Malaysia plans female travel curbs – Women’s groups outraged at proposed ‘fly alone’ restrictions

பெண்கள் வெளிநாட்டு பயணித்தை மட்டுப்படுத்தும் மலேசிய அரசின் முடிவுக்கு பெண்கள் அமைப்புகள் எதிர்ப்பு

	மலேசிய பெண்கள்

பெண்கள் தனியாக வெளிநாட்டுக்குப் பயணம் செய்வதை மட்டுப்படுத்த மலேசிய அரசு முன்வைத்துள்ள திட்டத்துக்கு எதிராக மலேசிய மகளிர் அமைப்புக்கள் கோபமாக எதிர்ப்புத் தெரிவித்துள்ளன.

பெண்கள் தனியாக வெளிநாடுகளுக்குப் போவதென்றால் அவர்கள் தமது குடும்பத்தினரிடமிருந்தோ அல்லது பணி செய்யும் நிறுவனத்திடமிருந்தோ எழுத்து மூலம் இணக்கம் பெற்றிருக்க வேண்டும் என்று ஒரு சட்டத்தைக் கொண்டு வர ஆலோசித்து வருவதாக வெளியுறவுத் துறை அமைச்சரான ரய்ஸ் யதிம் அவர்களை மேற்கோள் காட்டி மலேசிய அரசுச் செய்தி நிறுவனம் அறிவித்திருந்தது.

குற்றச்செயல்களைத் தடுப்பதற்காகவே இப்படி ஒரு சட்டத்தைக் கொண்டு வர யோசிக்கப்படுகிறது என்றும், போதைப் பொருள்களைக் கடத்திச் செல்வதற்காகக் கிரிமினல் கும்பல்கள் பெண்களைப் பயன்படுத்துவதைத் தொடாந்தே இவ்வாறு ஆலோசிக்கப்படுகிறது என மலேசிய அரசு செய்தி நிறுவனம் விளக்கியுள்ளது. இதை ஒரு பிற்போக்கான அடக்குமுறைத் தனம் என மலேசிய மகளிரமைப்புகள் கண்டித்துள்ளன.

Malaysia’s women face travel curbs over drug trafficking fears

KUALA LUMPUR (AFP) – Malaysian women travelling abroad on their own may need letters from their parents or employers in a bid to stop them becoming “mules” for international drug syndicates, reports said Sunday.

The proposal comes as 119 Malaysians, 90 per cent of whom are women, have been imprisoned worldwide on drug-related charges with the majority believed to have been duped into transporting drugs, the New Sunday Times reported.

“I have submitted this proposal to the Cabinet and both the Foreign and Home Ministries feel this is necessary,” foreign minister Rais Yatim told the paper.

“Many of these women (who travel alone) leave the country on the pretext of work or attending courses and seminars,” he added.

“With this declaration, we will know for sure where and for what she is travelling overseas.”

Malaysians have become prime targets for syndicates wanting to smuggle drugs into the European Union, the paper said, because they do not require visas for short stays of up to 90 days or to transit in those countries.

It said the offences were also committed in various other nations including China, Singapore, India, Spain and Portugal.

However, women’s groups have criticised the move.

“This is an infringement of our rights,” National Council for Women’s Organisations Malaysia (NCWO) deputy president Faridah Khalid told the paper. “We’re the victims and now you’re creating more problems. Why must you put more restrictions on women? We have worked hard over the years to get to this level,” she added.

Advocacy group Tenaganita said the move was not practical.

“Thousands of people travel daily. Who is going to scrutinise the declaration as anyone can forge their parents’ signature,” spokeswoman S. Florida was quoted as saying by the paper.

List of Firsts – Tidbits, Trivia on Women achievements

சுவடுகள்: பெண்கள் முதல் முதலாய்…

யுகன்

திரும்பிப் பார்ப்பது எப்போதுமே சுகமான விஷயம்தான். அது தனிப்பட்டவர்களின் வாழ்க்கையாக இருந்தாலும் சரி, வரலாற்றின் பக்கங்களாக இருந்தாலும் சரி. இன்றைக்குப் பெண்கள் இல்லாத துறையே இல்லை எனலாம். இந்தியாவில் பல துறைகளில், பொறுப்புகளில் முதல் முதலாய் இடம்பிடித்த சிலரைப் பற்றிய ஞாபகங்கள் இங்கே…

1905

சுஸôன்னே ஆர்டி டாட்டா என்னும் பெண்மணிதான் இந்தியாவில் முதன்முதலாக கார் ஓட்டியவர்.

1916

தோண்டோ கேசவ் கார்வ் என்பவரால் பெண்களுக்கான முதல் பல்கலைக்கழகம் தொடங்கப்பட்டது. முதலாண்டில் எத்தனை மாணவிகள் படித்தார்கள் தெரியுமா? ஐந்து பேர்!

1927

அகில இந்திய பெண்கள் கூட்டமைப்பு தொடங்கப்பட்டது.

1951

டெக்கான் ஏர்வேஸில் பயணிகள் விமானத்தை செலுத்திய முதல் பெண் விமானி பிரேம் மாத்தூர்.

1959

அன்னா சாண்டி இந்தியாவின் முதல் உயர்நீதிமன்ற நீதிபதியாகப் பதவியேற்றார்.

1966

கேப்டன் துர்கா பானர்ஜி, இந்தியன் ஏர்லைன்ஸ் விமானச் சேவையின் முதல் பெண் விமானியாவார். இதே ஆண்டில், கமலாதேவி சடோபாத்யாய “மகசேசே’ விருதைப் பெற்றார். இந்தியாவின் முதல் பெண் பிரதமராக இந்திரா காந்தி பதவியேற்றார்.

1970

ஆசிய விளையாட்டுப் போட்டியில் கமல்ஜித் சாந்து முதன் முதலாக தங்கப் பதக்கம் வென்றார்.

1972

இந்தியாவின் முதல் ஐ.பி.எஸ். அதிகாரியாக கிரண் பேடி காவல் துறையில் பதவியேற்றார்.

1989

முதல் பெண் உச்சநீதிமன்ற நீதிபதியாக எம். பாத்திமா பீவி பதவியேற்றார்.

1997

கல்பனா சாவ்லா, விண்வெளிக்குச் சென்ற முதல் இந்தியப் பெண் என்னும் சாதனைக்குச் சொந்தக்காரர்.

2005

பஞ்சாப் மாநிலம் லூதியானாவைச் சேர்ந்த மந்திர் ராஜ்புட், முதல் பெண் ரயில் எஞ்சின் ஓட்டுனராக ஆஸ்திரேலியா வேல்ஸ் ரயில் கார்ப்பரேஷனில் பணிபுரிந்து சாதனை படைத்தார்.

2007

இந்தியாவின் முதல் பெண் குடியரசுத் தலைவராக இருப்பவர் பிரதிபா பாட்டீல்.

Leena Manimekalai: Chennai Loyola College & Thupatta Police

துப்பட்டாவில் படபடக்கும் தமிழ்க் கலாசாரம்

லீனா மணிமேகலை

அறிவும் ஆற்றலும் கொண்ட பெண் இந்த சமூகத்தில் தனிமனிதராக மதிக்கப்படுகிறாரா என்ற கேள்விக்கு “இல்லை’ என்று சொல்லவேண்டிய இடத்தில்தான் நாம் இப்போதும் இருக்கிறோம்.

பெண்ணின் இருப்பு வெறும் உடலாகவே கணக்கிடப்படுகிறது. இந்திய – குறிப்பாக – தமிழ்ச் சமூகத்தின் கலாசார நடவடிக்கை என்பது பெண்ணுடல் மீதான கண்காணிப்பாகவும் விசாரணையாகவுமே குறுகிக் கிடக்கிறது.

சமூகம், முதலில் தனது அதிகார இயந்திரங்களான மதத்தையும் சாதியையும் கொண்டு பெண்ணின் விருப்பங்களையும் தேர்வுகளையும் கட்டுப்படுத்துகிறது. அடுத்ததாக கற்பு / தாய்மை போன்ற கற்பிதங்களால் பெண்ணின் காதல் / காமம் ஆகிய உணர்வுகளைக் கட்டமைக்கிறது.

தொடர்ச்சியாக குடும்பம், உழைக்குமிடம் தவிர்த்த பெண்ணின் வெளியையும் மறுதலிக்கிறது. இந்த வரையறையிலிருந்து விலகி தனித்த அடையாளத்துடன் ஒரு பெண் தனக்கென பாதையை வகுத்துக்கொள்ள முற்படும்போது அது குருட்டுச்சந்தாகவே முடிகிறது என்பதுதான் கசப்பான உண்மை.

சமீபத்தில் சென்னை லயோலா கல்லூரியில் காட்சி ஊடகவியல் துறையினர், “கனாக்களம் – 2007′ என்கிற கருத்தரங்கின் கலந்துரையாடலில் “சினிமாவும் சமூகமும்’ என்னும் தலைப்பில் என்னைப் பேச அழைத்திருந்தனர். காலை பத்து மணியளவில் கல்லூரி வாசலை அடைந்த என்னை நிறுத்திய கல்லூரியின் காவலர்கள், அடையாள அட்டையைக் காண்பிக்குமாறு கேட்டனர். நான் அழைப்பிதழைக் காட்டினேன்.

