.சந்திரசேகரன், தியேட்டர் அதிபர் ஸ்ரீகாந்த் ஆகியோரும் விஜய்யை வாழ்த்தி பேசினார்கள்.

வினியோகஸ்தர் கலைப்பூங்கா ராவணன், பிரபு ராம்பிரசாத் ஆகிய இருவரும் அனைவரையும் வரவேற்று பேசினார்கள்.