Ayurvedha Corner – Prof. S Swaminathan : Natural Medicines series

ஆயுள் காக்கும் ஆயுர்வேதம்: பித்தம் – சுத்தம்!

பேராசிரியர் எஸ். சுவாமிநாதன்

எனக்குப் பித்தப்பை (Gall bladder) கற்கள் சேர்க்கையால் ஆபரேஷன் மூலம் எடுக்கப்பட்டது. இந்த நிலைமையில் பித்தநீர் எப்படிச் சுரக்கிறது அல்லது சுரக்கவில்லையா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. மீண்டும் பித்தநீர் சுரக்க வழிமுறை என்ன? எனக்கு அதிக ரத்த அழுத்தம், சர்க்கரை நோய், கழுத்து எலும்பு தேய்மான உபாதைகளும் உள்ளன. எடை 82 கிலோ. எடையைக் குறைக்க வேண்டும். வயது 63.

தா.விஷ்ணு கஜேந்திரன், புதுவை.

பித்தநீர் சுரப்பை கல்லீரல்தான் செய்கிறது. கல்லீரலின் சீரான செயல்பாடுகளின் மூலம் பித்தநீர் சரியான அளவில் குடலுக்குள் சென்று நாம் சாப்பிடும் உணவைச் செரிக்கச் செய்கிறது. பித்தநீர் சுரப்பை கல்லீரலின் வழியாகப் பெற ஒரு பல் பூண்டை நசுக்கி ஒரு டீ ஸ்பூன் (5 மிலி) ஆலிவ் எண்ணெய்யுடன் கலந்து இரவில் படுக்கும் முன் தொடர்ந்து 14 நாள்கள் சாப்பிட ஏதுவாகும். அதுபோலவே எலுமிச்சம் பழச்சாறுடன் சிறிது உப்பு கலந்து, சூடான சாதத்தில் சேர்த்து, காலையில் முதல் உணவாகச் சாப்பிட கல்லீரல் செயல்பாடுகள் அனைத்தும் மேம்படும். ஒரு கிளாஸ் ஆப்பிள் ஜூஸýடன் ஒரு டீ ஸ்பூன் கற்றாழைச்சாறு மற்றும் ஒரு சிட்டிகை மஞ்சள் தூள் கலந்து ஒரு நாளில் 3 வேளை வெறும் வயிற்றில் சாப்பிட, கல்லீரலின் உட்புற குழாய்கள் அனைத்தும் சுத்தமடைவதுடன் அதன் வேலைத்திறனும் சுறுசுறுப்பாகும்.

பித்தநீர் பற்றிய ஆராய்ச்சிகள் பலவும் இன்று நவீன மருத்துவத்தில் செய்யப்பட்டிருந்தாலும், ஆயுர்வேதம் பசித் தீயை ஒரு “வ்ரீஹி பிரமாணம்’ அதாவது “நெல்மணி அளவே’ எனும் ஆச்சரியமான ஒரு தகவலைக் குறிப்பிடுகிறது. ஆத்மாவை எந்த ஆராய்ச்சியின் வழியாகவும் நவீன விஞ்ஞானத்தின் மூலம் அறிய முடியவில்லை. அதுபோலவே இந்த நெல்மணி அளவிலான ஒரு சுடரை நம்மில் இறைவன் மறைத்து வைத்திருக்கிறார் போலும். மனிதனின் மரணத்தில் இந்தச் சுடர் அணைந்து விடுகிறது. அதனால் உடல் சில்லிட்டு விடுகிறது. உயிருள்ள நிலையில் இந்தச் சுடர் வழியாகத்தான் பித்த நீர் சுரக்கிறது. பஞ்சமஹாபூதங்களில் வாயுவும், ஆகாயமும், அதிக அளவில் சேரும் பொருட்களால் வாயு தோஷமும், நெருப்பை அதிக அளவில் கொண்டுள்ள பொருட்கள் மற்றும் செய்கைகளால் பித்ததோஷமும், நிலம் மற்றும் நீரின் அம்சம் அதிகம் கொண்டுள்ள பொருட்களாலும் செய்கைகளாலும் கபதோஷமும் பாதுகாக்கப்படுவதாக ஆயுர்வேதம் குறிப்பிடுகிறது.

உங்கள் விஷயத்தில், கல்லீரலின் பாதுகாப்பு மிகவும் அவசியமாகும். சர்க்கரை உபாதையும் தங்களுக்கு இருப்பதால் நீங்கள் காலையில் வெறும் வயிற்றில் ஒரு கிளாஸ் பாகற்காய் சாறு குடிப்பதால் உங்களுக்கு இரு நன்மைகள் ஏற்பட வாய்ப்புண்டு. ரத்தத்தில் சர்க்கரை அளவு குறைவதுடன், கல்லீரல் பித்தநீர் சுரப்பும் நன்றாக இருக்கும்.

கசப்பும் துவர்ப்புச் சுவையும் கொண்ட மணத்தக்காளிக் கீரை, சுண்டைக்காய், அகத்திக்கீரை, முருங்கைக்கீரை, வாழைப்பூ போன்றவை நீங்கள் அதிகம் உணவில் சேர்க்க உடல் பருமன் குறைவதுடன் சர்க்கரையின் அளவும் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும். ரத்த அழுத்தம் சீராகும். ஆனால் இந்த இரு சுவைகளால் உடலில் வாயுவின் சீற்றம் அதிகரிக்கக்கூடும். கழுத்து எலும்பு தேய்மானத்திற்கு இந்தச் சுவைகள் அனுகூலமானவை அல்ல. அதனால் தேய்மானம் மேலும் வளராமலிருக்க, கழுத்துப் பகுதி எலும்புத் குருத்தில் விளக்கெண்ணெய், நல்லெண்ணெய், வேப்பெண்ணெய் ஆகியவற்றை 4:2:1 என்ற விகிதத்தில் கலந்து இளஞ்சூடாகத் தடவி ஒரு மணி நேரம் ஊறவிடவும். அதன் பின்னர் வெந்நீர் ஒத்தடம் கொடுத்து துடைத்துவிடவும். கல்லீரல் வேலைத் திறன் மேம்பட, உயர் ரத்த அழுத்தம் குறைய சர்க்கரையை ரத்தத்தில் கட்டுப்படுத்த, உடல் இளைக்க நீங்கள் ஆயுர்வேத மருந்தாகிய வாஸôகுடூச்யாதி கஷாயம் சாப்பிடவும். 15 மிலி கஷாயம் + 60 மிலி கொதித்து ஆறிய தண்ணீர் + 2 சொட்டு சுத்தமான தேன், காலை மாலை வெறும் வயிற்றில் சாப்பிடவும். சாப்பிட்ட இந்த மருந்து ஒரு மணி நேரத்தில் ஜீரணமாகிவிடும். அதன் பின்னர் பாகற்காய் ஜூஸ் அருந்தலாம்.

Raman Raja – Circadian rhythm: Sleeping Patterns

நெட்டில் சுட்டதடா…: கொக்கரக்கோவின் கொடுங்கோல் ஆட்சி

ராமன் ராஜா

எஸ்.வி.வி. வாத்தியாருக்கு எங்கள் பள்ளிக் கூடத்தில் “கொடுங்கோல் மன்னன்’ என்று பட்டப் பெயர் உண்டு. படிக்காத பையன்களுக்கு அவர் வழங்கும் பயங்கர அடி உதை, யாவரும் அறிந்ததே. படிக்கிற பையன்களுக்கோ, பள்ளிக் கூடத்துக்கு அப்பாலும் அவருடைய டார்ச்சர் தொடரும். காலை நாலரை மணிக்கெல்லாம் எழுந்து எங்கள் தெரு வழியாகத்தான் ஆற்றங்கரைக்குப் போவார். நான் வீட்டுத் திண்ணையில் பாரசீகப் பூனைக் குட்டி மாதிரி சுருண்டு தூங்கிக் கொண்டிருப்பேன். “”உம், உம். தூங்கினது போதும். எழுந்து படிடா” என்று வாக்கிங் ஸ்டிக்கினால் விலாவில் குத்தி, நான் பாயைச் சுருட்டிக் கொண்டு எழுந்து போகிறேனா கண்காணித்துவிட்டுத்தான் நகர்வார். அவர் குளித்துவிட்டு வரும்போது நான் எட்டு வீட்டுக்குக் கேட்கிற மாதிரி சத்தமாகப் படித்துக் கொண்டிருக்காவிட்டால், அன்றைய தினம் நான் உயில் எழுதி வைத்துவிட்டுத்தான் பள்ளிக்கூடம் போக வேண்டும்.

அதிகாலையில் கோழிகூவும் முன் எழுந்து சுறுசுறுப்பாக வேலை செய்பவர்கள் உலகில் சுமார் பத்துப் பதினைந்து சதவிகிதம். லேட்டாக எழுந்திருந்தாலும் லேட்டஸ்ட்டாக எழுந்திருப்பவர்கள் பதினைந்து முதல் இருபத்தைந்து சதவிகிதம். மற்றவர்களெல்லாம் இரண்டும் கெட்டான் ரகம். சீக்கிரம் எழுந்திருக்கும் சேவற்கோழி டைப் ஆசாமிகளுக்கு ஏ- சமுதாயம் என்று பெயர். நடுநிசி தாண்டின பிறகும் தூங்காமல் ராக்கூத்தடிக்கும் ஆந்தை மனிதர்களுக்கு பி- சமுதாயம் என்று பெயர் வைத்திருக்கிறார்கள். லாஸ் வெகாஸ், பாரீஸ் போன்ற நகரங்கள் இவர்களுக்காகவே ஏற்பட்டவை. அங்கெல்லாம் காபி கடைகள் முதல் முடிவெட்டும் சலூன் வரை நள்ளிரவு தாண்டியும் கூட்டம் இருக்கும். நான்கூட மாலைச் சூரியன் மேற்கே விழுந்தவுடன்தான் உற்சாகமாக உணர்கிறேன். ராத்திரி மனைவி மக்களையெல்லாம் தூங்க வைத்துவிட்டு வேலை செய்ய உட்காருகிறேன். மின் அஞ்சல்களுக்குப் பதில் “அஞ்சி’ விட்டு பாட்டு கேட்டபடியே புத்தகம் படித்துவிட்டு ராத்திரி ஒரு மணிக்கு நான் தன்னந்தனியே தட்டைச் சீடை சாப்பிடும் ஓசை, இரவின் நிசப்தத்தில் வீடெங்கும் எதிரொலிக்கும்.