“உங்களை உள்ளே அனுமதிக்க முடியாது. ஏனென்றால் நீங்கள் ஜீன்ஸýம் குர்தாவும் அணிந்திருக்கிறீர்கள் – துப்பட்டா அணியவில்லை’ என்றார்கள். ஒரு நிமிடம் எனக்குத் தலைசுற்றியது; நான் தமிழ்நாட்டில்தான் இருக்கிறேனா அல்லது தாலிபான்களின் ஆப்கானிஸ்தானில் இருக்கிறேனா என்ற இடக்குழப்பம் ஏற்பட்டது.

கிணுகிணுத்த கைபேசியைத் தட்டினால் அமைப்பாளர்கள், “சிறிது நேரம் பொறுங்கள், நாங்கள் வந்துபேசி அழைத்துச் செல்கிறோம்’ என்றார்கள். நிமிடங்களில் ஒரு மாணவி ஓடிவந்து கறுப்புத் துப்பட்டாவைத் தந்து “இதை அணிந்துகொண்டு உள்ளே வாருங்கள்’ எனக் கெஞ்சும் தொனியில் கேட்டபோது எனக்குச் சிரிப்பதா அழுவதா எனத் தெரியவில்லை.

“”சுதந்திரமாக ஆடையணிந்துகூட வரமுடியாத இடத்தில், சுதந்திரமான சினிமாவை நேசித்துப் பணியாற்றிக் கொண்டிருக்கும் எனக்கு எந்தப் பணியும் இல்லை” என்று மட்டும் குறிப்பிட்டுவிட்டுத் திரும்பிவிட்டேன்.

அழைப்பிதழில் இடம்பெற்றிருந்த மற்ற பேச்சாளர்களான பாலுமகேந்திரா, பாமரன், ஞாநி, வசந்தபாலன், எஸ். ராமகிருஷ்ணன், லெனின், அஜயன்பாலா ஆகியோர் ஆண்களாக இருந்ததால், அவர்களுக்குத் துப்பட்டா பிரச்னை இருந்திருக்காது என்று சிந்தனை ஓடியது.

கல்வி நிலையங்கள் தமிழ்க் கலாசாரத்தைத் துப்பட்டாவில் கட்டிக்காக்கும் அளவுக்குத் தரம் தாழ்ந்துவிட்டனவா என்று கடுங்கோபம் வந்தது. பதினெட்டு வயதில் தங்கள் நாட்டை யார் ஆள வேண்டும் என்று முடிவு செய்யும் ஓட்டுரிமை பெற்ற கல்லூரி மாணவ, மாணவியருக்குத் தங்களுக்கான உடையைத் தேர்ந்தெடுக்கும் உரிமையை மறுப்பதையே பல தளங்களில் நான் எதிர்த்துப் பேசியும் எழுதியும் வந்திருக்கிறேன்.

எழுத்தும் சினிமாவுமாக விடுதலையைப் பற்றிய சிந்தனையையும் படைப்புகளையும் மட்டுமே சுவாசித்துக் கொண்டிருக்கும் என்னை, நிகழ்ச்சிக்கு விருந்தினராக அழைத்து, துப்பட்டாவைக் கொடுத்து, என் இருப்பையே கேள்விக்குறியாக்கிவிட்ட லயோலா கல்லூரி எனக்கு என்ன பதில் வைத்திருக்கிறது?

ஒவ்வோர் ஆண்டும் தரத்தின் அடிப்படையிலான சர்வேக்களில், இந்தியாவின் சிறந்த கல்லூரிகளின் தரவரிசையில் ஐந்து முதல் பத்தாம் இடத்திற்குள் ஸ்டார் தகுதியில் இடம்பிடிக்கும் லயோலா கல்லூரி, தனி மனித உரிமைக்குத் தரும் மரியாதையில் எந்த இடத்தில் தன்னை நிறுத்திக் கொள்கிறது?

பல கல்லூரிகளில் நடைமுறையிலிருக்கும் பெண்களுக்கான உடை பற்றிய கோட்பாடுகளின் வரலாறு மிக சுவாரஸ்யமானது. கல்லூரி மாணவர்களின் பெற்றோர்கள் தங்கள் பிள்ளைகள், மாணவிகளின் உடை விஷயத்தால் மிகவும் மனஉளைச்சலுக்கு ஆளாகிறார்கள்-படிப்பிலும் கவனம் செலுத்த முடிவதில்லை. அதனால் கல்லூரி மேலாண்மை மாணவிகளின் உடைகளில் கட்டுப்பாடுகளைக் கொண்டுவர வேண்டும் எனக் கேட்டுக் கொண்டார்களாம். உடனே கல்லூரி நிர்வாகம் மாணவிகளுக்குத் துப்பட்டா கட்டளைகளைப் பிறப்பித்திருக்கிறது; ஜீன்ஸிற்குத் தடா போட்டிருக்கிறது என்று கேள்வி.

இதை விசாரித்துக் கொண்டிருக்கும்போது எனது தோழரும், பெண்ணிய சிந்தனையாளரும், எழுத்தாளருமான ஓவியா ஒரு வரலாற்று நிகழ்ச்சியை நினைவுபடுத்தினார். சுதந்திரத்திற்கு முன் நமது நாட்டின் முதல் பெண் மருத்துவர் முத்துலெட்சுமி, கல்லூரியில் அனுமதி கேட்டபோது மற்ற மாணவர்களின் பெற்றோர்கள் “ஒரு பெண் கல்லூரிக்கு வருவதா, எங்கள் பிள்ளைகள் கெட்டுப்போவார்கள் – நாங்கள் விண்ணப்பங்களைத் திரும்பப் பெறுவோம்’ என்று சொன்னார்களாம். அதைக் கேள்விப்பட்டு கலக்கமுற்ற தாளாளர், அன்றைய அரசுப் பிரதிநிதியான வெள்ளைக்கார கவர்னரிடம் முறையிட்டாராம்.

வெள்ளைத்துரை அதற்கு, “பரவாயில்லை, அந்தப் பெண் மட்டும் படித்தால் போதும், மாணவர்களை வீட்டுக்கு அனுப்புங்கள்’ என்றாராம். அந்த வெள்ளைத்துரைக்குப் பாவம் நமது கலாசாரம் தெரியவில்லை. தவறு செய்துவிட்டார்! சுதந்திர இந்தியாவின் கல்லூரி நிறுவனர்கள் அந்தத் தவறைச் செய்வார்களா என்ன? அப்புறம் தமிழ்க் கலாசாரம், பண்பாடெல்லாம் என்னாவது?

பெற்றோர்களை தங்கள் பிள்ளைகளுக்குப் புலனடக்கம் கற்றுத்தரச் சொல்லியனுப்பாமல், மாணவிகளுக்கு உடைக் கோட்பாடுகளைப் பிறப்பிக்கிறார்கள். நிச்சயம் மாணவர்கள் அணியும் உடையில் நமது மாணவிகள் மனக்கிலேசம் அடைய மாட்டார்கள். அப்படியே இருந்தாலும், சிரிப்பையும் சிறுநீரையும்கூட சிறுவயதிலிருந்து அடக்கப் பழகியிருக்கும் நமது பெண்களுக்கு இதெல்லாம் எம்மாத்திரம்?

எது எப்படியோ, துப்பட்டாவை எடுத்துவந்து என்னை அணிந்துகொள்ளச் சொன்ன மாணவியின் முகம் என்னைத் தூங்கவிடாமல் துரத்திக் கொண்டிருக்கிறது. எப்படிப்பட்ட கோழைப் பூச்சிகளாக மாணவ சமுதாயத்தை நாம் உருவாக்கிக் கொண்டிருக்கிறோம்? “உனக்குச் சுதந்திரம் வழங்க மறுக்கும் சமூகத்திடம் எந்தச் சமரசமும் செய்து கொள்ளாதே’ என்று ஊக்குவிக்காத கல்வியால் பெண்ணுக்கு என்ன பயன் இருக்க முடியும்?

குடும்பம், கல்வி நிறுவனம், சமூகம் என எல்லா அமைப்புகளும் பெண்ணின் உடலை மனதைக் கண்காணிக்கும் காவல் நிலையங்களாகச் செயல்படுவதால் நட்டமடைவது பெண் மட்டுமல்ல, மொத்த சமூகமும்தான்.

அரசோ, ஆணையோ, நிறுவனமோ, ஏன் தனிமனிதனோ, உறவோ, வாழ்க்கைத் துணையோ, சினேகிதனோகூட எதன் பெயராலோ அதிகாரத்தைச் செலுத்தும்போது அதை ஏன் என்று கேள்வி கேட்க முடியாத பூஞ்சைக்காளான்களாக நம்மை உருவாக்கிக் கொள்வதற்கு கல்வி அவசியமே இல்லை. பேசாமல் மாடு மேய்க்கப் போகலாம்.

பெண் விடுதலை உடையில் இல்லை என்பது எந்த அளவுக்கு உண்மையோ, அதைவிட உண்மை ஆண் ஆதிக்கம் என்பது பெண்களின் உடை விஷயத்தில் இருக்கிறது என்பதுதான்.

பிரச்னை “துப்பட்டா’ அல்ல. பெண்களை துப்பட்டா போடச் சொல்லும் ஆண்களின் மனோபாவம். பாமரன்களும், அஜயன்பாலாக்களும், வசந்தபாலன்களும், ஞாநிகளும் இந்தச் சம்பவத்தை சட்டை செய்யாததிலிருந்தே அவர்களது சமூகத்தில் எப்படிப்பட்ட சிந்தனை நிலவுகிறது என்பது தெரிகிறது. இதுதான் பெருவாரியான ஆண்களின் மனநிலை என்பதே உண்மை.

கல்விக்கூடங்களும் சரி, தங்கள் வகுப்பறைகளை மூடிவிட்டு துப்பட்டா கடைகள் நடத்தலாம். கலாசாரத்தையும் காத்துக் கொள்ளலாம். வருமானத்தையும் பெருக்கிக் கொள்ளலாம். வேறென்ன செய்வது?

(கட்டுரையாளர்: கவிஞர், திரைப்பட இயக்குநர்)

‘The Chennai Silks’: Rs 40 lakh sari from Tamil Nadu flaunts Ravi Varma & seeks entry for Guiness record

முந்தைய பதிவு: புதுமை பூக்கும் புடவைகள்

---

சென்னை சில்க்ஸ் அறிமுகம்
ரூ.40 லட்சம் மதிப்புள்ள பட்டுச்சேலை
தங்கம், வைரம், முத்து, பவளம் உள்ளிட்ட நவரத்தினங்களால் ஆனது
சென்னை, நவ.27-தங்கம், வைரம், முத்து, பவளம், மாணிக்கம், மரகதம் உள்ளிட்ட நவரத்தினங்களால் தயாரிக்கப்பட்ட ரூ.40 லட்சம் மதிப்புள்ள பட்டுச்சேலையை செனëனை சில்க்ஸ் நிறுவனம் அறிமுகப்படுத்தி உள்ளது.உலகப்புகழ் பட்டுசேலை

தமிழ்நாட்டில் முனëனணி ஜவுளி நிறுவனங்களில் ஒன்றான தி சென்னை சில்க்ஸ் நிறுவனம் உலகம் முழுவதும் பேசப்படும் வகையில் கலைநயமிக்க, விலைமதிப்பற்ற பட்டுச்சேலையை தயாரிக்க திட்டமிட்டது. இதற்காக அந்த நிறுவனம் தனித்திறன் மிக்க நெசவாளர்களைக் கொண்டு வடிவமைத்து, நவரதëதினங்களை இணைத்து சொந்த தறியில் அழகும், கலைநயமும் மிக்க பட்டுச்சேலையை உருவாக்கி உள்ளது.

தங்கம், வைரம், பிளாட்டினம், மாணிக்கம், முத்து, பவளம், புஷ்பராகம், மரகதம் உள்ளிட்ட 12 வகையான விலை உயர்ந்த ஆபரணங்களை இணைத்து உலகப் புகழ்பெற்ற ஓவியர் ரவி வர்மாவின் 12 ஓவியங்களுடன் வடிவமைத்துள்ளனர். ஆபரணங்களை சேலையுடன் சேர்த்து நெய்திருப்பது சிறப்பு அம்சம் ஆகும்.

விலை ரூ.40 லட்சம்

51/2 மீட்டர் நீளம் கொண்ட இந்த பட்டுச்சேலையில் முந்தானை பகுதியில் இந்தியாவின் 11 மாநிலங்களைச் சேர்ந்த பெண்கள் இசைக்கருவிகளுடன் அணிவகுத்து நிற்கும் ஓவியமும் மற்ற 11 ஓவியங்களும் ஒவ்வொரு பார்டரிலும் இடம்பெற்றுள்ளன.

விலை உயர்ந்த ஆபரணங்களைக் கொண்டு நுணுக்கமாக கலைநயத்துடன் உருவாக்கப்பட்ட உலகின் முதல் பட்டுச்சேலை இது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இதன் விலை ரூ.40 லட்சம் ஆகும். உலகிலேயே அதிக விலை கொண்ட பட்டுச்சேலை என்ற சிறப்பையும் இந்த சேலை பெறுகிறது. இந்த சேலையை உருவாக்க மொத்தம் 18 மாதங்கள் ஆனது.

சுகாசினி அறிமுகப்படுத்தினார்

உலகின் மிக விலை உயர்ந்த பட்டுச்சேலை, 12 விதமான உலோகங்கள் மற்றும் நவரத்தின கற்களால் தயாரிக்கப்பட்ட பட்டுச்சேலை, ஒரே பட்டு சேலையில் ரவிவர்மாவின் 11 விதமான ஓவியங்கள் இடம்பெற்ற பட்டுச்சேலை என்பதற்காக கின்னஸ் சாதனைக்கு இந்த பட்டுசேலை பரிந்துரைக்கப்பட்டு உள்ளது. சென்னையில் நேற்று நடைபெற்ற நிகழ்ச்சியில் நடிகை சுகாசினி இந்த பட்டுசேலையை அறிமுகப்படுத்தினார்.

அப்போது பேசிய சென்னை சில்க்ஸ் நிறுவனத்தின் இயக்குனர்களில் ஒருவரான விநாயகம், “உலகம் முழுவதும் பேசப்படும் வகையில் கலைநயமிக்க பட்டுசேலையை தயாரிக்க வேண்டும் என்பதற்காகவும், நெசவு குடும்பத்தைச் சேர்ந்த நாங்கள் நெசவாளர்களுக்காக ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என்பதற்காகவும் இந்த முயற்சியில் இறங்கினோம்.

இந்த சேலையை உருவாக்கியவர்கள் வெறும் கூலிக்காக வேலை செய்யவில்லை. 3 தலைமுறையாக நெசவு தொழில் செய்து வரும் அவர்கள் அர்ப்பண உணர்வுடன் அதிக அக்கறை எடுத்து இந்த முயற்சியில் ஈடுபட்டார்கள். அவர்களது மனோதைரியத்திற்கும், நம்பிக்கைக்கும் புதிய ஊக்கம் கிடைத்து இருக்கிறது” என்று கூறினார்.

சேலை அறிமுக விழா நிகழ்ச்சியில்

• சென்னை சில்க்ஸ் இயக்குனர்கள் மாணிக்கம்,
• ஆறுமுகம்
• நந்தகோபால்,
• சிவலிங்கம்,
• சந்திரன் மற்றும் அவர்கள் குடும்பத்தினர்,
• கவிஞர் வைரமுத்து,
• நடிகை ஷோபனா,
• நடிகர் ஜீவா,
• பின்னணி பாடகி பி.சுசீலா,
• கர்நாடக இசை பாடகி நித்யஸ்ரீ மகாதேவன்,
• டாக்டர் கமலா செல்வராஜ், மத்திய
• பட்டு வாரிய முன்னாள் இயக்குனர் டி.எச்.சோமசேகர்,
• ஓவியர் மணி உள்பட பலர் கலந்து கொண்டனர்.

---

கர்நாடக அரசுத் துறை நிறுவனமான மைசூர் சில்க் நிறுவனம்
வடிவமைத்துள்ள பட்டுச் சேலையை உடுத்திப் பார்க்கும்
இளம்பெண். இச்சேலையின் விலை ரூ. 1.5 லட்சமாகும்.
பெங்களூர் இன்பான்டரி சாலையில் உள்ள கர்நாடக நிர்வாக
அதிகாரிகள் சங்கத்தில் வியாழக்கிழமை துவங்கிய
மைசூர் சில்க் சேலைக் கண்காட்சியில் இது இடம் பெற்றுள்ளது

British novelist Doris Lessing wins Nobel Literature Prize

பிரிட்டன் நாவலாசிரியைக்கு இலக்கிய நோபல் பரிசு

இலக்கியத்திற்கான நோபல் பரிசு அறிவிப்பு

ஸ்டாக்ஹோம், அக். 12: பிரிட்டனைச் சேர்ந்த பெண் நாவலாசிரியர் டோரிஸ் லெஸ்ஸிங் இலக்கியத்துக்கான நோபல் பரிசுக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டுள்ளார்.

இலக்கியத்துக்கான நோபல்பரிசைப் பெறும் 11-வது பெண் இவர். “நாகரிகமயத்தைப் பகுத்தறியும் கடவுள் மறுப்பு, உத்வேகம், தொலைநோக்குத் திறன் கொண்ட பெண்ணியவாதி’ என்று நோபல் கமிட்டி இவரைப் பற்றிக் கூறியுள்ளது.