பி- சமுதாயத்தைச் சேர்ந்த நண்பர் கார்த்திக்குக்கு ஒரு பிரச்சினை: “”என்னுடைய தாத்தா ஒரு விவசாயி. ராத்திரி எட்டு மணியானால் தூங்கிவிடுவார். காலை நாலு மணிக்கு எழுந்து விடுவார். கதிர் அறுத்துப் பரம்படிக்கிற தொழிலுக்கு அதுதான் சரி; சூரியனுக்கு முன்னால் வெள்ளென எழுந்து வேலையைத் துவங்கினால்தான் வெய்யில் ஏறுவதற்கு முன் கரையேறலாம். ஆனால் நானோ, தகவல் தொழில் நுட்பம் சார்ந்த நவீனப் பொருளாதாரத்தில் வேலை செய்பவன். குழல் விளக்கின் அடியில் கம்ப்யூட்டர் உத்தியோகம் பார்ப்பவனுக்கு ராத்திரியும் ஒன்றுதான், பகலும் ஒன்றுதான். இன்னும் எதற்காக நாம் காலைச் சேவல்களுடன் போட்டி போட வேண்டும்? இருந்தும் பண்டைய ஏ- சமுதாயம் எற்படுத்தி வைத்த பழக்கங்கள், விதிமுறைகள் நம்மை ஆட்டிப் படைத்துக் கொண்டிருக்கின்றன. நானும் வேறு வழியில்லாமல் அலாரம் கடிகாரத்தின் ஆணைக்குக் கட்டுப்பட்டு என் வாழ்க்கையை வாழ்கிறேன். கனக்கும் இமைகளும் கண்ணுக்குக் கீழே கரு வளையங்களுமாக, ஸ்டீரிங் வீல் பிடித்திருக்கும் பிரேதம் போல் கார் ஓட்டுகிறேன்” என்று பொருமுகிறார்.

“”சரி என்னதான் செய்ய வேண்டுமென்கிறீர்கள்?” என்று கேட்டால், காலையில் ஒன்பது மணிக்கு மெல்லக் கண் திறந்து, நுரை ரப்பர் மெத்தையின் கதகதப்பை அனுபவித்தவாறே நிதானமாகக் காபியை அனுபவித்து உறிஞ்சி, மனதுக்குள் புதுக்கவிதை புனைந்தபடியே மெல்ல ஸ்லோ மோஷனில் பல் தேய்த்து, அவசரமே இல்லாமல் பேப்பர் படித்து நம் காஷ்மீர் சகோதரர்களுக்காகக் கவலைப்பட்டு, தேங்காய் சட்டினியுடன் டிபனை ரசித்துச் சாப்பிட்டுவிட்டு, உடலும் மனமும் முழுவதும் தயாரானவுடன் ஆபிசுக்குக் கிளம்ப முடிந்தால் வாழ்க்கை எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும்!”

ஒன்பதாம் நூற்றாண்டிலேயே வில்லிபுத்தூர் ஆண்டாள், “புள்ளும் சிலம்பின காண்’ என்று பறவைக் கூட்டங்கள் சிலம்பும் வேளையில் கண்ணனைத் தரிசிக்கத் தோழிகளை எழுப்பி ஓட்டிக் கொண்டு போயிருக்கிறார். கதவைத் திறக்காமல் வீட்டுக்கு உள்ளிருந்தே “”ஹா…வ்! எல்லாரும் வந்தாச்சா?” என்று சுருண்டு படுக்கும் சோம்பேறிப் பெண்ணும், “”நீயே வந்து எண்ணிப் பாத்துக்கோ” என்று அதட்டும் ஆண்டாளும், பி மற்றும் ஏ சொûஸட்டிகளுக்குக் கவிதையாகப் பதிவான உதாரணங்கள்.

சர்க்காடியன் தாளம் என்று நம் உடலுக்குள் சீராக ஒரு ஜாஸ்ரா ஒலித்துக் கொண்டே இருக்கிறது. தூங்க வேண்டிய நேரம் எது, படுக்கையைவிட்டு எழுந்திருக்க வேண்டிய நேரம் எது, சன் டி.வி.யில் சீரியல் பார்க்க வேண்டிய நேரம் எது என்பதை இந்தத் தாளம்தான் நமக்குச் சொல்கிறது. பிராணிகள், செடி கொடிகள், காளான், பாக்டீரியா எல்லாவற்றுக்குமே இந்த உயிரியல் கடிகாரம் உண்டு. பாட்டரி செலவில்லாமல் இருபத்து நாலுமணி நேரமும் இயங்கும் கடிகாரம். இந்த கடிகாரத்தைக் கட்டுப்படுத்துவது நமக்குள்ளிருக்கும் சில மரபீனிகள் (ஜீன்கள்) என்று கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள். ஏ- வகை மனிதர்களுக்கு உச்சிப் பகல் வரை உடல் வெப்பம் தணிவாகவே இருக்கும். அவர்களுடைய உயிரியல் கடிகாரத்தைப் பொறுத்தவரை, பொழுது இன்னும் விடியவில்லை.

அமெரிக்காவுக்குப் போய் வந்தவர்களுக்கு ஜெட் லாக் பற்றித் தெரிந்திருக்கும். அதிவேக விமானத்தில் ஏறி சட்டென்று உலகத்தின் வெளிச்சப் பாதியிலிருந்து இருட்டுப் பாதிக்குப் போய்விடுவதால், நம் சர்க்காடியன் சதிராட்டம் குழம்பிப் போய்விடும். ராவெல்லாம் தூக்கம் வராது; பகல் முழுவதும் கொட்டாவி. இரண்டு மூன்று நாள் இது இரவா, பகலா, நிலவா, கதிரா என்று புரியாமல் அவஸ்தையாக இருக்கும். பிறகு மெல்ல மெல்ல உடல் கடிகாரம் புதிய தாளத்துக்குப் பழகிக் கொள்ளும். (அப்போது லீவு முடிந்து மறுபடி அமெரிக்க நேரத்துக்குத் திரும்பும் நாள் வந்துவிடும்.)

டென்மார்க் நாட்டில் கமீலா க்ரிங் என்பவர் ஆந்தையர்களுக்காக பி- சொûஸட்டி என்று ஒரு இணைய தளம் ஆரம்பித்திருக்கிறார். ஆயிரக்கணக்கில் உறுப்பினர் சேர்ந்தார்கள். “”நாம் நம்முடைய சர்க்காடியன் ரிதத்தின்படி வாழ்க்கையை நடத்த முயன்றால், சோம்பேறி என்றும் தூங்கு மூஞ்சி என்றும் கிண்டல் செய்கிறார்கள். பள்ளிக் கூடங்கள், அலுவகங்கள், கடைகள் எல்லாவற்றையுமே ஏ- சமுதாய மக்கள் தங்களுடைய சுய நல வசதிப்படி அமைத்துக் கொண்டுவிட்டார்கள். இந்தச் சேவல் கோழிகளின் கொடுங்கோல் ஆட்சியிலிருந்து நமக்கு எப்போது விடுதலை? அவர்கள் வேலை செய்கிறபடி செய்யட்டும்; நாங்கள் மற்றொரு ஷிப்டில் 11 மணிக்கு ஆரம்பித்து இரவு எட்டு மணி வரை வேலை செய்ய விடுங்கள்” என்பதுதான் இவர்கள் கோரிக்கை. படைப்புத் திறனும் புத்திக் கூர்மையும் தேவைப்படும் இன்றைய தொழில்களுக்கு இதுதான் சரியான அணுகுமுறை. அவரவர் உயிரியல் கடிகாரத்தைப் பொறுத்து வெவ்வேறு பொழுதுகளில் வேலையில் கவனமும் உற்பத்தித் திறனும் அதிகமாக இருக்கும். அந்த நேரங்களில் வேலை செய்ய அனுமதிப்பதுதான் அவர்களுக்கும் நல்லது. முதலாளிக்கும் நல்லது. காலையில் எழுந்து படித்தால்தான் படிப்பு ஏறும் என்பது பொதுவான மற்றொரு மூட நம்பிக்கை. அது ஏ- சமுதாயத்துக்கு மட்டும்தான் பொருந்தும். வேலை கொடுப்பவர்களும் இப்போது விழித்தெழுந்து பி- சமுதாயத்தினரை ஆதரிக்க ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். டெக்னிகல் வேலைகளுக்குத் திறமையான ஆட்கள் கிடைப்பதே கஷ்டமாக இருக்கும் நிலையில் “”எங்களுக்குத் திட்டவட்டமான ஆபிஸ் நேரம் கிடையாது- மெதுவாக எழுந்து மெதுவாக வரலாம்” என்றே விளம்பரம் செய்யப்படுகிறது.

சென்னையில்கூட பல சாஃப்ட்வேர் கம்பெனிகளில் ஃப்ளெக்ஸி டைம் என்று ஒரு முறை இருக்கிறது. ஒரு நாளின் இருபத்து நாலு மணியில் அவரவர் வசதிப்படி எந்த எட்டு மணி நேரம் வேண்டுமானாலும் வந்து வேலை செய்யலாம். ஒவ்வொரு ஊழியரும் வரும், போகும் நேரத்தைக் கதவைத் திறக்கும் காந்த அட்டைகள் பதிவு செய்து கொள்ளும். சம்பள தினத்தன்றுதான் சித்ரகுப்தன் மாதிரி கணக்குப் பார்ப்பார்கள். பகுதி நேர வகுப்பில் மேற்படிப்பு படிப்பவர்கள் முதல், காலைக் காட்சியில் ஷகிலா படம் பார்த்துவிட்டு வருபவர்கள் வரை பலருக்கு இது உபயோகமாக இருக்கிறது.

அதிகாலை வேளைகளில் நம் உடலில் கார்டிஸôல் என்ற ஹாராமோன் அதிகமாகச் சுரக்கும். நாம் மன அழுத்தம், பயம், உளைச்சல் போன்ற அவல நிலைகளில் இருக்கும்போது சுரக்கும் வேதிப் பொருள் இது. உடம்புக்கு நல்லதே அல்ல! எனவே அதிகாலை வேளைகளை ரோக விஞ்ஞானிகள், ஜெர்மன் மருத்துவப் பேராசிரியர்கள் இருவர் “சோம்பேறித் தனத்தின் சந்தோஷம்’ என்ற புத்தகத்தில் தாமதமாகத் துயில் எழுந்து பதவிசாக நடந்து கொள்பவர்கள்தான் நீண்டநாள் வாழ முடியும் என்று ஆதாரத்துடன் விவரிக்கிறார்கள். கார்டிஸôல் அதிகரித்தால் விரைவாக முதுமை வந்துவிடுமாம். (நான் நாளை முதல் இன்னும் ஒரு மணி நேரம் அதிகம் தூங்குவதாக முடிவு செய்துவிட்டேன்.)