1962-ல் வெளியான “தி கோல்டன் நோட்புக்’ என்ற இவரது புத்தகம் இவரை பெண்ணுரிமைக்கு குரல் கொடுப்பவராக அடையாளம் காட்டியது. எனினும் தனக்கு இதுபோன்ற அடையாளங்கள் வழங்கப்படுவதை விரும்பாத அவர், தனது படைப்புகளுக்கு அரசியலில் எந்தப் பங்கும் இல்லை என்று கூறிவந்தார்.

தி கிராஸ் இஸ் சிங்கிங், தி குட் டெரரிஸ்ட், எ மேன் கேவ் டூ உமென் உள்ளிட்ட பல்வேறு புத்தகங்களை அவர் எழுதியுள்ளார். கம்யூனிசம், சூஃபியிசம் உள்ளிட்ட பல்வேறு சிந்தாந்தங்களின் தாக்கங்கள் அவரது படைப்புகளில் இருக்கும்.

டோரிஸ் லெஸ்ஸிங்

ஈரானில் உள்ள கெர்மான்ஷா நகரில் 1919-ம் ஆண்டு டோரிஸ் லெஸ்ஸிங் பிறந்தார். இவரது தந்தை ராணுவ வீரர்; தாய் ஒரு நர்ஸ்.

பண்ணை ஒன்றில் பணிபுரிவதற்காக அவரது குடும்பம் 1927-ஆம் ஆண்டு வடக்கு ரொடீஷியாவுக்கு (தற்போது ஜிம்பாப்வே) குடிபெயர்ந்தது.

சாலிஸ்பரி நகரில் (தற்போது ஹராரே) உள்ள ரோமன் கத்தோலிக்க பள்ளியில் தனது படிப்பைத் தொடங்கிய அவர், தனது 13-வது வயதில் பள்ளியைவிட்டு விலகி சுயமாகப் படிக்கத் தொடங்கினார். டெலிபோன் ஆபரேட்டர், நர்ஸ் என பல்வேறு பணிகளைச் செய்தார்.

1939-ம் ஆண்டு ஃபிராங்க் விஸ்டம் என்பவரைத் திருமணம் செய்தார். அவர் மூலமாக 2 குழந்தைகளுக்குத் தாயான டோரிஸ், 1943-ல் அவரிடமிருந்து விவாகரத்துப் பெற்றார். அதன் பிறகு காட்ஃபிரைட் லெஸ்ஸிங் என்ற அரசியல்வாதியைத் திருமணம் செய்த டோரிஸ், 1949-ல் அவரையும் விவாகரத்து செய்தார். அதன் பிறகுதான் “தி கிராஸ் இஸ் சிங்கிங்’ என்ற தனது முதல் நாவலை டோரிஸ் எழுதினார்.

“தி கிராஸ் இஸ் சிங்கிங்’

1950 வெளியான டோரிஸின் முதல் நாவல் இது. ஆப்பிரிக்காவில் கறுப்பு இனத்தவர் மீது வெள்ளை இனத்தவரின் அடக்குமுறை குறித்து விளக்கும் நாவல். இந்த கதை முழுவதும் ஜிம்பாப்வேயில் நடப்பதாக எழுதப்பட்டது.

“தி கோல்டன் நோட்புக்’

1962-ல் வெளியான இந்த நாவல் டோரிûஸ பெண்ணுரிமைவாதியாக அடையாளம்

காட்டியது. இந்த நாவல் ஒரு பெண்

எழுத்தாளரின் கதை. பணி, காதல்,

அரசியல் போன்ற பல்வேறு பரிமாணங்களில் பெண்கள் சந்திக்கும் பிரச்னை பற்றியது.

“தி ஃபிப்த் சைல்ட்’

1988-ல் வெளியான இந்த நாவல் பல்வேறு மொழிகளில் மொழிமாற்றம் செய்யப்பட்டது. ஒரு மகிழ்ச்சியான தம்பதியின் வாழ்வில் 5-வது குழந்தை பிறந்த பின்னர் நிகழும் சம்பவங்களைக் கூறும் நாவல் இது.

Selvi Radhika takes over as Minister of state for Home – From housewife, to Parliamentarian, to Union Minister

கணவர் குறித்து கேள்வி எழுப்பியதும் கண் கலங்கினார் ராதிகா செல்வி

புதுதில்லி, மே 19: மத்திய இணை அமைச்சராக வெள்ளிக்கிழமை பொறுப்பேற்ற ராதிகா செல்வியின் கணவரைப் பற்றி ஹிந்தி தொலைக்காட்சி நிருபர் ஒருவர் கேள்வி எழுப்பியதை அடுத்து அவர் கண் கலங்கினார்.

வெள்ளிக்கிழமை காலை குடியரசுத் தலைவர் மாளிகையில் ராதிகா செல்விக்காக மட்டும் பதவியேற்பு விழா நடந்தது. தனக்காக பிரதமர், முக்கிய அமைச்சர்கள், எம்.பி.க்கள், அதிகாரிகள் என விழா நடப்பதைக் கண்டு அவருக்கு இனம் புரியாத ஓர் உணர்வு உண்டானது.

அவர் பதவியேற்பதைக் காண, தந்தை, தாய், இரண்டு மூத்த சகோதரிகள், அவர்களது குழந்தைகளுடன், ராதிகாவின் மூன்று வயது மகன் ரக்ஷனும் காத்திருந்தார்.

ராதிகாவின் சகோதரியின் மடியில் அமர்ந்திருந்த அவன், தனது தாய் குடியரசுத் தலைவர் அருகில் நின்று பதவிப் பிரமாணம் எடுத்துக் கொள்ளும்போது, அவரைப் பார்த்துக் கையைக்காட்டி ஏதோ சொல்ல முயன்றான்.

பதவியேற்பு விழா முடிந்தவுடன் குடியரசுத் தலைவர், பிரதமர் உள்ளிட்டோருடன் நின்று சம்பிரதாய முறைப்படி புகைப்படம் எடுத்துக் கொண்டார் ராதிகா. அதையடுத்து, தேநீர் விருந்து நடக்கும் அரங்கிற்குச் செல்லும்போது, குடியரசுத் தலைவருடன் பேசிக்கொண்டு சென்றார் ராதிகா.

காலை 9.30-க்கு பதவிப் பிரமாணம் எடுத்துக் கொண்ட அவர், 10.30 மணிக்கு, நார்த் பிளாக் கட்டடத்தில் உள்ள உள்துறை அமைச்சகத்துக்கு வந்தார்.

அங்கு தனது இருக்கையில் அமர்ந்து, பொறுப்பேற்றுக் கொள்வதற்கான கோப்பில் கையெழுத்திட்டார். பின்னர், அதே இருக்கையில் அமர்ந்தவாறு தனது மகனையும் மடியில் அமர வைத்து ஆனந்தப்பட்டார். அதைக்கண்டு அவரது பெற்றோர் பெரும் ஆனந்தமடைந்தனர்.

அப்போது செய்தியாளர்களிடம் மரியாதை நிமித்தமாக ராதிகா செல்வி பேசினார். ராதிகாவின் பேட்டியை முடித்துக் கொண்டு வெளியே சென்ற ஹிந்தி தொலைக்காட்சி நிருபர் ஒருவர், மீண்டும் கேமராவுடன் திரும்பி வந்து மைக்கை நீட்டினார்.

“”மேடம், உங்கள் கணவரைப் பற்றி பத்திரிகைகளில் செய்தி வருவதைப் பற்றி என்ன நினைக்கிறீர்கள்” என்று அந்த நிருபர் கேட்டார்.

“”என் கணவரைப் பற்றி உங்களுக்கு என்ன தெரியும். அவர் கிரிமினல் என்று எப்படி நீங்கள் சொல்ல முடியும்? எதை வைத்துச் சொல்கிறீர்கள். அவர் அப்படிப்பட்டவராக இருந்திருந்தால் எனது தலைவர் எனக்கு எம்.பி. தேர்தலில் போட்டியிட வாய்ப்புக் கொடுத்திருப்பாரா? இப்போது என்னை அமைச்சராக்கியிருப்பாரா?” என்று அடுக்கடுக்காக அந்த நிருபரைப் பார்த்துக் கேள்வி எழுப்பிய அவரது கண்கள் குளமாயின.

பட்டப்படிப்பு படித்தவர்

மத்திய உள்துறை இணை அமைச்சராகப் பொறுப்பேற்றுள்ள ராதிகா செல்வியின் சொந்த ஊர், தூத்துக்குடி மாவட்டம் மூலக்கரை.

போலீஸôரால் சுடப்பட்டு இறந்த வெங்கடேஷ் பண்ணையாரின் மனைவி இவர்.

ராதிகா செல்வியின் தந்தை மோகன் ஆறுமுகம், சென்னையில் தனியார் மருத்துவமனையில் அதிகாரியாகப் பணியாற்றி வருகிறார். தாயார் தங்கபுஷ்பம். இவர்களது சொந்த ஊர், திருநெல்வேலி மாவட்டம் ஆலங்குளம் அருகே உள்ள ஆலடிப்பட்டி கிராமம் ஆகும்.

தற்போது சென்னை வண்ணாரப்பேட்டையில் வசித்து வரும் ராதிகா செல்வி, பட்டப்படிப்பு படித்தவர்.