“”காலையில் சீக்கிரம் எழுந்து இரை தேடப் புறப்படும் பறவைக்குத்தான் சாப்பிடுவதற்குப் புழு கிடைக்கும்” என்ற ஆங்கிலப் பழமொழியை பப்லுவிடம் சொன்னேன். “”இதிலிருந்து என்ன தெரிகிறது?”

“”நாம் ஒரு புழுவாக இருந்தால், சீக்கிரம் எழுந்து வெளியே தலைகாட்டக் கூடாது; ஆபத்து!” என்றான் பப்லு.

Flower Bouquet Trends – Booming business opportunities in Metro Cities

பிசினஸ்: மருத்துவமனைக்கு மஞ்சள்..! கல்யாணத்துக்கு சிவப்பு..!

சி. தங்கராஜ்

பிறந்த நாளா? அமைச்சரை வரவேற்க வேண்டுமா? புதிய அதிகாரி வருகிறாரா? திருமண வரவேற்பா? இந்த எல்லா இடங்களிலும் கலர் ஃபுல் மகிழ்ச்சி பரிமாற்றத்துக்கு ஒரே வழி பூங்கொத்துகள்.

90-களின் பிற்பகுதியில் மேல்தட்டு மக்களிடம் புழக்கத்துக்கு வந்த இந்தப் பழக்கம் இப்போது நடுத்தர வர்க்கத்தினரிடம் தொற்றிக் கொண்டிருக்கிறது. எப்போது ஒரு விஷயம் நடுத்தர வர்க்கத்தினரின் கையில் வந்து விட்டதோ, அப்போதே அந்தப் பழக்கத்துக்கு ஒரு ஸ்திரத்தன்மை வந்து விட்டதென்று அர்த்தம்.

விளைவு… சென்னையில் தடுக்கி விழுந்தால் ஒரு பூங்கொத்து கடை.

இதனால் மலர் செண்டு தயாரித்து விற்கும் தொழில் லாபகரமானதாக நடைபெற்று வருகிறது.

சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நகரின் ஒரு சில இடங்களில் மட்டும் பூச்செண்டுகள் கடைகள் இருந்தன. இப்போது நகரின் பல பகுதிகளில் இத்தொழிலில் ஏராளமானவர்கள் ஈடுபட்டுள்ளனர். மல்லிகை, ரோஜா போன்றவற்றைச் சரமாகக் கட்டி விற்கும் தொழிலில் பெண்கள் பலர் பல ஆண்டுகளாக ஈடுபட்டுவருகின்றனர். இதே போல பூக்களை மாலையாகக் கட்டி விற்கும் தொழிலும் எல்லா ஊர்களிலும் பல ஆண்டுகளாக நடந்து வருகிறது.

இதில் இருந்து சற்று மாறுபட்டது மலர்ச் செண்டு, பூங்கொத்து தயாரித்து விற்கும் தொழில். இதில் முதலீடு குறைவு; லாபம் அதிகம். பெரும்பாலும் வசதி படைத்தவர்களே, விழாக்களின்போது மலர்ச் செண்டு மற்றும் பூங்கொத்துகளைப் பயன்படுத்தும் வழக்கத்தைக் கொண்டிருக்கின்றனர்.

மலர்ச் செண்டு மற்றும் பூங்கொத்துத் தயாரிக்க, பயன்படுத்தும் பூக்கள், உயர்ந்த ரகத்தைச் சார்ந்தவை. சாதாரண ரோஜா, டச் ரோஸ், கட் ரோஸ், டபுள் டியூப் ரோஸ், ஜெர்பாரா, ஸ்டார் டெய்ஸி, ஆஸ்டர், செமி கிளாட், டபுள் கிளாட், காரனேஷன், சைப்ரஸ், யெல்லோ டைஸ், ப்ளூ டைஸ் என விதவிதமான மலர்களைக் கொண்டு பூங்கொத்துகள் தயாரிக்கப்படுகின்றன. இவை பெரும்பாலும், பெங்களூர், ஓசூர் போன்ற இடங்களில் இருந்து சென்னைக்கு வரவழைக்கப்படுகின்றன.

கோயம்பேடு மலர் அங்காடியில் 3 கடைகளில் இந்தப் பூக்கள் மொத்த விலையில் விற்கப்படுகின்றன. இங்கிருந்து சென்னையில் பல்வேறு இடங்களில் பூங்கொத்து வியாபாரம் செய்வோர் மலர்களை வாங்கிச் செல்கின்றனர். இதுதவிர, சென்னை எழும்பூரில் 3 கடைகளில் இத்தகைய மலர்கள் மொத்தமாகவும் சில்லரையாகவும் விற்கப்படுகின்றன.

சிறிய அளவிலான அழகிய மூங்கில் கூடைகளில் பூக்களை அடுக்கி அலங்கரித்து அதன் மீது பிளாஸ்டிக் பேப்பரைச் சுற்றி மலர்ச் செண்டு தயாரிக்கின்றனர். பிளாஸ்டிக் பூக்களைக் கொண்டும் மலர்ச் செண்டு தயாரிக்கின்றனர். இத்தகையை பிளாஸ்டிக் மலர்ச் செண்டை பல மாதங்கள் வரை, வீட்டின் வரவேற்பறையில் அழகுக்காக வைத்துக் கொள்ளலாம்.

இதைத் தவிர வெவ்வேறு அளவுகளில் பூச்செண்டு தயாரிக்கின்றனர். பிறந்த நாள் விழா, திருமண விழா, அலுவலகங்களில் உயர் அதிகாரிகளுக்கு நடக்கும் பாராட்டு விழாக்களுக்கு இத்தகையை பூச்செண்டுகளை வழங்குவது கெüரவமாகக் கருதப்படுகிறது. பூக்களின் நிறம், மணம், பசுமை, நீர்த்துளிகளுடன் கூடிய ஈரத்தன்மை ஆகியவை, அந்தப் பூச்செண்டைப் பெறுவோருக்கு மன மகிழ்ச்சியைத் தருகிறது.

இந்த மலர்ச் செண்டுகள் மற்றும் பூங்கொத்துகளைத் தயாரிப்பவர்கள், அதன் அளவு, அதில் உள்ள பூக்களின் தரத்துக்கு ஏற்ப விலையை நிர்ணயிக்கின்றனர். குறைந்தபட்சம் 50 ரூபாயில் இருந்து 500 ரூபாய் வரை பூச்செண்டுகள் விற்கப்படுகின்றன.

இறுதிச் சடங்குகளிலும், கல்லறைகளிலும் வைக்க மலர் வளையங்களையும் இவர்கள் ஆர்டரின் பேரில் தயாரிக்கின்றனர். மலர் வளையங்களின் அளவுக்கு ஏற்ப 250 ரூபாயில் இருந்து 1000 ரூபாய் வரை விற்கப்படுகிறது.

கிறிஸ்துமஸ், புத்தாண்டு விழா, காதலர் தினம், திருமண நாட்களின்போது பூச்செண்டு மற்றும் பூங்கொத்துகளின் விற்பனை அதிகமாக இருக்கும் என்று இத்தொழிலில் ஈடுபடுவோர் கூறுகின்றனர். 500 ரூபாய்க்குப் பூக்களை வாங்கி, பூச்செண்டுகளாகத் தயாரித்து ரூ.1500 முதல் ரூ.2000 வரை விற்கின்றனர்.

சென்னை அண்ணாநகர், எழும்பூர், புரசைவாக்கம், பெரம்பூர், அண்ணாசாலை, அடையாறு, பெசன்ட் நகர், தியாகராய நகர் உள்பட சென்னையில் முக்கிய பகுதிகளில் நூற்றுக்கணக்கானவர்கள் இத்தொழிலைச் செய்கின்றனர்.

இவர்களுக்கு இது நிரந்தரத் தொழிலாகவும் மாறிவிட்டது. சென்னை நகரின் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு ஏற்ப இத்தொழிலில் ஈடுபடுவோருக்கும் வருமானம் அதிகரிப்பதோடு மட்டுமின்றி போட்டியும் வளர்ந்து வருகிறது.

Mooligai Corner: Herbs & Naturotherapy – Maruthaani (How to avoid Gray Hairs)

மூலிகை மூலை: நரை போக்கும் மருதோன்றி

விஜயராஜன்

எதிர் அடுக்குகளில் ஈட்டி வடிவமாக அமைந்த இலைகளையும் வாசனையுள்ள கொத்தாக வெள்ளை நிறப் பூக்களையும் உடைய குறுஞ்செடி இனமாகும். இது செடி வகைகளிலேயே சிறு மர வகையை சார்ந்தது எனலாம். தண்டு ஆரம்பத்தில் நாற்கோணமாகவும், வளர்ந்து முதிர்ந்ததும் உருண்டையாகவும் சாம்பல் நிறத்திலும் இருக்கும். இதன் காய்கள் ஏறக்குறைய மணத்தக்காளி பழ அளவு இருக்கும். இலை, பூ, விதை, வேர் மருத்துவக் குணம் உடையது. இலை பித்தத்தை அதிகமாக்கும்; சதை நரம்புகளைச் சுருங்கச் செய்யும்; வேர் நோயை நீக்கி உடலைப் பலப்படுத்தி உடல் சூட்டை அகற்றும்; விதை, சதை- நரம்பு ஆகியவற்றைச் சுருங்கச் செய்யும் குணம் உடையது. தமிழகம் எங்கும் வளர்கின்றது.

வேறு பெயர்கள்:

• மருதாணி,
• மயிலம்,
• ஜவணம்,
• அடிவானம்,
• கினா,
• ஐவரிணி,
• மநோராச்சமரியம்,
• கொண்டோனி,
• காஞ்சனம்,
• தோரசகத்தி,
• செம்பீகாகவனைக் கன்னி,
• செகப்பி,
• கசப்பி,
• அபிமனைமாலி,
• வன்னத்தி,
• சரணம்,
• நிறத்தான்.

வகைகள்: சீமை மருதோன்றி

ஆங்கிலத்தில்: Lawsoniq inermis; Linn (L.Alba, Lumk); Lythreceae.

மருத்துவக் குணங்கள் : மருதோன்றி இலையை இரவு நேரத்தில் பறித்து அத்துடன் பச்சைப் பாக்கு கொஞ்சம் சேர்த்து அரைத்து படுக்கப் போகும் முன் கை, கால் விரல்களிலுள்ள நகங்களில் வைத்து காலையில் சுத்தம் செய்து வந்தால், நன்கு சிவப்பாக பார்ப்பதற்கு அழகாக இருக்கும்.

மருதோன்றி இலை 10 கிராம், மிளகு, வெள்ளைப் பூண்டுப் பல் 1, மஞ்சள் 5 கிராம் சேர்த்து அரைத்துக் காலையில் வெறும் வயிற்றில் சாப்பிட்டு பின்னர் 1 டம்ளர் பால் குடிக்க மேகநோயால் வருகின்ற உடல் நமைச்சல், அரிப்பு குணமாகும். (3 வாரம் தொடர்ந்து சாப்பிடவும். அது சமயம் புகை, புளி, காரம் நீக்க வேண்டும்.)

இலையை அரைத்து நகப் பாலிசுக்குப் பதிலாகப் போட நக இடுக்குகளில் உள்ள நுண்ணிய கிருமிகளை அழித்து, நகச்சுற்று வராமல் தடுக்கும்.

இலையை அரைத்து நீரில் கரைத்து வாய் கொப்பளிக்கச் சிறு காயம், சிராய்ப்பு, அடி, வாய்ப்புண் குணமாகும்.

கைப்பிடியளவு இலையை எடுத்து 1/2 லிட்டர் தேங்காய் எண்ணெய் போட்டு இலைகள் கருகும் வரை காய்ச்சி பின்னர் இறக்கி வடிகட்டி தலைக்குத் தேய்த்துவர முடி உதிர்வது நிற்கும். முடி விழுந்த இடத்தில் முடி முளைக்கும். இளநரை, பித்த நரை, பூனை முடி உள்ளவர்கள் தேய்த்து வர முடி கறுப்பு நிறமாக மாறும்.

இலையை அரைத்து 100 கிராம் அளவு எடுத்து 1/2 லிட்டர் தேங்காய் எண்ணெயில் கலந்து சிறு தீயில் பதமாகப் பச்சை நிறம் மாறாமல் காய்ச்சி வடிகட்டி தலையில் தேய்த்து வர முடி நன்கு வளரும். மருதோன்றிப் பூவை தேவையான அளவு எடுத்து படுக்கை அறையில் வைத்து இருந்தால் நல்ல தூக்கம் வரும். இதன் வேர்ப்பட்டையை அரைத்துத் தொடர்ந்து கட்டிவர கால் ஆணி குணமாகும். வேர்ப்பட்டையால் இன்னொரு பயனும் உண்டு. இதன் பட்டையைப் பாலில் அரைத்துப் பற்றுப்போட வெண்மேகம் குணமாகும். மருதோன்றி இலையை 20 கிராம் எடுத்து அரைத்து 1 டம்ளர் பாலில் கலந்து காலையில் மட்டும் 3 நாளுக்குக் குடித்து வர வெள்ளை, பெரும்பாடு, அதிகமான சிறு நீர் போக்கு குணமாகும் (மூன்று நாட்களுக்கு பால் சோறு சாப்பிடவும்).

இலையை அரைத்துச் சொத்தை நகங்களுக்கு வைத்துக் கட்டி ஈரம் படாமல் 3 நாட்கள் வைத்திருந்து, மீண்டும் அதேபோல கட்டி வரச் சொத்தை நகம் விழுந்து புதியதாக நல்ல நகம் முளைக்கும்.

இலை, விதை சம அளவாக எடுத்து அரைத்து சிறு துணியில் அரை நெல்லிக்காயளவு முடிந்து கருவாயில் திணித்து வைக்க பெண்களுக்கு உண்டாகும் வெள்ளை, பெரும்பாடு 4 நாளில் குணமாகும். தினமும் புதியதாகச் செய்யவும்.

மருதோன்றியின் முற்றிய வேர்ப்பட்டையை ஒன்றிரண்டாக இடித்து 5 கிராம் எடுத்து 1 லிட்டர் நீரில் போட்டு ஊறவைத்து 1 மணி நேரம் கழித்து 100 மில்லியளவுக்கு சுண்டக் காய்ச்சி வடிகட்டி 2 வேளை 50 மில்லியளவு குடித்து வர நகச்சொத்தை குணமாகும். தொடர்ந்து குடித்து வர காமாலை, கல்லடைப்பு, சதையடைப்பு, இரத்தப் போக்கு குணமாகும்.

மருதோன்றி இலையுடன் படிகாரம் சேர்த்து அரைத்துப் பூசி வர, கருந்தேமல், படைகள், நரம்பு இழுப்பு, கால் நோய் குணமாகும். 10 கிராம் இலையை எடுத்து பூண்டு ஒன்றும் மிளகு 5-ம் சேர்த்து அரைத்து 5 நாட்கள் காலையில் வெறும் வயிற்றில் சாப்பிட்டு உப்பிலில்லாத பத்தியம் இருக்க மேக நோய்கள் குணமாகும். 10 கிராம் இலையை எடுத்து ஓர் இரவு நீராகாரத்தில் ஊறவைத்து மறுநாள் காலையில் இலையை நீக்கி 20 நாட்கள் வரை காலையில் குடித்து வர, மேகச் சொறி, படைகள் குணமாகும்.

மருதோன்றிப் பூவை, இரவு நேரங்களில் தலையணையின் கீழ் வைத்துப் படுக்க நித்திரை உண்டாகும். உடல் சூடு தணியும். இதன் இலைச் சாற்றை தாளகத்தை இழைத்து வெண்குட்டத்தின் மேல் பூசிவர நிறம் மாறும். மருதோன்றி இலைகளை அரைத்துப் பற்று போட்டால் தலைவலி நீங்கும். இதன் விதையிலுள்ள எண்ணெயை உடம்பின் மீது தடவி வர உடல் சூடு தணிந்து குளிர்ச்சியாகும்.

iRama Srinvasan – Economic Improvements does not guarantee Poverty Abolishment: Statistics, Analysis

பொருளாதார முன்னேற்றமும் வறுமை ஒழிப்பும்

இராம. சீனுவாசன்

அரசின் தலையீடு, பங்களிப்பு ஆகியவற்றைக் குறைத்து சந்தையின் செயல்பாட்டை விரிவுபடுத்துவது புதிய பொருளாதாரக் கொள்கையின் மையக் கரு.

இப் புதிய பொருளாதாரக் கொள்கை செயல்பாட்டின் காரணமாக இந்தியப் பொருளாதாரம் அபரிமித வளர்ச்சி அடைந்து வறுமையும் குறைந்துள்ளதாக அரசும், இக் கொள்கையில் நம்பிக்கையுள்ள அறிஞர்களும் கூறுகின்றனர்.

இதற்குச் சான்றாகக் குறிப்பிடப்படுவது வறுமை விழுக்காடு

• 1993 – 94ல் 36 சதவீதம் இருந்தது,
• 2004 – 05ல் 27 சதவீதமாகக் குறைந்துள்ளது.

வறுமைக் கோட்டை நிர்ணயிக்கும் முறையும், வறுமை விழுக்காட்டை அளவிடும் முறையும் பல விமர்சனங்களுக்கு உள்ளாகியுள்ளன. “வறுமைப் புள்ளிவிவரங்களை’ அறிந்துகொள்வது பொருளியல் கூறுகளை ஆய்ந்தறிய உதவும்.

வறுமைக் கோட்டை அளவிடும் முறையை அறிவது அவசியமாகும். வறுமை என்பதற்கு எளிய இலக்கணம் ஒன்றை வரையறை செய்ய முடியாது. இதுபோல் வறுமையை அளவிடும் முறையும் மிகக் கடினமானது.

தனிநபர் அல்லது குடும்ப வருமானத்தின் அடிப்படையில் வறுமையை அளவிடும் முறை எல்லோரும் ஒப்புக் கொள்ளப்பட்ட ஒன்றாகும்.

வருமானப் பகிர்வு அடிப்படையில் குறைந்த வருமானம் பெறும் 40 சதவீத மக்கள் வறுமையில் இருப்பவர்கள் என்று 1970-களில் உலக வங்கி கூறியது. இதே காலகட்டத்தில் தான்டேக்கர்-ரத் என்ற இரண்டு இந்தியப் பொருளியல் அறிஞர்கள் மக்களின் நுகர்வு-செலவின் அடிப்படையில் “வறுமைக்கோட்டை’ நிர்ணயம் செய்யலாம் என்று ஆய்ந்து கூறினர். இதனை அடிப்படையாகக் கொண்டு பல ஆய்வுகள் இந்தியாவிலும் மற்ற வளரும் நாடுகளிலும் மேற்கொள்ளப்பட்டன.

1993ல், மத்தியத் திட்டக் குழு வறுமைக் கோட்டைக் கணக்கிடும் முறையை வரையறை செய்தது. இந்தியாவில் தனி நபர் வருமானத்தை அளவிடுவது மிகக் கடினம். ஏனெனில், பல வழிகளில் வருமானம் பெறுவது, வருமானத்தின் ஒரு பகுதியை பொருளாகப் பெறுவது, உண்மை வருமானத்தைக் கூற மறுப்பது என பல காரணங்களைக் கூறலாம். இதனால், தனி நபர் நுகர்வுச் செலவு அடிப்படையில் “வறுமைக் கோடு’ நிர்ணயம் செய்யப்படுகிறது.

ஒருவர் தன் அடிப்படைத் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்துகொள்ள ஒரு மாதத்திற்குச் செய்ய வேண்டிய நுகர்வுச் செலவைக் கண்டறிந்து அதனை “வறுமைக் கோடு’ எனலாம்.

• 1973 – 74ல் நகர்ப்புற வறுமைக் கோடு ரூ.56, இதனை நகர்ப்புறத் தொழிலாளர் பணவீக்கக் குறியீடு கொண்டு ஆண்டுக்காண்டு அதிகரித்து
• 2004 – 05ல் வறுமைக்கோடு ரூ.538 என்று கணக்கிடப்பட்டுள்ளது.