வெங்கடேஷ் பண்ணையார் இறந்த பின்பு அரசியலுக்கு வந்த ராதிகா செல்வி, முதன்முறையாக கடந்த மக்களவைத் தேர்தலில் திருச்செந்தூர் தொகுதியில் திமுக சார்பில் போட்டியிட்டு வெற்றி பெற்றார்.

ராதிகா செல்விக்கு ரக்ஷன் என்ற 3 வயது மகன் உள்ளார்.
—————————————————————————————–
மத்திய அமைச்சரானார் ராதிகா செல்வி

புதுதில்லி, மே 19: திருச்செந்தூர் தொகுதி திமுக எம்.பி. ராதிகா செல்வி, மத்திய இணை அமைச்சராக வெள்ளிக்கிழமை பதவி ஏற்றுக்கொண்டார். குடியரசுத் தலைவர் அப்துல் கலாம் அவருக்குப் பதவிப் பிரமாணம் செய்து வைத்தார்.

குடியரசுத் தலைவர் மாளிகையில் நடந்த விழாவில், ஆங்கிலத்தில் பதவிப் பிரமாணம் எடுத்துக் கொண்டார் ராதிகா செல்வி. பதவியேற்பு நிகழ்ச்சியில், பிரதமர் மன்மோகன் சிங், வெளியுறவுத்துறை அமைச்சர் பிரணப் முகர்ஜி, உள்துறை அமைச்சர் சிவராஜ் பாட்டீல், நிதியமைச்சர் ப. சிதம்பரம், தமிழகத்தைச் சேர்ந்த மத்திய அமைச்சர்கள் டி.ஆர். பாலு, ஆ. ராசா, எஸ்.எஸ். பழனிமாணிக்கம், எஸ். ரகுபதி, வெங்கடபதி, சுப்புலட்சுமி ஜெகதீசன், ஆர்.வேலு, ஈ.வி.கே.எஸ். இளங்கோவன் மற்றும் பலர் பங்கேற்றனர்.

பதவிப் பிரமாணம் எடுத்துக் கொண்ட பிறகு, குடியரசுத் தலைவர், பிரதமர் மற்றும் மத்திய அமைச்சர்கள் ராதிகா செல்விக்கு வாழ்த்துத் தெரிவித்தனர்.

திமுக எம்.பி.க்கள் குப்புசாமி, கிருஷ்ணசாமி, சுகவனம் உள்ளிட்டோரும், ராதிகா செல்வி குடும்பத்தாரும் கலந்துகொண்டனர். தனது தாய் அமைச்சராகப் பொறுப்பேற்பதை, ராதிகா செல்வியின் மூன்று வயது மகன் ரக்ஷனும் வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

பொறுப்பேற்பு

காலை 9.30 மணிக்குப் பதவிப் பிரமாணம் எடுத்துக் கொண்ட ராதிகா செல்வி, 10.30 மணிக்கு உள்துறை இணை அமைச்சராக, தனது அமைச்சகத்தில் பொறுப்பேற்றுக் கொண்டார்.

பின்னர் செய்தியாளர்களிடம் பேசிய ராதிகா செல்வி, தனக்கு அமைச்சர் பதவி கிடைத்தது எதிர்பாராத சந்தோஷம் என்றும், அந்த வாய்ப்பைக் கொடுத்த முதல்வர் கருணாநிதி மற்றும் அமைச்சர் மு.க. ஸ்டாலினுக்கு நன்றிக்கடன் பட்டிருப்பதாகவும் அவர் தெரிவித்தார்.

Kalki & Nellai Su Muthu – Women’s Day Special

பெண் தெய்வங்கள் இருக்கும் திக்கு நோக்கி, பயபக்தியுடன் தண்டம் சமர்ப்பிக்கும் அடியார்களில் அடியேனும் ஒருவனாகிச் சிறிது
காலமாயிற்று.

என்னைப் பொருத்த அளவில், உலகில் சாதாரண ஸ்திரீகள் யாருமே
கிடையாது. எல்லாரும் மாதரசிகள், பெண்மணிகள், ஸ்திரீ ரத்தினங்கள், பெண் தெய்வங்கள், இன்ப விளக்குகள், இளங்குயில்கள், பொன்
மயில்கள்தான். உலகம் இத்தகைய ஆனந்தக் காட்சியாக அடியேனுக்குத் தோற்றம் அளிப்பதற்கு முக்கியக் காரண புருஷர்கள் கவி சுப்பிரமணிய பாரதியும், திரு.வி.கலியாண சுந்தர முதலியாருமேயாவர். படிக்கப் படிக்க, மிகவும் சாதாரண ஸ்தீரிகளெல்லாம் என் கண்முன்னே தெய்வ மகளிராகக் காட்சி தரலாயினர்.

ஆரம்பத்தில், மேற்கூறிய பெரியார்களுடனே நான் முற்றும் மாறுபட்ட குற்றத்தை ஒப்புக்கொள்கிறேன்.

‘‘நல்ல
காதல் புரியும் அரம்பையர்
போலிளம்
கன்னியர் சூழ்ந்த தமிழ்நாடு’’

எனும் பாரதியார் பாட்டின் அடிகளை முதன்முதலில் நான் கேட்டபோது, இதைப் போன்ற வெள்ளைப் புளுகு அல்லது பச்சைப் பொய் – உலகில் வேறொன்றும் கிடையாது என்று எண்ணினேன். தற்கால தமிழ்நாட்டின் இளங்கன்னியர் அரம்பைகளல்லர் என்பது சர்வ நிச்சயம். அவர்கள் காதல் புரிவதில்லையென்று கோயிலில்
விளக்கு வைத்து அணைப்பேன்.
தமிழ்நாடு மற்ற எத்தனையோ
துறைகளில் மேன்மை பெற்றிருக்கலாம். ஆனால், பெண்களின் அழகுக்கு நமது நாடு பெயர் போனதல்ல. இச் சிறப்பை கேரளம், சிந்து, காஷ்மீரம் போன்ற நாடுகளுக்குக் கொடுத்து விடத் தான் வேண்டும். மேலும், இந் நாளில் நமது பெண்களுக்குக் கன்னிப் பருவத்தில் காதல் புரியும் சந்தர்ப்பம்தான் ஏது? ‘பாரதியார் ஏன் இவ்வளவு பச்சைப் பொய் சொல்கின்றார்?’ என்று இவ்வாறு சிந்திக்கலானேன்.

ஸ்திரீகளைப் ‘‘பெண்மணிகள்’’ என்றும், ‘‘பெண் தெய்வங்கள்’’ என்றும் ‘‘மாதரசிகள்’’ என்றும் திரு.வி.க. முதலியோர் புதுத் தமிழில்
சொல்கின்றார்கள் என்னும் சந்தேகமும் முதலில் எனக்கிருந்தது.
ஆண்களைப் பற்றிச் சொல்லுங்கால், ‘‘ஆடவ தெய்வங்கள்’’ என்றாவது, ‘‘ஆண்மணிகள்’’ என்றாவது, ‘‘ஆணரசர்கள்’’ என்றாவது சாதாரணமாகச் சொல்கிறோமா? கிடையாது. பழைய நூல்களிலே ‘‘புருஷ வியாக்ரம்’’, ‘‘ஆண் சிங்கம்’’, ‘‘இளங்காளை’’ போன்ற சொற்றொடர்கள் வருவது உண்மை. ஆனால் ஆண்மகனுக்கு இவையெல்லாம் சிறப்பா, இழிவா என்பதே ஐயத்துக்கிடமானது. அறிவுக்கே சிறப்பு மிகுந்த இந்நாளில் யாரையாவது பார்த்து ‘‘அடே ஆண் புலியே! ஏ இளம் மாடே!’’ என்று அழைப்போமாயின் அவன் உண்மையிலேயே புலியின் குணமும், மாட்டின் குணமும் பெற்று அறையவோ, முட்டவோ வந்தால்
ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை. நல்ல வேளையாக, இவ்வழியில்
ஆண்களைச் சிறப்பிப்போர் இந் நாளில் யாரும் கிடையாது.

பாரத நாட்டில் நான் அறிந்த வரையில் புருஷர்களுக்குள்ளே
ஸ்ரீராமகிருஷ்ண பரமஹம்ஸர் ஒருவர்தான் ‘‘தேவர்’’ என்னும் சிறப்புப் பெயர் பெற்றுள்ளார். ஆனால் ஸ்திரீகளிலென்றால், எல்லாரும் கமலாதேவி, விமலாதேவி, லக்ஷ்மிதேவி, பார்வதி தேவி, ருக்மணி தேவி, சகுந்தலா தேவிதான். ஏன்?