வறுமைக்கோட்டை வரையறை செய்வதில் உள்ள சிக்கல்களை பல அறிஞர்கள் சுட்டிக்காட்டியுள்ளனர். மக்களின் நுகர்வுச்செலவில் மாற்றங்கள் நிகழ்ந்துள்ளன. மக்களின் மொத்த நுகர்வுச் செலவில் உணவுச் செலவு குறைந்து மற்ற உணவு அல்லாத (கல்வி, சுகாதாரம்) நுகர்வுச் செலவு உயர்ந்துள்ளது.

ஆனால், 1973ல் இருந்து நுகர்வுச் செலவு கணக்கெடுப்பில் எவ்வித மாற்றமும் இல்லை. உணவுப் பொருள்களின் விலைகளும், மற்ற பொருள்களின் விலைகளும் வெவ்வேறு அளவில் உயர்ந்துள்ளன. ஆனால், ஒட்டுமொத்த பணவீக்கம் மட்டுமே “வறுமைக்கோட்டை’ அளவிடுவதில் எடுத்துக்கொள்ளப்படுகிறது.

வறுமை என்பது சொந்த நுகர்வுச்செலவு அளவை மட்டுமே பொருத்தது அல்ல. பொதுச் சொத்துகளை மக்களின் ஒரு பகுதியினர் பயன்படுத்த முடியாது (உதாரணமாக நீர், விறகு) என்ற நிலை ஏற்படும்போது அவர்கள் வறுமைக்குத் தள்ளப்படுகின்றனர். இதனையும் வறுமைக்கோடு வரையறை கணக்கில் எடுத்துக்கொள்வதில்லை.

இப்போது உள்ள “வறுமைக்கோடு’ செலவு மனிதனுக்கு எல்லா சக்திகளையும் அளிக்கக்கூடிய முழுமையான உணவுச் செலவுக்கு போதுமானதா என்ற ஐயப்பாட்டையும் பலர் முன்வைக்கின்றனர். இக் குறைகளை எல்லாம் நீக்கி புதிய அணுகுமுறையில் வறுமைக்கோட்டை நிர்ணயம் செய்ய வேண்டும் என்ற சிந்தனை பலரால் முன்வைக்கப்படுகிறது.

வறுமை விழுக்காடு கணக்கிடும் முறையையும் அறிந்துகொள்வது அவசியமாகும். மத்திய அரசின் புள்ளியல் மற்றும் திட்ட அமலாக்க அமைச்சகத்தில் செயல்படும் ஒரு துறை “தேசிய மாதிரி கணக்கெடுப்பு மையம்’ ஆகும்.

இந்த மையம் ஐந்து ஆண்டுக்கு ஒரு முறை நாடு முழுவதும் நுகர்வுச் செலவினங்களைத் துல்லியமாக அளவிட வேண்டுமெனில், நீண்ட கேள்விப் பட்டியல் தேவை. இதை புள்ளியல் துறை தயாரிக்கிறது.

1973 – 74, 1977 – 78, 1983, 1987 – 88, 1993 – 94, 1999 – 2000, 2004 – 05 ஆகிய ஆண்டுகளில் மக்களின் நுகர்வுச் செலவு மாதிரி கணக்கெடுப்புகள் நடத்தப்பட்டன.

கணக்கெடுப்பு நடத்தும்போது, ஒருவர் உணவுக்காக கடந்த 30 நாள்களில் எவ்வளவு செலவு செய்தார்; கல்வி, சுகாதாரம், துணி, படுக்கை, காலணி, மற்ற பொருள்களுக்குக் கடந்த ஓர் ஆண்டில் எவ்வளவு செலவு செய்தார் என்றும் புள்ளிவிவரங்கள் சேகரிக்கப்படுகின்றன. இதன் அடிப்படையில் ஒருவரின் ஒரு மாத நுகர்வுச் செலவு கணக்கிடப்படுகிறது.

மாத நுகர்வுச் செலவை பல தொகுதிகளாகப் பிரித்து (உதாரணம் 0- 225, ரூ. 225 – 255) ஒவ்வொரு தொகுதியில் எவ்வளவு மக்கள் உள்ளனர் என்று பகுக்கப்படுகிறது. இந்த பகுக்கப்பட்ட புள்ளிவிவரங்கள் ஒவ்வொரு மாநிலத்திற்கும், அதிலும் கிராமப்பகுதி, நகரப்பகுதி எனத் தனித்தனியாகக் கொடுக்கப்படுகின்றன. இதனைக் கொண்டு வறுமைக் கோட்டின் கீழ் எவ்வளவு பேர் உள்ளனர் என்று கணக்கிடப்படுகிறது.

வறுமை விழுக்காடு குறைந்ததற்கான காரணங்களை ஆய்வு செய்ய வேண்டும். வறுமை விழுக்காடு 2004 – 05ல் 27 சதவீதமாகக் குறைந்துள்ளது.

1993 முதல் இந்தியாவின் பொருளாதார வளர்ச்சி 6 சதவீதத்துக்கு அதிகமாக இருந்ததால் வறுமை விழுக்காடு குறைந்துள்ளதாகக் கூறப்படுகிறது.

அடுத்த பத்து ஆண்டுகளில் இந்தியா 9 சதவீத வருடாந்திர வளர்ச்சியை அடைந்தால் வறுமை விழுக்காடு 10 சதவீதத்தைவிடக் குறைவாக இருக்கும் என்றும் சிலர் கூறுகின்றனர்.

மகேந்திரதேவ் என்ற பொருளியல் அறிஞர்

• 1983 – 93 ஆகிய பத்தாண்டுகளில் வறுமை 9 சதவீதமாகக் குறைந்துள்ளது. ஆனால் அதிகப் பொருளாதார வளர்ச்சி அடைந்த
• 1994 – 2004 ஆகிய பத்து ஆண்டுகளில் வறுமை 7.8 சதவீதம் மட்டுமே குறைந்துள்ளது.

எனவே பொருளாதார வளர்ச்சி எல்லோருக்கும் குறிப்பாக ஏழைகளுக்குச் சமமாகச் சென்றடையவில்லை என்று சுட்டிக்காட்டுகிறார். மேலும் 1994 – 2004 காலத்தில் உணவுப்பொருள்களின் விலையேற்றம் குறைவாக இருந்ததுதான் வறுமை விழுக்காடு குறைந்ததற்கு முக்கியக் காரணம் என்றும் பலர் கூறுகின்றனர்.

• 2004 – 05ல் கிராம வறுமை விழுக்காடு 28 சதவீதமாகவும்,
• நகர வறுமை விழுக்காடு 25 சதவீதமாகவும் உள்ளது.
• மொத்தம் 30 கோடி பேர் வறுமையில் வாடுகின்றனர்.
• இதில் 22 கோடி நபர்கள் கிராமங்களிலும்
• 8 கோடி பேர் நகரங்களிலும் உள்ளனர்.

தேசிய வறுமை விழுக்காட்டை விட அதிக வறுமை விழுக்காடு உள்ள மாநிலங்கள் –

• பிகார்,
• சத்தீஸ்கர்,
• ஜார்க்கண்ட்,
• உத்தரப் பிரதேசம்,
• உத்தரகண்ட் ஆகிய மாநிலங்களாகும். இந்தியாவின் ஏழைகளில் கிட்டத்தட்ட 65 சதவீதம் பேர் இம் மாநிலங்களில் உள்ளனர். இவற்றில் மகாராஷ்டிரத்தைத் தவிர மற்ற மாநிலங்கள் அதிகப் பொருளாதார வளர்ச்சியை அடையவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இந்தியாவில் பொருளாதார வளர்ச்சி எல்லா மாநிலங்களிலும் சமமாகச் சென்றடையவில்லை. எனவே வறுமை ஒழிப்பும் எல்லா மாநிலங்களிலும் சம அளவில் ஏற்படவில்லை.

வறுமையை முழுமையாக வரையறை செய்ய, எவ்விதமான புள்ளிவிவரங்களை எவ்வாறு சேகரிக்க வேண்டும்? பொருளாதார வளர்ச்சியை எவ்வாறு பரவலாக்கி வறுமையைக் குறைக்க வேண்டும் ஆகியவை நம்முன் பல ஆண்டுகளாக உள்ள அறைகூவல்கள்.

(கட்டுரையாளர்: மாநில திட்டக்குழு உறுப்பினர்.)

———————————————————————————————-

ஏன் இந்த மௌனம்?

மத்திய அரசு 36 சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களுக்கு அனுமதி அளித்திருக்கிறது. இத்துடன் இந்தியாவின் பல்வேறு மாநிலங்களில் 339 சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களுக்கான முறையான அனுமதி வழங்கப்பட்டு, அவற்றில் 126 மண்டலங்களை அட்டவணைப்படுத்தியும் இருக்கிறது. இவற்றில் தமிழக அரசின் எல்காட் நிறுவனத்தின் சார்பில் அமைக்கப்படும் ஆறு மண்டலங்களுக்கும் அனுமதி வழங்கப்பட்டுள்ளது.

ஒருபுறம் சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களுக்கு அனுமதி அளித்துவரும் மத்திய அரசு, இன்னொருபுறம், இந்த மண்டலங்களுக்கான நிலத்தைக் கையகப்படுத்தும் வழிமுறைகளைப் பற்றி எந்தவித அரசாணையோ, வழிகாட்டுதலோ, சட்டமோ இயற்றாமல் இருப்பது ஏன் என்பது புரியவில்லை.

சொல்லப்போனால், கிராமப்புற மேம்பாட்டு அமைச்சகம் (Rural Development Ministry்) நில ஆர்ஜிதச் சட்டங்களில் சில மாற்றங்களைச் செய்து, அதை மத்திய அமைச்சரவை விவாதித்து இரண்டு மாதங்களுக்கு மேலாகிவிட்டது. ஆனால், அமைச்சரவையின் முடிவுகள் அறிவிக்கப்படாமல், மத்திய அரசு மௌனம் சாதிப்பதுதான் சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களைப் பிரச்னைக்குரிய விஷயமாக மாற்றி இருக்கிறது என்று சொல்ல வேண்டும். மேற்கு வங்காளத்தையும், மகாராஷ்டிரத்தையும் தொடர்ந்து விவசாயிகள் இந்த சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களுக்கு எதிராகப் போர்க்கொடி தூக்குவது விரைவிலேயே எல்லா மாநிலங்களுக்கும் பரவ இருக்கும் ஆபத்து என்பது நிதர்சன உண்மை.

தரிசு நிலங்களில், இதுபோன்ற சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களை அமைத்து அந்த இடங்களில் தொழில்வளம் பெருக்கவும், வேலைவாய்ப்பை ஏற்படுத்திக் கொடுக்கவும் பயன்படுத்தலாம். ஆனால், விளை நிலங்களை சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்கள் அமைப்பதற்கு ஆர்ஜிதம் செய்வது என்ன நியாயம்?

ஒரு தேசத்தின் இறையாண்மையும், பாதுகாப்பும் அந்த நாட்டின் உணவு உற்பத்தியில் இருக்கும் தன்னிறைவைப் பொருத்துத்தான் அமையும் என்பது சரித்திரம் நமக்குச் சொல்லித் தந்திருக்கும் பாடம். தொழில்மயமாக்குகிறோம் என்கிற பெயரில் விவசாயம் புறக்கணிக்கப்படுவதும், வேண்டுமென்றே அழிக்கப்படுவதும் தெரிந்தே படுகுழியில் விழுவதற்கு ஒப்பான செயல். இதை மத்திய அரசில் இருப்பவர்கள் உணர்வது அவசியம்.

எந்த நில ஆர்ஜிதத்திலும் அரசு தலையிடாமல், லாப நோக்கில் நிறுவப்படும் சிறப்புப் பொருளாதார மண்டல அமைப்பாளர்கள், விவசாயிகளிடம் நேரடியாகப் பேசி அவர்கள் கேட்கும் விலையைக் கொடுப்பதுதான் நியாயமாகத் தெரிகிறது. விவசாயிகளிடம் நிலத்தை வாங்கித் தனியாருக்குக் குறைந்த விலையில் தாரை வார்த்துக் கொடுக்க வேண்டிய அவசியம் அரசுக்கு என்ன இருக்கிறது என்பது புரியாத விஷயமாக இருக்கிறது.

சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்கள் அரசின் கருவூலத்துக்கு எந்தவிதப் பங்களிப்பும் செய்யப்போவதில்லை என்பது மட்டுமல்ல, இங்கிருந்து உற்பத்தியாகி ஏற்றுமதி செய்யப்படும் பொருள்களில் மத்திய அரசுக்கு நிதியிழப்பும் ஏற்படும் என்பதை நிதியமைச்சரே சுட்டிக்காட்டி இருக்கிறார். எந்தவித தொழிலாளர் சட்டங்களுக்கும் உட்படாத, அரசின் வரிகள் எதுவும் பாதிக்காத, ஒரு தனி சாம்ராஜ்யமாக இந்த சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்கள் அமைவது வருங்காலத்திற்கு நல்லதுதானா என்பதே விவாதத்துக்குரிய விஷயமாகத் தெரிகிறது.

லாபகரமாக இல்லாத விவசாய நிலங்களும், தரிசு நிலங்களும் தொழில்வளத்தைப் பெருக்க பயன்படுத்தப்பட வேண்டும் என்பதில் மாற்றுக் கருத்து இல்லை. அதேசமயம், லாபகரமாக விவசாயம் நடக்கும் இடங்களைத் தொழிற்சாலைகள் அமைக்கப் பயன்படுத்துவது தடுக்கப்பட வேண்டும். நில ஆர்ஜிதம் செய்யும்போது, சம்பந்தப்பட்ட விவசாயிக்கோ, உரிமையாளருக்கோ நியாயமான விலை கொடுக்கப்பட வேண்டும் என்பது மட்டுமல்ல, சம்பந்தப்பட்ட சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களில் வேலைவாய்ப்பு முன்னுரிமையும், சொல்லப்போனால் அந்த நிறுவனங்களில் பங்கும் (Shares) தரப்பட வேண்டும்.

கடந்த ஆண்டு பிப்ரவரி மாதம் சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலச் சட்டம் இயற்றியபோதே இதையெல்லாம் சிந்தித்து செயல்பட்டிருக்க வேண்டும். இத்தனை எதிர்ப்புக்குப் பிறகும் எந்தவித வரைமுறையும் விதிக்காமல், முறையான அறிவிப்பும் இல்லாமல் மத்திய அரசு மௌனம் சாதிப்பது அரசின் நோக்கத்தையே சந்தேகப்பட வைக்கிறது.

————————————————————————————————–

சரியான நேரத்தில் சரியான யோசனை

சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்கள் என்ற பெயரில் நடைபெறும் கேலிக்கூத்துகளுக்கு நாடு முழுவதும் பரவலாக எதிர்ப்புக் கிளம்பி இருக்கிறது என்பதில் சந்தேகமில்லை. இந்தச் சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களை நிறுவுவதில் சம்பந்தப்பட்ட நிறுவனங்கள், ஆளும்கட்சி அரசியல்வாதிகளும் அதிகாரிகளும்தான் அதிக அக்கறை காட்டுகிறார்கள் என்கிற குற்றச்சாட்டில் உண்மை இல்லாமல் இல்லை.

அதைத்தான், சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களைப் பற்றிய ஆய்வு நடத்தி, சமீபத்தில் அறிக்கையும் சமர்ப்பித்திருக்கும் நாடாளுமன்றக் குழுவும் உறுதிப்படுத்தி இருக்கிறது. இந்தக் குழுவின் அறிக்கை, சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களை அமைக்கும் திட்டத்தை மத்திய, மாநில அரசுகள் மறுபரிசீலனை செய்ய வேண்டும் என்கிற ஆலோசனையையும் கூறியிருக்கிறது என்பதுதான் குறிப்பிடப்படவேண்டிய விஷயம்.

இந்தச் சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலம் என்கிற யோசனை சீனாவைப் பார்த்து ஏற்பட்ட விஷயம். கம்யூனிச நாடான சீனாவில், நிலங்கள் அனைத்தும் அரசுக்கு சொந்தம் என்பதால் நிலத்தைப் கையகப்படுத்துவம் சிரமமில்லை; இதுபோன்ற சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களை அமைப்பது என்பதும் கடினமான விஷயமல்ல. மேலும், அந்நிய கலாசாரத்தின் தாக்கம் பொதுவுடைமை நாடான சீனா முழுவதிலும் பரவிவிடக் கூடாது என்கிற எண்ணத்தின் அடிப்படையில் ஏற்பட்டதுதான் இந்தத் திட்டம். இந்தியாவின் அரசியல் அமைப்புக்கும் நமது கொள்கைகளுக்கும் இந்த சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்கள் பொருந்துமா என்பதே சந்தேகம்.

நாடாளுமன்ற கமிட்டி சொல்லியிருப்பது போல் இந்தச் சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களை அமைப்பதன் மூலம், விவசாயத் துறையின் அழிவில் நாம் தொழில் வளத்தைப் பெருக்க முயலுகிறோம் என்பதுதான் உண்மை நிலை. இந்தச் சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களுக்காக விளைநிலங்கள் குறைந்த விலைக்கு அரசால் பெறப்பட்டு, தனிநபர்களுக்கு வழங்கப்படுகின்றன. அப்படிப் பெறப்பட்ட இடத்தில், தொழிற்சாலைகள் 40% மட்டும்தான் இருக்கும். 20% இடத்தில் உணவகங்கள், திரையரங்குகள், வணிக வளாகங்கள் போன்றவை அமையும். மீதி 40% இடமும் அடுக்குமாடிக் கட்டடங்கள் கட்டப்பட்டு அதிக லாபத்துக்குப் பொதுமக்களுக்கு விற்கப்படும். மொத்தத்தில் சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலங்களின் அடிப்படை நோக்கம் “ரியல் எஸ்டேட்’ என்பதுதான் அதிர்ச்சியான விஷயம்.

விவசாய நிலங்களைக் குறைந்த விலைக்கு வாங்கி, அவற்றை ரியல் எஸ்டேட் வியாபாரம் செய்யப்போகும் தனியாருக்கு அரசும் அதிகாரிகளும் ஏன் உதவ வேண்டும் என்பதுதான் பரவலான கேள்வி. அதுமட்டுமல்ல, இந்தச் சிறப்புப் பொருளாதார மண்டலம் லாபம் ஈட்டித் தரும் பகுதிகளில்தான் நிறுவப்படுகின்றவே தவிர, பின்தங்கிய மாவட்டங்களில் நிறுவப்படுவதில்லை என்பதையும் நாடாளுமன்ற கமிட்டி சுட்டிக்காட்டியிருக்கிறது.

இந்த அறிக்கையில் குறிப்பிடும்படியான இன்னொரு விஷயம் அரசுக்கு ஏற்படும் வருவாய் இழப்பு பற்றியது. அந்நியச் செலாவணி ஈட்டித்தரப்போகிறார்கள் என்கிற ஒரே ஒரு காரணத்துக்காக, அரசு தனக்கு நியாயமாகக் கிடைக்க வேண்டிய எல்லா வருமானங்களையும் இழக்க வேண்டுமா என்பதுதான் அது. தனிநபர் நிறுவனங்களின் லாபத்தை அதிகரிக்க, அரசு தனக்கு வரவேண்டிய வரி வசூலை நஷ்டப்படுத்திக்கொள்வது மட்டுமல்ல, ஏழை விவசாயிகளையும் நஷ்டப்படவைக்க வேண்டிய அவசியம் என்ன என்கிறது அந்த அறிக்கை.

சமச்சீரான பொருளாதார, தொழில் வளர்ச்சியைக் கருத்தில் கொண்டு இதுபோன்ற சிறப்புப்பொருளாதார மண்டலங்கள் அமைப்பதில் அரசு நிதானத்துடன் நடந்து கொள்ள வேண்டும். விவசாயிகள் நலனை முன்னிறுத்தி மட்டும்தான் அரசின் செயல்பாடுகள் இருத்தல் வேண்டும் என்று கூறியிருக்கும் நாடாளுமன்றக் குழுவின் உறுப்பினர்களை நாம் பாராட்டாமல் இருக்க முடியவில்லை. சரியான நேரத்தில் சரியான ஆலோசனை. அரசு இப்போதாவது விழித்துக்கொண்டால் நல்லது!
————————————————————————————————–

V Muthiah – State of Cooperative societies – Backgrounder, Elections, Law amendments

தேவை மாதிரி கூட்டுறவு சட்டம்

வி. முத்தையா

இந்தியாவில் சுமார் 6 லட்சம் கூட்டுறவு சங்கங்கள் இயங்கி வருகின்றன. இவற்றில் 23 கோடி உறுப்பினர்கள் அங்கம் வகித்து வருகின்றனர் என்று புள்ளிவிவரங்கள் கூறுகின்றன.