பெண் தெய்வங்காள்! மன்னியுங்கள். இந்தச் சந்தேகங்களெல்லாம்
பின்னால் எனக்குப் பூரணமாய் நிவர்த்தியாகிவிட்டனவென்று
தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். எப்படியிருந்தாலும் தமிழ்நாடு நமது நாடு. தமிழ்நாட்டுப் பெண்கள் நமது சகோதரிகள். எனவே, பாரதியார்
பாடியதில் தவறு என்ன? காக்கைக்குத் தன் குஞ்சு பொன் குஞ்சல்லவா? ‘‘மணி’’ என்றால் பொன் மணியாய்த்தான் இருக்க வேண்டுமா? கருமணி அல்லது நீலமணியாகவும் இருக்கலாமன்றோ? பார்க்கப் போனால், ரூப சௌந்தரியத்தில் என்ன இருக்கிறது? குண சௌந்தரியமன்றோ உண்மை சௌந்தரியமாகும்! கல்வியழகே யழகு! கற்பின் புகழே புகழ்! நமது இளங்கன்னியர் புரியும் காதலைப் பாடியபோது, பாரதியார் கேவலம் கீழ்த்தர நாவல்களில் காணப்பெறும் இழிவான காதலையா குறிப்பிட்டார்? இல்லை; இல்லை. தமிழ்ப் பெண்களின் காதல், இல்வாழ்க்கையோடியைந்த உயர் காதலாகும் _ என் உள்ளத்திலே பெரியதொரு புரட்சி உண்டாயிற்று. எவ்வளவு பெரிய புரட்சியெனில் வங்கத்தின் பிரபல நாடகாசிரியரான துவிஜேந்திரலால் ராய் என்பவர் ஓரிடத்திலே,

‘‘பகவானே! பெண் தெய்வங்களைப் படைத்து இவ்வுலகை இன்பமயமாக்கிய நீ, அவ்வின்பத்தைக் கெடுப்பதற்கு இந்த ஆண்
மிருகங்களை ஏன் படைத்தாய்?’’

என்று எழுதியிருந்ததைப் படித்தபோது, ‘‘உண்மை! உண்மை!’’ என்று கதறினேன்.

ஏ! ஆண் மிருகங்காள்! பெண் தெய்வங்களைப் போற்றுங்கள்.

– ‘பெண் தெய்வங்கள்’
வானதி வெளியீடு

======================================================

அறியாப் பெண்களின் அறிவியல் முகங்கள்

நெல்லை சு. முத்து

ஏறத்தாழ ஒரு நூற்றாண்டுக்கு முன்பே நோபல் பரிசு பெற்ற உலகின் முதலாவது பெண் விஞ்ஞானி மேரி ஸ்கலோதோவ்ஸ்கா கியுரி (1867 – 1934). ரேடியம், பொலோனியம் ஆகிய கதிரியக்கத் தனிமங்களைக் கண்டுபிடித்தவர்.

முதன்முறையாக இரண்டு தடவை பரிசு வென்ற முதல் பெண்ணும் இவர்தான். இயற்பியலுக்கும் (1903) வேதியியலுக்கும் (1911) பரிசுகள். இத்தனைக்கும் நான்கு வயதிலேயே தாயை இழந்தவர்.

ஆனால், உலக வரலாற்றில், அறிவியல் துறையில், முதல் “முனைவர்’ பட்டம் பெற்றவரும் இவரே. பாரீஸ் பல்கலைக் கழகத்தின் முதலாவது பெண் பேராசிரியர். இவரது கணவர் பியரி கியுரியும் நோபல் விருது பெற்றவர். மகள் ஐரின் கூட 1935 ஆம் ஆண்டு வேதியியலில் நோபல் வென்றவர். உன்னத நோபல் குடும்பம்.

பிரெஞ்சு அறிவியல் அகாதமிக்கு இவர் பெயர் பரிந்துரைக்கப்பட்டது. ஆனால் அவரது போட்டியாளர் எட்வார்டு பிரான்லி என்கிற கத்தோலிக்க வேட்பாளரிடம் ஒரு வாக்கு வித்தியாசத்தில் தோற்றுப் போனார். காரணம் அவர் ஒரு யூதப் பெண்மணியாம். நிறுவன அதிபர் எம். அமாபாத், “பெண்கள் பிரெஞ்சு நிறுவனத்தில் அங்கம் வகிக்கக் கூடாது’ என்றே அறிவித்தார். ஆயினும் மேரி கியுரி தன் அறிவியல் ஆய்வுகளைத் தொடர்ந்தார். நீண்டகாலமாக கதிர்வீச்சுப் பொருள்களுடன் ஆய்வு நடத்தியதால் கண்புரை, விரல் சிதைவு, ரத்தசோகை போன்ற நோய்கள் பாதித்து மரணம் அடைந்தார்.

இன்னொரு வகையில் ஆராய்ந்தால் நோபல் பரிசைப் பொருத்தமட்டில் ஆணாதிக்கம் சொல்ல வேண்டியது இல்லை. 671 முறை ஆண் விஞ்ஞானிகள். வெறும் 29 முறை மட்டுமே பெண் விஞ்ஞானிகள். இவர்களில் கூட சமாதானத்திற்காகவும், இலக்கியத்திற்காகவும் முறையே 10, 9 பெண்மணிகள் புகழ் பெற்றனர். ஏனையோரில் 5 பேர் மருத்துவம், இருவர் வேதியியல், ஒருவர் இயற்பியல், ஏற்கெனவே குறிப்பிட்ட கியுரி அம்மையார் மட்டும் இரண்டு முறை.

ஏனோ தெரியவில்லை. இன்றுவரை பொருளாதாரத் துறைக்கு நோபல் பரிசு பெறவில்லை என்பது ஒரு வினோதக் குறிப்பு.

உலக அளவிலும் பெண் விஞ்ஞானிகள் ஓரங்கட்டப்படுவது ஓர் அதிர்ச்சித் தகவல். நோபல் தகுதி கொண்டு இருந்த ராச்சேல் கார்சன் என்கிற சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர் பெண்ணை யாருக்கும் தெரியாது. அணுகுண்டு சோதனைக்குத் தடை விதிக்கப் பாடுபட்டு 1962 ஆம் ஆண்டு நோபல் பரிசு பெற்ற விஞ்ஞானி லினஸ் பாலிங் தெரியும். அவருடன் ஊர்ஊராகப் பிரசாரம் செய்த துணைவியார் அவாஹெலன் தனியே சிறப்புப் பெறவில்லை.

பிரான்சிஸ் எச்.க்ரிக், ஜேம்ஸ் டி வாட்சன், மௌரிஸ் எச். வில்கின்ஸ் ஆகியோர் கண்டு துலக்கிய டி.என்.ஏ. மரபணுவின் ஏணித் தோற்றம் மரபியலில் பிரபலம். மூவருக்கும் 1962 ஆம் ஆண்டு உடலியங்கியல் அல்லது மருத்துவம் என்கிற பிரிவின்கீழ் நோபல் பரிசு வழங்கப் பெற்றது.

ஆனால் டி.என்.ஏ. கட்டமைப்பு குறித்த எக்ஸ்கதிர் படிகவியல் நிரூபணம் வழங்கியவரை உலகம் அறியாது. உண்மையில் 1962 ஆம் ஆண்டின் நோபல் பரிசு ரோசலிண்ட் எல்சி ஃப்ராங்ளின் என்னும் பெண் விஞ்ஞானிக்கும் கிடைத்திருக்க வேண்டியது. ஆனால் அவரும் அதற்குள் 37ஆம் வயதிலேயே புற்றுநோயால் இறந்து போனார்.

விண்வெளியில் அண்டக் கதிர்வீச்சு மற்றும் துடிப்பு விண்மீன்களைக் கண்டறிவதற்காக அந்தோனி ஹூவிஷ், மார்ட்டின் ரைல் ஆகியோருக்கு 1974 ஆம் ஆண்டு நோபல் பரிசு. அவர்களின் முன்னோடியாக முதலில் இவற்றைக் கண்டுபிடித்த மாணவி ஜோசிலைன் பெல் நிலை கேள்விக்குறிதான்.

அது மட்டுமா; 1944 ஆம் ஆண்டு அணுக்கருப் பிளவு குறித்த ஆராய்ச்சிக்காக வேதியியலுக்கு நோபல் பரிசு வென்றவர் ஓட்டோ ஹான். அமெரிக்காவின் மன்ஹாட்டன் திட்டத்தில் அவருடன் பணியாற்றிய லீஸ் மெய்த்னர் அங்கீகாரம் பெறவே இல்லை.

நம் நாட்டிலோ நோபல் பரிசு பெற்ற இந்தியக் குடிமக்கள் நால்வர். சர் சி.வி. ராமன் (இயற்பியல், 1930), ரவீந்திரநாத் தாகூர் (இலக்கியம், 1913), அமார்த்திய சென் (பொருளாதாரம், 1998), அன்னை தெரசா (சமாதானம், 1979) ஆகியோர். அதிலும் இந்தியாவின் ஒரே ஒரு நோபல் பரிசுப் பெண் என்ற பெருமைக்கு உரியவர் துருக்கியில் பிறந்தவர். இந்தியக் குடியுரிமை பெற்றவர். இவர்கள் நால்வருக்குமே பெரும்பாலும் வங்காளம் அல்லது கோல்கத்தாதான் பணிக் களம்.