உலகிலேயே மிகப்பெரிய சமூக, பொருளாதார இயக்கமாக கூட்டுறவு இயக்கம் விளங்கி வருகிறது. பொருளாதார வளர்ச்சியில் குறிப்பாக வேளாண் கடன், இடுபொருள், உரம், மீன்வளம், பால்வளம், சர்க்கரை, வேளாண் விளைபொருள்கள் கொள்முதல் மற்றும் விற்பனை ஆகிய பல துறைகளின் வளர்ச்சிக்கு கூட்டுறவு சங்கங்கள் பெரும் பங்காற்றி வருகின்றன.

தமிழகத்தில் விவசாயிகளுக்குக் கடன் வழங்குவது, பொது விநியோகத் திட்டத்தைச் செயல்படுத்துவது ஆகியவற்றில் கூட்டுறவு சங்கங்களுக்கு முக்கியப் பங்கு உண்டு.

தமிழகத்தில் 1.9 கோடி குடும்ப அட்டைதாரர்களில் 1.7 கோடி அட்டைதாரர்களுக்கு அரிசி, சர்க்கரை, கோதுமை, மண்ணெண்ணெய் போன்ற அத்தியாவசியப் பொருள்கள் கூட்டுறவு சங்கங்கள் நடத்தும் 27 ஆயிரம் நியாய விலைக் கடைகள் மூலம் விநியோகிக்கப்பட்டு வருகின்றன.

தமிழக அரசு பொதுநலநோக்கத்துடன் அறிவித்துவரும் மக்கள் நலத் திட்டங்களை சமூக அக்கறையோடும் செம்மையாகவும் செயல்படுத்துவதில் கூட்டுறவு சங்கங்கள் பெரும் பங்கு வகிக்கின்றன.

அரசின் திட்டங்களை, அரசுக்கு அதிகமான நிதி இழப்பு ஏற்படாத வகையில் இவை செயல்படுத்தி வருகின்றன. அதேசமயம் தனக்கு இழப்பை ஏற்படுத்திக் கொண்டு அரசின் பிரதிநிதியாக நுகர்வோருக்கு சேவை செய்து வரும் இந்தக் கூட்டுறவுகளுக்குப் பதிலாக வேறு மாற்று முறை எதுவும் நிச்சயம் அரசுக்குக் கிடைக்க முடியாது.

இக் கூட்டுறவு சங்கங்கள் அரசின் திட்டங்களைச் சிறப்பாகச் செயல்படுத்துகின்றன என்பது அகில இந்திய அளவில் பாராட்டப்படக் கூடிய விஷயமாகும்.

தமிழகத்தில் மக்கள் இயக்கமாக வளர்ந்த கூட்டுறவு இயக்கம் அரசியல்வாதிகளுக்கு வெஞ்சாமரம் வீசும் சில சுயநல அதிகாரிகளின் கைப்பிடியில் சிக்கி சீரழிந்து வந்தது. அரசியல் குறுக்கீடுகள், தலையீடுகள் காரணமாக கூட்டுறவு அமைப்புகள் ஜனநாயகப் பண்பை இழந்துவிட்டன.

பல கோடி மதிப்புள்ள சொத்துகளை தன்னகத்தே கொண்டு சிறப்பாகச் செயல்பட்ட பல கூட்டுறவு சங்கங்கள் பல கோடி ரூபாய் நஷ்டத்தில் தள்ளப்பட்டு தள்ளாடிக் கொண்டிருக்கின்றன. பணியாளர்களின் உரிமைகள் பறிக்கப்பட்டு, மறுக்கப்பட்டு செயல் இழந்த நிலையில் அழிவின் விளிம்பிற்கு சென்று கொண்டிருக்கின்றன.

இந்நிலையில் கூட்டுறவு அமைப்புகளுக்குத் தேர்தல் நடத்துவதற்கான அறிவிப்பு ஜனநாயகத்தின் மீது நம்பிக்கை கொண்ட அனைவரும் ஏற்றுக்கொள்ளும் நல்ல செய்தியாகும். கடந்த 1999-ல் நடைபெற்ற தேர்தல் ஜனநாயக முறைப்படி நடைபெறவில்லை என்கிற புகார் எழுந்ததையும் கருத்தில்கொண்டு தற்போதைய தேர்தல் முறையில் மாற்றம் செய்யவேண்டியது மிக அவசியமாகும்.

அகில இந்திய கூட்டுறவுத் துறை அமைச்சர்கள் மாநாட்டில் கூட்டுறவு சங்கங்களுக்கு தன்னாட்சியைக் கொண்டு வருவதற்கு அரசியலமைப்புச் சட்டத்தைத் திருத்த வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டால் அதைச் செய்வோம் என பிரதமர் மன்மோகன் சிங் உறுதியளித்தார்.

தேர்ந்தெடுக்கப்படும் உறுப்பினர்கள் நிர்வாகம் செய்யும்போது அரசின் தேவையற்ற தலையீட்டைத் தடுக்க சட்டப்பாதுகாப்பு ஏற்படுத்த வேண்டும். தேவையானால் அரசியலமைப்புச் சட்ட உத்தரவாத்திற்காக மத்திய அரசிடம் முறையிட வேண்டும்.

மேலும் கூட்டுறவு சங்கங்களில் தன்னாட்சியை உறுதிப்படுத்த பிரகாஷ் குழுவினால் 1991-ல் உருவாக்கப்பட்ட “மாதிரி கூட்டுறவு சட்டம்’ தமிழகத்தில் உடனடியாக சட்டமாக்கப்பட வேண்டும். மாதிரி கூட்டுறவு சட்டத்தில் பல நல்ல அம்சங்கள் உள்ளன. இவை கூட்டுறவு அமைப்புகள் ஜனநாயகபூர்வமாக செயல்படுவதை உறுதிபடுத்துவதாக இருக்கும்.

கூட்டுறவு சங்கங்களில் பதிவாளரின் அதிகாரம் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறது. இது ஒரு ஒழுங்குமுறைச் சட்டம் என்பதைவிட இயக்குவிக்கும் சட்டமாக இருக்கும். தணிக்கை அறிக்கை அங்கத்தினர்களுக்கு வழங்குவது கட்டாயமாக்கப்பட்டுள்ளது. ரிசர்வ் வங்கி அனுமதியின்றி சங்கத்தைக் கலைக்க பதிலாளருக்கு அதிகாரம் கிடையாது.

மேலாண்மை, சட்டம், வங்கியியல், கணக்கியியல், விவசாயம், பொருளாதாரம் ஆகியவற்றில் சிறப்பான புலமை பெற்றவர்கள் தேர்ந்தெடுக்கப்படும் நிர்வாகிகளில் மூன்று பேர் இடம்பெற்றிருக்க வேண்டும்.

கூட்டுறவு சங்கங்கள் அரசின் நிறுவனம் அல்ல என்பதை மாதிரி கூட்டுறவு சட்டம் தெளிவுபடுத்துகிறது. நிர்வாகிகள் மீது பொறுப்பு சுமத்தப்படுகிறது. கூட்டுறவு நிறுவனம் அங்கத்தினர்களின் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும். அவர்கள் தேர்வு செய்யும் நபர்கள் பொறுப்பு ஏற்பவர்களாகவும், பதில் சொல்ல கடமைப்பட்டவர்களாகவும், அதிகாரம் படைத்தவர்களாகவும் இருப்பார்கள்.

சுயநல அரசியல் போக்கு வளர்ந்துவிட்ட இக் காலகட்டத்தில் கூட்டுறவு அமைப்புகளைப் பாதுகாக்க “மாதிரி கூட்டுறவு சட்டத்தை’ அவசியம் சட்டமாக்க வேண்டும்.

கூட்டுறவு அமைப்புகளுக்குத் தேர்தல் நடைபெற இருப்பதை வரவேற்கும் அதேநேரத்தில் “மாதிரி கூட்டுறவு சட்டத்தை’ சட்டமாக்க தமிழக அரசு முன்வர வேண்டும். அப்போதுதான் பரந்து, விரிந்த கட்டமைப்புடன் இயங்கி அங்கத்தினர்களுக்கும், பொதுமக்களுக்கும் பயன்படும் அமைப்பாக கூட்டுறவு அமைப்புகள் செயல்பட இயலும்.

(கட்டுரையாளர்: பொருளாளர், ஏ.ஐ.டி.யு.சி. கூட்டுறவு தொழிலாளர் கூட்டமைப்பு)

——————————————————————————————–

கூட்டுறவே நாட்டுயர்வு!

கே.எஸ். இராதாகிருஷ்ணன்

இந்தியாவின் வளர்ச்சிக்கு, கூட்டுறவுத் துறை ஒரு முக்கிய காரணியாகத் திகழ்கின்றது. ஆனால் தமிழகத்தில் நடந்த கூட்டுறவுத் தேர்தல்களில் ஆளும் திமுகவின் அத்துமீறல்களால் முறையாகத் தேர்தல் நடக்கவில்லை என அதன் தோழமைக் கட்சிகள் தீவிரமாக எதிர்த்துப் போராடின. ஏற்கெனவே அதிமுகவும் மதிமுகவும் இந்தத் தேர்தலைப் புறக்கணித்தன. முதல்வர் அனைத்துக் கூட்டுறவுத் தேர்தல்களையும் ரத்து செய்வதாக அறிவித்தார். இதுவே அந்தத் தேர்தலில் தில்லுமுல்லு நடந்ததற்கான ஆதாரமாகிவிட்டது. திரும்பவும் எப்போது தேர்தல் என்பது கேள்விக்குறியாக உள்ளது.

மாவீரன் திப்புசுல்தான் காலத்தில் கூட்டுறவு முறையில் பண்டக சாலைகள் அமைக்கப்பட்டன. இதன் மூலம் பொருள்கள் நியாய விலையில் மக்களுக்கு வழங்கப்பட்டன. கூட்டுறவு அமைப்புக்கு தன்னுடைய குடிமக்களையே உறுப்பினர்களாக்கி அவர்களே முன்னின்று நடத்தும் கூட்டுறவு முறையைக் கொண்டு வந்தார் திப்புசுல்தான்.

இந்திய விடுதலைக்கு முன்பே – 1904-ம் ஆண்டில் இப்போதைய திருவள்ளுவர் மாவட்டத்தில் திரூர் என்ற கிராமத்தில் கூட்டுறவுச் சங்கம் இந்தியாவிலேயே முதன்முதலில் தொடங்கப்பட்டது. சர்.டி. ராஜகோபாலாச்சாரியார் என்ற அதிகாரி இச்சங்கத்தின் முதல் பதிவாளராகப் பொறுப்பேற்றார். தமிழகத்தில் கூட்டுறவு அமைப்பை உருவாக்கக் காரணமாக இருந்தவர் கூட்டுறவுத் தந்தை என்று அழைக்கப்படும் டி.ஏ. ராமலிங்கம் செட்டியார் ஆவார்.

ஏழைகள் தன்னந்தனியாகத் தங்களின் நலனுக்காக காரியத்தைச் செய்ய இயலாது. அவர்கள் கூட்டுமுயற்சியாகச் செய்தால்தான் வெற்றிபெற முடியும். எனவே, கூட்டுறவு என்ற உறவுமுறை வேண்டும் என அவர் வலியுறுத்தினார். ஊர்கூடி தேர் இழுத்தால் தேர் நகரும். சிறு உளியால்தான் சிற்பங்கள் செதுக்கப்படுகின்றன. சிறுதுளிதான் பெரு வெள்ளம். இதன் அடிப்படையில்தான் கூட்டுறவு இயக்கம் பிறந்தது. இங்கிலாந்தில் முதன் முதலாக 1844-ல் ராக்டேல் என்ற பகுதியில் 28 நெசவாளர்கள் சேர்ந்து 28 பவுண்ட் மூலதனத்தில் கூட்டுறவு நுகர்வோர் அமைப்பை உருவாக்கினர்.

இன்றைக்கு கூட்டுறவு அமைப்பு சகல துறைகளிலும் இயங்கி வருகிறது. விவசாயிகள், நெசவாளர்கள், பால் உற்பத்தியாளர்கள், ஆடு வளர்ப்போர், கரும்பு உற்பத்தியாளர்கள், வீட்டுவசதி, கதர் கிராமத் தொழில், தொழிலாளர்கள், மீனவர்கள், மகளிர் என – அனைத்துத் தரப்பினரும் தங்களுடைய நலன், பாதுகாப்பு கருதி தங்களுக்குத் தாங்களே கூட்டுறவு அமைப்புகளை உருவாக்கி வருகின்றனர். நேருவின் கலப்புப் பொருளாதாரத்தில் கூட்டுறவு இயக்கம் முக்கிய அங்கமாகத் திகழ்ந்தது.

நாடு விடுதலை பெற்றபின், கூட்டுறவுச் சங்கங்கள், அடிப்படையில் கிராமப்புற விவசாயிகளின் நலனை மனதில்கொண்டு ஒவ்வொரு கிராமத்திலும் உருவாக்கப்பட்டன. வேளாண் தொழிலுக்கு நீண்டகால, குறுகியகாலக் கடன்கள் வழங்கப்பட்டன. கூட்டுறவுத்துறை விவசாயிகளுக்கு உற்ற தோழனாக விளங்கியது.

1904-ம் ஆண்டு நடைமுறைக்கு வந்த கூட்டுறவுச் சட்டம் 1961, 1963, 1983 என, பல காலகட்டங்களில் முக்கியத் திருத்தங்களைப் பெற்று இச்சட்டம் நடைமுறையில் உள்ளது. தமிழகத்தில் இந்த அமைப்பு செம்மையாகச் செயல்பட பலர் காரணமாகத் திகழ்ந்தனர்.

தூத்துக்குடியில் தொழிற்சங்கத்தைத் தொடங்கிய வ.உ. சிதம்பரனார், கூட்டுறவு முறையில் அந்த அமைப்பை நடத்தினார். முன்னாள் முதல்வர் ராஜபாளையம் பி.எஸ். குமாரசாமி ராஜா, நெல்லை மேடை தளவாய் குமாரசாமி முதலியார், ஈரோடு ஏ.கே. சென்னியப்ப கவுண்டர், சென்னிமலை எம்.பி. நாச்சிமுத்து, சென்னை டாக்டர் நடேசன், மதுராந்தகம் வி.கே. ராமசாமி முதலியார், வேலூர் பி.எஸ். ராஜகோபால நாயுடு, தஞ்சை நாடிமுத்து பிள்ளை, வேலூர் பக்தவத்சல நாயுடு, மணலி ராமகிருஷ்ண முதலியார், பொள்ளாச்சி மகாலிங்கம் என பலர் கூட்டுறவு இயக்கம் சிறப்பாக இயங்க 1950களில் அரும்பாடுபட்டனர்.

மீனவர் நலனில் அக்கறை கொண்ட சிங்காரவேலர், தொழிலாளர்களின் நலனுக்காகப் போராடிய கம்யூனிஸ்ட் தலைவர்கள் பி. ராமமூர்த்தி, அனந்தநம்பியார், எம். கல்யாணசுந்தரம் போன்றோர் தொழிலாளர் கூட்டுறவுச் சங்கங்கள் வளர பெரும்பணியாற்றினர்.

கூட்டுறவுச் சட்டப்படி, சங்கத்தின் தலைவராக ஒருவர் இரண்டு முறைதான் பொறுப்பு வகிக்க முடியும் என்ற நிலை மாற்றப்பட்டது. 1983-ம் ஆண்டு சட்டம், கூட்டுறவுச் சங்கம் சுயஅதிகாரத்துடன் செயல்பட வழிவகுத்தது. 1988-ல் திருத்தப்பட்ட இச் சட்டம், செயல்படாத சங்கங்களை மாநில அரசு கலைக்கும் உரிமையை அளித்தது. கூட்டுறவு அமைப்புகள் ஆரம்ப காலங்களில் செயல்பட்ட மாதிரி தற்பொழுது இல்லை.

சுயநல விரும்பிகளின் பொறுப்புக்கு வந்தன. “”கூட்டுறவு அமைப்புகளுக்கு முழு சுயாட்சி அளிப்பதற்கான திருத்தத்தை மத்திய அரசு கொண்டுவரத் தயாராக உள்ளது” என்று கூட்டுறவு அமைச்சர்கள் மாநாட்டில் பிரதமர் மன்மோகன் உறுதி அளித்துள்ளார்.

இந்த அமைப்புகளுக்கு, பல்கலைக்கழகங்களுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள தன்னாட்சி போன்ற உரிமைகளை மத்திய, மாநில அரசுகள் வழங்க வேண்டும். கலைக்கப்படும் கூட்டுறவுச் சங்கங்களுக்கு காலந்தாழ்த்தாமல் தேர்தல்களை நடத்த வேண்டும்.

தமிழகத்தில் உள்ள சுமார் 30 ஆயிரம் கூட்டுறவு அமைப்புகள் திறம்படச் செயல்பட்டால் பொருளாதாரம், மக்களின் நலன், ஜனநாயகம் தழைக்கும். அரசியல் தலையீடு இல்லாமல் உறுப்பினர்களுடைய விருப்பத்தின்பேரில் கூட்டுறவு இயக்கங்கள் செயல்பட வேண்டும்.

கூட்டுறவு இயக்கம் நாட்டின் வளர்ச்சிக்கு உதவும் அமைப்பு மட்டுமல்ல; கூட்டுறவு அமைப்புகளின் செயல்பாடுகள் ஜனநாயகத்திற்கு பல பாடங்களைப் போதிக்கும் போதிமரமுமாகும்.

கூட்டுறவின் வெற்றி, உறுப்பினர்களின் நாணயத்தைப் பொருத்து அமைகிறது; அது சங்கங்களின் எண்ணிக்கையைப் பொருத்ததல்ல என்றார் காந்தியடிகள். கூட்டுறவு அமைப்புகளின் ஊழல், அதிகார முறைகேடுகள், திட்டமிட்டு நடைபெறுகின்றன. இம்மாதிரியான சீர்கேடுகளைக் களையும்வண்ணம் கூட்டுறவு அமைப்புகள் செயல்பட, அரசு மட்டுமல்லாமல் அனைத்துத் தரப்பினரும் முயற்சிகளை மேற்கொள்ள வேண்டும்.

அக்காலத்தில், கூட்டுறவுத் துறையில் பொறுப்பேற்ற நிர்வாகிகள், தங்கள் பணிகளை மேற்கொள்ளும்போது தங்களுடைய சொந்தப் பணத்தையே பயன்படுத்தினர். ஈரோடு எஸ்.கே. சென்னியப்ப கவுண்டர் ஒன்றுபட்ட கோவை மாவட்ட கூட்டுறவு வங்கியின் தலைவராக இருந்தார்.

காந்தியவாதியான அவர், ஈரோட்டிலிருந்து கோவைக்குச் சென்று கூட்டுறவுப் பணிகளை ஆற்றும்பொழுது, தம்முடைய சொந்தப் பணத்தைக் கொடுத்து, எளிமையான உணவை வாங்கிவரச் சொல்வார். கூட்டுறவுத் துறை வாகனங்களில் தன் குடும்பத்தாரை ஏற்ற மாட்டார். இவரைப்போன்று, மேடைதளவாய் குமாரசாமி முதலியாரும், தமது உறவினர் ஒருவர், சட்டத்திற்குப் புறம்பாக உதவி கேட்டு வந்தபோது, அலுவலகத்தை விட்டு வெளியே செல்லுமாறு கண்டிப்புடன் கூறிவிட்டார். ஆனால் இன்றைக்குப் பொறுப்பில் உள்ளவர்கள், கூட்டுறவு அமைப்பின் கணக்கிலேயே தமக்கு மட்டுமல்லாமல், தம்முடைய பரிவாரங்களுக்கும் ஆடம்பரச் செலவுகளுக்காக மக்களின் பணத்தை வாரி இறைக்கின்ற காட்சிகளைப் பார்க்கிறோம்.

இப்போது, கூட்டுறவுத் துறையை அனைத்து வசதிகளையும் அள்ளித்தரும் காமதேனுவாகக் கருதும் நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. சிறுகச் சிறுகச் சேர்த்து அமைக்கப்பட்ட அமைப்புகள், ஒழுங்கற்ற நிர்வாகிகள் பொறுப்பேற்பதால், சீரழிந்து வருகின்றன. எளியோர், வறியோர் எல்லோரும் சேர்ந்து சிரமப்பட்டு அமைத்த கூட்டுறவு முறையின் கண்ணியத்தைக் காக்க அனைவரும் உறுதி எடுத்துக் கொள்வோம்.

(கட்டுரையாளர்: வழக்கறிஞர்)