எப்படியோ, சர்வதேச அளவில் இன்னோர் உண்மை. ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் உடல் சார்ந்த பருவங்கள், நோய் சார்ந்த மருந்துகள், மூளை சார்ந்த எண்ணங்கள் அனைத்திலும் குறிப்பிடத்தக்க வேற்றுமைகள் உண்டு.

இதனாலேயே 1991 ஆம் ஆண்டுவாக்கில் அமெரிக்காவின் “மகளிர் உடல்நல முன்நடவடிக்கை’ என்கிற தொலைநோக்குத் திட்டம் நடைமுறைக்கு வந்துள்ளது. அதில் ஐம்பதுக்கும் எண்பதுக்கும் உள்பட்ட 1.61 லட்சம் தன்னார்வலர்கள் இத்திட்டத்தில் பதிவு செய்து கொண்டு விட்டனர். நம் நாட்டின் மகளிர் சுய உதவிக் குழுக்களும் இத்திட்டத்தில் பங்கு கொள்ளலாம்.

ஐரோப்பாவின் வாலென்டைன் நினைவுதாம் முக்கியமா? இந்த வாலென்டைன் யார் என்றுதானே. ரோம் நாட்டில் இரண்டாம் கிளாடியஸ் அரசருக்குத் தெரியாமல் உள்ளூர் வாலிபர்களுக்குத் திருட்டு விவாகம் நடத்தி வைத்த புண்ணியவான். ராஜத் துவேஷச் செயலில் ஈடுபட்டவர்தான் இந்த வாலென்டைன்.

அவர் நினைவு 1700 ஆண்டு நீள் உறக்கத்தில் இருந்த இந்தியக் காதலர்களுக்கு இப்போதுதான் பொத்துக் கொண்டு வந்தது. இன்று நாய்க்குட்டியிடம் அன்பு செலுத்தவும் வாலென்டைன் ஆசீர்வாதம் வேண்டிக் காத்து இருக்கிறோம். உயிர்களிடத்து அன்பு வேணும் என்கிற பாரதி தெரியாது. வாடிய பயிரைக் கண்டபோது எல்லாம் வாடிய வள்ளலார் அன்பு தினம் அறியோம். மக்கள்தொகைப் பெருக்கும் காதலர் தினம் மட்டும் கடற்கரையில் கற்போம். வேறு வழியே இல்லை பாருங்கள்.

இளைஞர்களே, இரவில் கண்விழித்துப் பாடம் படித்தால் உழைப்பு. படம் பார்த்தால் கொழுப்பு. நடுமூளையில் பீனியல் சுரப்பி ஒன்று ஒவ்வொருவர் மண்டைக்கு உள்ளும் இருக்கிறது. அதில் இருந்து சுரக்கும் மெலாட்டோனின் ஹார்மோன் நீர் பெருகினால் உறக்கம் கண்ணைச் சொக்கும். விடலைப் பருவத்தினருக்கு அது நடுராத்திரியில் தாமதமாகச் சுரக்கிறதாம். அதனாலேயே இரவு எல்லாம் கண் துஞ்சாமல் காலையில் உறங்குகிறார்கள் என்றோர் ஆய்வு.

ஆண்டுதோறும் தேசிய அறிவியல் தினம் வருகிறது. ஆனால் “ராமன் விளைவு’ பற்றி ஊடகங்கள் எதுவும் கண்டு கொண்டதாக இல்லை. “வாலென்டைன் விளைவு’ காதலர் தினம் கொண்டாடினால் தான் அன்பு மலர்கிறதாம். சின்னக் கடைகளுக்கு வாழ்த்து அட்டைகள் வியாபாரம்.

சொந்தச் செலவில் வெளிநாட்டுப் “பெரிய சகோதரர்கள்’ வீட்டில் தங்கி அவமானப்படுவதே நம் பாரத வீராங்கனைகளின் சாதனை. மானம் கெட்டுப்போய் பரிசு வாங்குவதுதான் இனவெறித் தாக்குதலுக்கு எதிரான வெற்றியாமே.

பொதுவாக, ஆண்கள் தங்களை ஒரு பெரும் சமூக அமைப்பின் அங்கமாகக் கருதுவர். சராசரி விகிதாசார அளவில் ஆண்களே மதம், கட்சி, மொழி என்று ஒரு சமூக ஆதாரம் சார்ந்து தான் கூடுதல் ஆவேசப்படுகிறார்களாம். பெண்கள் குடும்பச்சூழல் அடிப்படையிலேயே இயங்குகின்றனர். அமெரிக்காவில் சார்லோத்தெஸ்வில்லி நகரில் வெர்ஜீனியா பல்கலைக்கழகத்தின் மனநோய் மருத்துவர் ஆண்டர்சன் தாம்சன் கருத்து இது.

ஜே.அண்டர்சன் தாம்சன் ஜூனியர் அறிவித்த ஆய்வு முடிவு பெண்கள் மனத்தில் பொறி கிளப்புகிறது. உலகின் பல்வேறு தீவிரவாதத் தற்கொலைப் படைகளில் பெரும்பான்மை பெண்களாம். மிக்சிகன் மாகாணத்தில் டெட்ராயிட் நகரில் நடைபெற்ற பன்னாட்டு மனித இனவியல் கழக மாநாட்டில் அவர் தெரிவித்த கருத்து இது.

அறியா விடலைப் பருவத்தில் கற்பு இழப்பு, கனவு கண்ட திருமண வாழ்க்கை அமையாத ஏமாற்றத்தால் விவாகரத்து, எதிரிகளால் கணவர் அல்லது சகோதரர்கள் கொலையுண்ட பரிதவிப்பு என ஏதேனும் ஒரு காரணம் போதும். பெண்களைத் தற்கொலைக்குத் தூண்டுதல் எளிதாம்.

(கட்டுரையாளர்: விஞ்ஞானி, திட உந்து பொறிகள் திட்டக் குழுவகம், சத்தீஷ் தவான் விண்வெளி மையம், ஸ்ரீஹரிக்கோட்டா).

International Woman of the Year – Vasantha Kandasamy

விருது: எண்களின் ராணி!

ரவிக்குமார்

கணித ஆராய்ச்சிக் கட்டுரைகளை அதிக அளவில் எழுதி சாதனை படைத்ததற்காக கேம்பிரிட்ஜ் பல்கலைக்கழகத்தின் புள்ளியியல் துறை 1996-ம் வருடம் வழங்கியிருக்கும் “இன்டர்நேஷனல் வுமன் ஆஃப் தி இயர்’ பட்டம், அமெரிக்க புள்ளியியல் துறை வழங்கியிருக்கும் “டிஸ்டிங்க்விஷ் அவார்ட்’…இந்த வரிசையில் வசந்தா கந்தசாமியின் கிரீடத்தில் இடம்பிடித்திருக்கும் மற்றொரு ஒளி வைரம் கல்பனா சாவ்லா விருது!

வசந்தா கந்தசாமி

தொலைக்காட்சிப் பெட்டி, டேப்-ரிகார்ட்டர் என்று எந்தவிதமான பொழுதுபோக்கு சாதனங்களும் இல்லை. திரும்பிய பக்கமெல்லாம் வீடு முழுவதும் நிறைந்திருக்கும் புத்தகங்களை எப்போதும் (சு)வாசித்துக்கொண்டும் இருக்கிறார், சென்னை, ஐ.ஐ.டியில் கணிதத் துறையில் உதவிப் பேராசிரியராக இருக்கும் வசந்தா கந்தசாமி. உயர் கல்வித் துறையில் சமூக நீதிக்காக தொடர்ந்து போராடி வருவதற்காக, தமிழக அரசின் கல்பனா சாவ்லா விருதைப் பெற்றிருக்கும் “எண்களின் ராணி’ வசந்தா கந்தசாமியுடன் உரையாடியதிலிருந்து…

விருதைப் பெற்றபோது எப்படி உணர்ந்தீர்கள்?

கணிதத் துறையில் நான் செய்திருக்கும் சாதனைகளுக்காகப் பெற்ற எந்த விருதையும் விட, சமூக நீதிப் பணிகளுக்காகப் பெற்றிருக்கும் தமிழக அரசின் இந்த விருதை மிகவும் பெருமையாக நினைக்கிறேன். இந்த விருதின் மூலம் என்னுடைய பணிகள் இன்னமும் கூர்மையாகும்.

விருது பெற்றபோது…

தங்களின் வழிகாட்டுதலோடு பிஎச்.டி. ஆய்வு முடித்த மாணவர் யாருக்காவது, இந்திய அளவில் சிறப்பு கிடைத்திருக்கிறதா?

கணிதத் துறையில் ஆய்வு (பிஎச்.டி) செய்வதற்காக 1997ம் வருஷம், விருதுநகரிலிருந்து கண்ணன் என்ற தலித் மாணவர் வந்திருந்தார். பெரும் போராட்டத்துக்குப் பிறகே ஐ.ஐ.டி.யில் அவருக்கு இடம் கிடைத்தது. மூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பின்பு அந்த தலித் மாணவர் கண்ணன், டில்லியில் நடந்த அறிவியல் மாநாட்டிற்கு அழைப்பாளராக அழைக்கப்பட்டிருந்தார். அறிவியல் துறைக்குப் பெரிய நிறுவனமாக உள்ள “இண்டியன் நேஷனல் சயின்ஸ் காங்கிரஸ்’ மாநாடு, அந்த ஆண்டு தலைநகரான தில்லியில்தான் நடந்தது. ஒவ்வோர் அறிவியல் துறை சார்ந்தவர்களிடமும் ஆராய்ச்சிக் கட்டுரைகளைப் பெற்று, அதை எழுதியவர்களின் பெயர்களை நீக்கிவிட்டு தனிப்பட்ட குழுவின் பரிசீலனைக்கு அனுப்புவார்கள். அந்த ஆண்டு 38 பேர் ஆராய்ச்சிக் கட்டுரைகளை சமர்ப்பித்ததில், சிறந்த ஆராய்ச்சிக் கட்டுரையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு முதல் பரிசைப் பெற்றது, தலித் மாணவன் கண்ணனின் கட்டுரைதான். போட்டியில் பங்கேற்ற மற்ற 37 பேருமே பெரிய பெரிய கல்வி நிறுவனங்களில் பேராசிரியராக இருப்பவர்கள் என்பதுதான் இதில் கவனிக்க வேண்டிய முக்கியமான விஷயம்! என்னிடம் பி.எச்.டி. முடித்த 15 மாணவர்களில் பெரும்பான்மையானவர்கள், முதல் தலைமுறை படிப்பாளிகள். அவர்களின் பெற்றோர்கள் டீக்கடை வைத்திருப்பவர்கள், சலூன் கடை நடத்துபவர்கள் இப்படித்தான்.

நீங்கள் எழுதியிருக்கும் புத்தகங்கள் அனைத்துமே உங்களின் கணிதத் துறையைச் சார்ந்தது மட்டும்தானா?

பெரும்பான்மையானவை கணிதத் துறையைச் சார்ந்தவை. அதிலும் கணிதத் துறையைப் பயன்படுத்தி மற்ற துறையில் இருப்பவர்களுக்கும் பயனளிக்கக் கூடிய புத்தகங்கள். சாட்டிலைட்டை இயக்குவதற்கும் கணிதம் பயன்படும், சமூகத்தில் எயிட்ஸôல் பாதிக்கப்பட்ட மக்களின் உணர்ச்சிகளைச் சொல்வதற்கும் கணிதம் பயன்படும்.

எயிட்ஸôல் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்காக எழுதியிருக்கும் புத்தகங்களைப் பற்றிச் சொல்லுங்களேன்?

தமிழ்நாடு எயிட்ஸ் கட்டுப்பாட்டு மையத்தின் உதவியோடு இரண்டு ஆராய்ச்சிப் புத்தகங்களை ஆங்கிலத்தில் எழுதியிருக்கிறேன். பணியின் காரணமாக ஓர் இடத்திலிருந்து இன்னொரு இடத்திற்குச் செல்பவர்களிடையே எயிட்ஸின் தாக்குதலுக்கு உள்ளானவர்களைப் பற்றிய புத்தகம் கர்ஸ்ங் கண்ச்ங் கன்ள்ற் கர்ள்ள். இந்தப் புத்தகத்தில், பணியின் காரணமாக இடம் பெயர்ந்த எயிட்ஸ் தாக்குதலுக்கு உள்ளான 101 பேரின் உணர்வுகள் பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கின்றன. இன்னொரு புத்தகம், எயிட்ஸ் தாக்குதலுக்கு ஆளான பெண்களைப் பற்றியது. இதன் பெயர் ரர்ம்ஹய் ரர்ழ்ந் ரர்ழ்ற்ட் ரர்ம்க்ஷ. இதிலும் பாதிக்கப்பட்டிருக்கும் பெண்களின் உணர்ச்சிகள், கணித முறையில் பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கின்றன. உணர்வுகளை எண்களில் பதிவு செய்ய முடியாது. நோயின் தாக்குதலை முதன்முதலாக அறிந்த தருணத்தில்…அதற்காக சிகிச்சை எடுத்துக் கொண்டிருக்கும் தருணத்தில்…சமூகம் அவர்களை ஒதுக்கி வைத்திருக்கும் தருணத்தில் அவர்களின் உணர்ச்சிகள் எவ்வாறெல்லாம் இருந்தன என்பதை, விளக்கமாக அறிந்துகொள்ள இந்தப் புத்தகம் உதவும். எண்ணற்ற கேள்விகளில், தேவையானவற்றை மட்டும் பாதிக்கப்பட்டவர்களிடம் கேட்டு, அந்தக் கேள்விகளுக்கு அவர்கள் வெளிப்படுத்தும் மெüனம், கோபம், விரக்தி போன்ற உணர்ச்சிகளைப் பட்டியலிடுவதன் மூலம், எயிட்ஸ் தொடர்பான மருத்துவ ஆராய்ச்சிக்கு இது பயன்படும். கணிதத்தின் மூலம் இப்படி கணிக்கப்படும் முறைக்கு “ஃபஸ்ஸி தியரி’ (ஊன்க்ஷ்க்ஷ்ஹ் பட்ங்ர்ழ்ஹ்) என்று பெயர்.

இரண்டு புத்தகத்திற்காக நிறைய கள ஆய்வுகளைச் செய்திருப்பீர்கள். இந்த ஆய்வுகளின் மூலம் நீங்கள் வெளிப்படுத்தியிருக்கும் விஷயங்கள் என்ன?

பணியின் காரணமாக இடம்பெயர்பவர்களில் பெரும்பாலும் ஆண்களே எயிட்ஸின் தாக்குதலுக்கு உள்ளாகி இருக்கிறார்கள். அதிலும் பெரும்பாலானவர்கள் வாகன ஓட்டுனர்களாகவும், கடினமான தொழில் செய்பவர்களாகவுமே இருக்கிறார்கள்.

நிறைய ஆண்களுக்கு தங்களின் ஆண்மையின் மேல் அளவுக்கதிகமான நம்பிக்கை. நாம் என்ன செய்தாலும், எப்படிப்பட்ட தவறான உறவு வைத்துக் கொண்டாலும் அதனால் நமக்கு ஒன்றுமே ஆகாது என்ற நம்பிக்கை அவர்களுக்கு இருந்தது. எயிட்ஸôல் பாதிக்கப்பட்டிருக்கும் நோயாளிகள் பல பேருக்கு இப்படி ஓர் எண்ணம் இருப்பது தெரிந்தது. அதேபோல் அவர்களில் பெரும்பாலானவர்களுக்கு தங்களின் குடும்பத்தில் பெரிதாக அக்கறை இல்லை. சம்பாதிக்கும் “ஆம்பிளை’ என்கிற திமிர். தான் வாழும் உறவு சனங்களிடையே பொறுப்பில்லாமை, கெட்ட சகவாசம் அதன் காரணமாக பழகும் கெட்ட பழக்கவழக்கங்கள், வறுமை இவையே அவர்கள் எயிட்ஸôல் பாதிக்கப்படுவதற்கு பெரிதும் காரணமாக இருந்திருக்கின்றன. நோய் தாக்குதலுக்கு உள்ளானவர்கள் பெரும்பாலும் 31-34 வயதுக்குட்பட்டவர்களாகவே இருந்தார்கள். அதாவது முறைகேடான பாலியல் உறவில் அவர்கள் 21-24 வயது இருக்கும்போது ஈடுபட்டதன் விளைவே நோய்த்தாக்குதலுக்குக் காரணம்.

பெண்களைப் பொறுத்தவரை 90 சதவிதத்தினர் தங்களின் கணவரின் மூலமாகவே எயிட்ஸ் நோய்க்கு ஆளாகியிருக்கிறார்கள்.

“ஃபஸ்ஸி தியரி’யை எளிமையாக புரிந்துகொள்வது எப்படி? வேறு எந்தவிதமான ஆராய்ச்சிக்கு இந்த தியரியைப் பயன்படுத்தியிருக்கிறீர்கள்?

ஃபஸ்ஸி தியரியை, ஒன்பதாவது, பத்தாவது வகுப்பில் நீங்கள் படித்திருக்கும் நிகழ்தகவின் (டழ்ர்க்ஷஹக்ஷண்ப்ண்ற்ஹ்) விரிவான நிலை எனக் கூறலாம். ஒரு நாணயத்தை சுண்டிவிட்டால், “பூ’வாகவோ “தலை’யாகவோதான் விழக்கூடும். ஆனால் மிகவும் அரிதாக நாணயம் இப்படியும் விழாமல், அப்படியும் விழாமல் நடுவில் நின்றால்…அதுதான் “ஃபஸ்ஸி லாஜிக்’. இந்த லாஜிக்கைப் பயன்படுத்தி, சாட்டிலைட்டிலிருந்து தகவல்களைப் பெறும் கோடிங் ஆராய்ச்சிகளைக் கூட, இந்திய விண்வெளி ஆராய்ச்சி நிலையத்திற்காகச் செய்து தந்திருக்கிறேன்.